آیا نظر می دهید تا مطرح شوید؟

عده ی بسیاری از مردم نا آگاهانه دچار این خطا می شوند: نظر می دهند تا تایید شوند. بنظر می رسد می خواهند با مطرح کردن خود در بحث، تایید شوند.

«من اینجا هستم! من شخصیت دارم! به من توجه کنید! من بهترینم! ...»در واقع{ تصور می رود} اگر روش آنها باعث آزردگی خاطر کسی نشود طرز تفکرشانن چندان ناخوشایند نیست.

افسوس، شروع با نگرش مطرح کردن خود به شیوه مزورانه فقط می تواند  زاینده  روشی مغرضانه  باشد. اغلب در انتقاد از دیگران ،در تناقض با دیگران بر سر موافقت یا مخالفت  ویا برای حرفهای بی ارزشی رایج در مکالمات، این واکنشها ایجاد می شود. . این گونه حرفها اغلب در تقابل های غیر کلامی ظاهر می شود که بیان ساده  ی افکار کسی باعث این جدال ها می شود.

چگونه  از افتادن در این دام ارتباطی اجتناب کنیم:

اگر صحبت های شما دیگری را نارحت می کند ، فکر نکنید لازم است  برای اثبات آزادی بیان به خود، عقیده خود را بیان کنید. ..

و اگر دلیلی هم برای ابراز عقیده  ندارید  تصور نکنید لازم است برای اثبات آزادی بیان عقیده خود را بیان کنید.

چیزهایی کوچکی را که در مخاطب خود می پسندید برجسته کنید و عمدا آنهایی را که دوست ندارید نادیده بگیرید. جذابیت ارتباط انسانی در این نکته نهفته است.

بدون جدال و مخالفت گویی هم می شود بخوبی ابراز عقیده کرد و جلب احترام نمود .

در اینجا موضوع بیان آزادانه در یک ارتیاط است  بدون ضایع کردن حقوق دیگران. بهترین روش بیان عقیده،  بیان با حفظ  احترام دو جانبه  به خود و دیگران است . داشتن حالت تهاجمی  خصیصه افراد ضعیف است زیرا بیان حرفهای ناراحت کننده بسیار ساده است، اما کنترل خود و واکنشها یمان در مقابل آنچه که دوست نداریم آسان نیست.

 

بهر صورت، وقتی با عمل و یا حرف کسی مخالفیم ، همیشه لزومی ندارد  برای اثبات خود و یا جلب احترام دیگران ، بگوییم  مخالفیم.

 اغلب مردم، به اشتباه، فکر می کنند در بیان مخالفت با دیگران خود را به اثبات می رسانند. در حالیکه اگر بدانیم چطور، به چه منظور و چگونه مخالفت خود را ابراز کنیم، بهتر می توانیم خود را اثبات کنیم. برای اینکار باید هدف خالصانه داشت و اینکار نباید پاسخی باشد به تنفر یا تحقیری  که  در خود نسبت به دیگری احساس می کنیم. یکی از دوستان  حرفی به من زد که در اینجا خاطرنشان  می کنم:

" بگذار دیگران فکر کنند ما موافقیم، همین امر نردبانی است که می تواند  ضدیت های عمیق را به سمتی  بکشاند که مدیریت شود و علاوه بر آن دمل های چرکین را هم  معالجه می کند."

فلاسفه می گویند:"  آقاا، من با آنچه می گویید موافق نیستم، اما حاضرم زندگی خود را بدهم تا شما بتوانید با آزادی ابراز عقیده کنید."

 اصل ، ابراز عقیده است که با حس آزادی کافی و  کنترل کلمات و هدفی صادقانه عاری از احساسات منفی همراه باشد . منظور این نیست که بگذاریم دیگران ما را موافق  فرض کنند بلکه هدف ایجاد  اهداف دستیافتنی برای ارتباط است.

پیش از اینکه بی اختیار بیان عقیده کنیم، باید از خود بپرسیم چرا می خواهیم ابراز عقیده کنیم. سپس واکنش فرد مقابل را حدس بزنیم و با براورد عوامل موثر در ارتباط، خود را در جای درست قرار دهیم...

مطمئن باشید که با سکوت هم  می توان ابراز عقیده نمود، آزاد بود و قویا پیروز شد. و اغلب این روش موثرتراست.

گرفته شده : قدرت کلمات نوشته فاطیما زهرا عالمی 

 

S’exprimer pour s’affirmer ?

 

 Beaucoup de gens tombent dans l’erreur inconsciente de s’exprimer juste pour s’affirmer. Ils semblent vouloir affirmer par leurs interventions dans une discussion « Je suis là ! J’ai une personnalité ! Remarquez-moi ! Je suis le (la) meilleur(e)... ». Ce qui est désagréable n’est pas vraiment ce qu’ils pensent s’ils choisissaient une manière qui n’offenserait pas autrui.

 Hélas, partant de cette attitude mentale de vouloir s’affirmer sournoisement, ne peut engendrer qu’une façon de faire malveillante. Ce genre de réaction se manifeste en général par la critique d’autrui, par contredire les autres sur un oui et sur un non, sur des futilités qui se passeraient bien de commentaires. Cela se manifeste de même par une agressivité dans le non verbal. Faire d’une simple réflexion exprimée par quelqu’un, un sujet à conflit.

Pour éviter de tomber dans ces pièges de communication :

Ne vous sentez pas obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites blessera l'autre...

 Ne vous sentez pas non plus obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites n'a pas de raison d'être dit...

Mettez en relief, les petites choses que vous appréciez chez autrui tout en ignorant volontairement celles que vous n'aimez pas, c'est ce qui fait le charme de toute relation entre les humains.

On peut très bien s'affirmer et se faire respecter sans avoir à être agressif et sans contredire les autres. Il s'agit de "l'assertivité" en communication. La meilleure façon de s'affirmer est de le faire dans le respect intégral de soi-même et d'autrui. L'agressivité n'appartient qu'aux faibles car il est trop facile de dire des méchancetés mais ce qui est difficile est de se contrôler et de contrôler sa propre réaction face à ce que l'on n'aime pas.

Toujours est-il que pour s'affirmer et se faire respecter, on n'a pas toujours besoin de dire qu'on n'est pas d'accord à tous ceux dont nous désapprouvons une parole ou une action.

On a tendance à croire à tort qu'en affirmant son désaccord à autrui, on s'affirme ainsi. On s'affirmera beaucoup mieux si on sait comment, pourquoi et quand affirmer son propre désaccord.

 Il doit y avoir un objectif honnête et que cela ne réponde pas à un mépris ou à une haine que l'on peut ressentir à l'égard d'autrui.

 Je reprends les paroles d’un ami à moi qui a dit : "Laisser croire à l'autre que nous sommes d'accord peut créer une escalade menant à un profond désaccord difficile à gérer ensuite. Autant purger l'abcès de suite." Des philosophes ont dit : "Monsieur, je ne suis pas d'accord avec votre opinion mais je donnerai ma vie pour que vous puissiez l'exprimer librement" Et mon ami a terminé par affirmer : "Il est toujours possible de s'affirmer avec tact."

 -----------------------------------

L'essentiel est de se sentir assez libre et épanoui tout en maîtrisant ses paroles et en se fixant un objectif honnête dénué de sentiment négatif en exprimant son opinion. L'idée n'est pas de laisser l'autre croire qu'on est d'accord avec lui, mais de se fixer un objectif facile à atteindre dans la communication. Savoir pourquoi on exprime son opinion est la première question à se poser avant de l'exprimer spontanément. Anticiper la réaction de l'autre, se mettre à sa place, mesurer les enjeux...

Savoir aussi que l'on peut très bien s'affirmer, être libre, fort et triompher par la voie du silence. Très souvent c’est la plus efficace !

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI