آیا تا کنون متوجه شده اید اکثر جدالهای ما از حدس ها، پیش فرضها و ادراکاتی ناشی می شود که در انتها هم معلوم می شود کاملا غلط بوده است.
بیشتر این جدالها به وسیله اینترنت و اطلاعات نوشتاری ایجاد می شود. اینطور بگوییم که این مطالب فقط به دلیل اینکه که هرکس به شیوه ی خود مطلب را می خواند گاهی باعث کشمکش می شود.
وقتی حقایقی وجود دارند که بدون هیچ شک منطقی، مسئولیت هر شخص را در مسئله ای را تعیین می کند ، ما به ندرت رنجیده می شویم.
در حقیقت، مشکل اصلی این است که ما قبل از مشوش شدن زمانی برای تائید و درستی اطلاعات نمی گذاریم. به سرعت حالت دفاعی می گیریم و آمده ی مقابله رودررو می شویم.
متاسفانه این تفسیر ماست که حقایق را دگرگون می کند و ما را وادار می کند که به هر قیمتی مقابله کنیم. تفسیری که بر پایه ی تمام باورهایی است که در طول مدت بودنمان در این جهان ذخیره کرده ایم و به وسیله احساس کنونی در زمان تقویت می شود.
بنابراین، اگر فکرکردیم قربانی بی عدالتی شده ایم ، موقعیت مناسبی برایمان ایجاد می شود تا واکنش افراطی خود را با باور کنونی موجود در درون مان تغذیه کنیم. و همینطور هم می شود اگر دیگران به ما احترام نگذارند و ما بسیار رنجیده خاطر شویم، با روبرو شدن به هر حرکت یا حرفی که نشان از از نوعی به احترامی باشد، بلافاصله حساس می شویم.
و همینطور که می گویند، وقتی کسی در مقابل چیزی واکنش شدید نشان دهد آدم فقط انتظار دارد عصبانی شدن آنها را دارد. و این موضوع خطرناک است، خطر به رگبار بستن تمام کسانی را که جرات کرده اند و در میدان دید ما قرار گرفته اند.
چه باید کرد، باید باور داشته باشیم که وقتی ما دستخوش احساساتی هستیم که ما را با خود غرق میکند، صلاحیت آنالیز درست اتفاقات را نداریم. می بایست متوجه هشدارهایی که می گویند گفتن یا انجام عملی در نهایت ممکن است ما را به پشیمانی بکشاند، باشیم.
نگذاریم تمایلمان به تفسیر های غلط ما را به سمت که می خواهد بکشاند.
L’interprétation qui fait mal
Avez-vous déjà remarqué que la plupart de nos conflits prennent souvent naissance à partir de suppositions, de présomptions et de perceptions qui, souvent, s’avèrent être totalement fausses?
Cela est d’autant plus vrai avec la venue de l’Internet et des communications par écrit qui, disons-le, ne sont pas sans parfois créer certains tiraillements parce que, justement, la personne qui lit le message l’interprète à sa façon.
Il est rare que nous nous offusquions quand les faits sont là pour prouver, hors de tout doute raisonnable, la responsabilité de chacun dans la mise en place du scénario.
En réalité, le gros problème, c’est que nous ne prenons pas le temps de valider et de vérifier l’information avant de ruer dans les brancards. Nous tombons immédiatement sur la défensive, prêts à frapper plus fort que notre vis-à-vis.
C’est, malheureusement, notre interprétation de ce qui est en train d’arriver qui déforme la réalité et nous laisse supposer que nous devons à tout prix contre-attaquer. Une interprétation qui se base sur toutes les croyances que nous avons emmagasinées depuis que nous sommes au monde et qui est renforcée par les émotions qui prédominent dans le moment.
Ainsi, si nous pensons que nous sommes victimes d’injustice, il y a de fortes chances pour que notre réaction démesurée soit alimentée par cette conviction qui siège à l’intérieur de nous présentement. Même chose si on nous a manqué de respect et que nous en sommes extrêmement blessés. Nous serons dès lors plus sensibles à tous les actes ou paroles qui laissent présager un certain manque de respect à notre égard.
Comme on dit, lorsqu’on est déjà en réaction contre quelque chose, on ne peut que s’attendre à avoir la mèche courte. C’est pourquoi, danger. Danger de ne pas mitrailler tous ceux qui vont oser se présenter dans notre champ de vision.
Ce qu’il faut, c’est de reconnaître que nous ne sommes pas habiletés à analyser les faits avec discernement quand nous sommes pris dans une émotion qui nous submerge. Nous devons donc rester à l’affût de tous les signes qui nous indiquent que nous risquons de dire ou de faire des choses que, en bout de ligne, nous risquons de regretter.
Ne laissons pas notre tendance à tout interpréter de travers nous mener par le bout du nez.
Article publié dans Développement personnel le 10 mai 2018 par Jackie B. Hamilton
