«Tous»یا «tout» دیگر اشتباه نکنیم
کدامیک را بکار ببریم « Tous » یا « tout »؟ این دو کلمه ی هم آوا مکارتر از آن هستند که به نظر می آیند. چگونه این دو را با هم اشتباه نکنیم ؟ فیگارو این مطلب را برای شما روشن می کند.
{به این جملات توجه کنید}:
«Ils sont tous absents»,همه ی آنها غایب هستند
«c'est le tout premier»,این برای اولین بار است
«Je ne t'ai pas tout dit»…من همه چیز را به تو نگفتم
بد اقبال کسی که در استفاده درست از این دو کلمه «tous» و «tout» به اشتباه بیافتد. اما اگر کسی قوانین گرامری این دو لغت را بداند تمیز آنها از هم و کاربرد درست آنها برایش آسان خواهد بود.
● «Tout»
این کلمه وقتی در مقابل صفت، قید یا عبارت قیدی قرار بگیرد قید است . وقتی این کلمه جایگزین "کاملا، به طور کلی و یا کلا" " complètement, entièrement, tout à fait " می شود باید احتیاط کرد. ظاهر قید«Tout» ثابت است. و به همین خاطر در هنگامی که برای مونث بکار می رود "e" نمی گیرد لذا کسی نمی گوید: «elle est toute étonnée» و می گویند:
Elle est tout étonné او کاملا متعجب است
اگر صفت مونثی که در پی آن می آید با یک حرف بیصدا یا «h» اسپیره شروع شود ، آنگاه این قید با صفت مطابقت می کند {و در انتهایش "e" می گیرد} مانند:
Elle est toute belle او کاملا زیبا است
Elle est toute hérissée او کاملا برافروخته بود
وقتی«Tout» با یک عامل تعیین کننده "[1] déterminant " یا نام و یا ضمیر می آید می تواند صفت یا عامل تعیین کننده شود. در این صورت این کلمه با جنس و تعداد مطابقت پیدا می کند.در مثال زیر همراه یک تعیین کننده آمده:
من به او همه ی افکارم را خواهم گفت «Je lui dirai toute ma pensée»
در مثال زیر همراه یک نام آمده است:
«En toute situation, tu peux m'appeler» . در هر موقعیتی، می توانی با من تماس بگیری.
«Tout» در برخی از اصطلاحات با جنسیت و تعداد تطابق پیدا می کند مانند:
A tous égards در همه ی جهات
À toutes jambes با سرعت تمام
در مثال زیر همراه یک ضمیر آمده است:
Nous sympathiserons avec tous ceux qui le veulent
ما با همه ی کسانی که آنرا بخواهند همدردی می کنیم { با ضمیر تطابق یافته است}.
و بالاخره«Tout» "همه" می تواند جایگاه ضمیر را هم بگیرد.اگر ضمیر مفرد باشد «Tout» در مورد جنسیت بدون تغییر می ماند زیرا مرجع ضمیر ندارد.مثال:
Tout ce qu'il m'a dit m'a fait très plaisir همه ی آنچه را که به من گفت برایم لذت بخش بود
Je voudrais tout manger می خواهم همه را بخورم .
بر عکس اگر جمع باشد، به واسطه جنسیت و یا مرجع ضمیر تغییر می کند. مثال:
Il a discuté avec Lola, Laurie et Julia. Toutes ont voulu le revoir
او با لولا، لوری و جولیا بحث کرد، همه آنها می خواستند او را ببینند.
Camille ne peut pas aller à ses rendez-vous. Elle doit tous les annuler.
کامیلی نمی توانست سر قرارهایش برود. او باید همه ی آنها را لغو کند.
· پس چه وقت واژه سرکش «tous» بکار می رود؟
ما وقتی «tous» "همه" را می نویسیم که پس از یک واژه جمع بیاید یا هنگامیکه مرجع ضمیرش یک واژه جمع باشد. مثال:
Il a vu tous ses films. Ils sont tous géniaux
او همه ی فیلم ها را دید. همه ی آنها جدید بودند.
زیاد پیچیده نیست! «Tous» "همه" اشاره به چند واحد دارد. پس می تواند نماینده چند گروه انسان، حیوان و یا شی باشد.
· ویژگی ظریف «touts»:
«touts»"همه چیز" معنای "چند مجموعه" را به خود می گیرد. «tout» مفهوم یک کل را می دهد، ولی می توان چند مجموعه نیز داشت، در این صورت آن را به صورت جمع می نویسیم«touts». اثبات این مطلب را ژولرومن با این مثال می آورد:
«(Il) avait envie de penser à lui-même et à son existence comme à des touts.»
" او می خواست به خودش و وجودش بعنوان یک کل {کلی که از چند مجموعه تشکیل شده} فکر کند.
«Tous», «tout» : ne faites plus la faute !
ORTHOGRAPHE - « Tous » ou « tout » ? Ces deux homonymes sont bien plus sournois qu'il n'y paraît. Comment ne plus se tromper ? Le Figaro vous éclaire.
«Ils sont tous absents», «c'est le tout premier», «je ne t'ai pas tout dit»… Malheureux sont ceux qui confondent le bon usage de «tous» et de «tout». Il est pourtant aisé de les différencier et de bien en user… Si l'on connaît leurs règles grammaticale.
● «Tout»
«Tout» est adverbe lorsqu'il se place devant un adjectif, un adverbe ou une locution adverbiale. S'il peut être remplacé par «complètement, entièrement, tout à fait», prudence! L'adverbe «tout» restera invariable. Ainsi, on ne dira pas «elle est toute étonnée» mais bien «elle est tout étonnée». Or, si l'adjectif féminin qui suit commence par une consonne ou un «h» aspiré, l'accord se fait. Exemple: «Elle est toute belle», «Elle est toute hérissée.»
«Tout» peut aussi, lorsqu'il se rapporte à un déterminant, un nom ou un pronom, être adjectif ou déterminant. Dans ces cas-là, il s'accorde en genre et en nombre.
Exemple avec un autre déterminant: «Je lui dirai toute ma pensée».
Exemple avec un nom: «En toute situation, tu peux m'appeler».
«Tout» sera au pluriel devant un nom dans quelques cas d'expressions figées, exemple: «A tous égards», «à toutes jambes».
Exemple avec un pronom: «Nous sympathiserons avec tous ceux qui le veulent».
«Tout» peut enfin occuper le poste de pronom. S'il est au singulier, «tout» restera invariable en genre car il n'a pas d'antécédent. Exemple: «Tout ce qu'il m'a dit m'a fait très plaisir», «je voudrais tout manger». S'il est au pluriel en revanche, il variera en genre avec son antécédent.
Quelques exemples: «Il a discuté avec Lola, Laurie et Julia. Toutes ont voulu le revoir», «Camille ne peut pas aller à ses rendez-vous. Elle doit tous les annuler».
● Alors quand diable employer «tous»?
On écrira «tous» s'il est suivi d'un pluriel ou lorsque son antécédent exprime une pluralité. Exemple: «Il a vu tous ses films. Ils sont tous géniaux». Ce n'est pas plus compliqué! «Tous» se réfère à plusieurs unités. Il peut alors représenter un groupe de personnes, d'animaux ou de choses.
● Une petite particularité: «touts»
«Touts» prend le sens de «plusieurs ensembles». Un «tout» étant un ensemble, il peut donc y avoir plusieurs ensembles. On écrira alors des «touts»! La preuve avec Jules Romains: «(Il) avait envie de penser à lui-même et à son existence comme à des touts.»
[1] حرف تعریفی است که به نوعی کلمه بعد از خودر مشخص می کند مانند:un , une, du, de la ,ma, ta ,ce, cette ,quel, quelle, autre, certain و غیره
