چرا جدل؟

هر کلمه ای که بر زبان می آورید، هر ایده ای که ابراز می کنید، امکان هفت معنا را در خود دارد:

1.     معنایی برای من،

2.     معنایی برای تو،

3.     معنایی که" به طور عموم " از آن در یافت می شود،

4.     معنایی که من می خواهم از آن بدست بیاورم،

5.     معنایی که از طریق واکنش از آن دریافت می شود،

6.     معنایی که من تصور می کنم از آن حاصل شده،

7.     معنایی که تو فکر می کنی از آن گرفتی،

"این اطلاعات گرفته شد از سایت: " http://www.analysesemantique.com

این مکانیزم یعنی  واپیچش اطلاعات { تغییراتی که بر اثر عوامل مختلف حاصل می شود} به دلیل متفاوت بودن درک شخصی هر فرد ایجاد می شود. این گونه بنظر می رسد که معنای کلمات در نزد همه یکسان است، ولی واقعیت نشان می دهد که معنای عبارات از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

شما کلمه ای می گویید که در نزد خودتان معنایی دارد اما همین کلمه در نزد مخاطب معنایی کاملا متفاوت دارد، معنایی که خواست شما نیست.

بدتر اینکه، ساختار جمله شما ممکن است معنایی بجز آنچه می خواستید را منتقل کند. منظور ساختارهای تفضیلی ، مقایسه ای، منفی دوبل ، که از آن معنای منفی گرفته نمی شود و یا احساساتی که بطور غیر ارادی ابراز می شود و راه حدس و گمان را برای مخاطبتان باز می گذارد و...

" شما اجباری به بیان تمام حقایق ندارید فقط چیزی به جز حقیقت نگویید.... و اگر می توانستید از دروغ گویی اجتناب کنید، دنیا عوض می شد." نقل قولی از: http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

بخشی از تاریخچه ی رابطه  دو همصحبت از یک زاویه دیده نمی شود، یعنی  فرهنگ و خلق خوی ... تمام فاکتورها در همه ی ارتباطات  مطرح است  و متاسفانه آنها چه ما بخواهیم ویا نخواهیم { تا حدودی} تغییر می کنند.

اگر بخواهید پیامی را برسانید ، تنها یک روش برای این کار وجود ندارد، پس شما روشی را انتخاب کنید که بیشترین هماهنگی را با قصدتان داشته باشد.  برای اینکه موضوعی برا ی فکر کردن بدهید،  نباید مسائل را آنگونه که می بینید بگویید، باید آن را طوری بگویید که گیرنده پیام آن را بهتر بپذیرد.

آیا استعاره{در بحث} بکارببریم یا نه؟

کاربرد آگاهانه استعاره در بحث  می تواند درک پیام را در مسیر درست بیانندازد، اما اگر  استعاره  با موضوع و هدف کاملا همه خوانی نداشته باشد بهتر است آن را بکار نبرید.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

 

Pourquoi il y a des conflits ?

 Chaque mot que je prononce, chaque idée que j'émets possède au moins 7 sens possibles :

1. Un sens pour MOI,

 2. Un sens pour TOI,

 3. Un sens "communément accepté",

 4. Un sens donné par mon intention,

 5. Un sens donné par ta réaction,

 6. Un sens donné par ce que je crois avoir dit

7. Un sens donné par ce que tu crois avoir entendu •

Cette information a été reportée depuis le site : http://www.analysesemantique.com

Cette mécommunication est naturellement causée par la distorsion de l'information, la perception personnelle de chacun. Le codage des mots qui semble être le même chez tout le monde alors qu'en réalité, il diffère d'une personne à une autre.

 

 Vous exprimez un mot qui signifie pour vous une idée mais ce même mot évoque une signification très différente dans l'esprit de votre interlocuteur, et que vous n'avez pas voulu insinuer.

 Pire encore, la structure de la phrase formulée peut laisser l'autre percevoir ce que vous n'avez pas dit. C'est le cas des superlatifs, des comparatifs, d'une double négation dont on ne retiendra qu'une négation, des sentiments exprimés spontanément qui laissent libre cours aux conjectures de votre interlocuteur…etc…

 "Vous n'êtes pas obligés de dire la vérité, toute la vérité, rien que la vérité... mais si vous pouviez éviter de mentir, ça changerait peut-être le monde !" o Citation reportée de : http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

L'historique de la relation qui n'est pas vu sous le même angle par les deux interlocuteurs, la culture et le tempérament de chacun...Tous ces facteurs sont toujours présents dans toute communication et malheureusement qu'on le veuille ou non l'altèrent.

 Si vous avez à transmettre un message, il n'y a pas une seule façon de le faire, choisissez celle qui est la plus conforme à votre bonne intention.

 Pour donner matière à réfléchir, il ne faut pas exprimer les choses telles que vous les voyez, vous, mais telle que le récepteur de votre message l'acceptera le mieux.

La métaphore, l’employer ou pas ?

L'utilisation à bon escient des métaphores dans votre argumentation peut faciliter et orienter la bonne perception de votre message. Cependant si la métaphore ne correspond pas exactement au but de votre message, il vaudrait mieux ne pas vous en servir.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

چرا جدل؟

 

هر کلمه ای که بر زبان می آورید، هر ایده ای که ابراز می کنید، امکان هفت معنا را در بر دارد:

1.     معنایی برای من،

2.     معنایی برای تو،

3.     معنایی که" به طور عموم " از آن در یافت می شود،

4.     معنایی که من می خواهم از آن بدست بیاورم،

5.     معنایی که از طریق واکنش از آن دریافت می شود،

6.     معنایی که من تصور می کنم از آن حاصل شده،

7.     معنایی که تو فکر می کنی از آن گرفتی،

"این اطلاعات گرفته شد از سایت: " http://www.analysesemantique.com

این مکانیزم به جهت واپیچش{ تغییراتی که بر اثر عوامل مختلف حاصل می شود} اطلاعات و میزان درک شخصی متفاوت است. بنظر می رسد که معنای کلمات در نزد همه یکسان باشد، در حالیکه واقعیت نشان می دهد که این معنا از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

شما کلمه ای می گویید که در نزد خودتان معنایی دارد اما همین کلمه در نزد مخاطب معنایی کاملا متفاوت دارد، معنایی که خواست شما نیست.

بدتر اینکه، ساختار جمله شما ممکن است معنایی بجز آنچه می خواستید را منتقل کند. منظور ساختارهای تفضیلی ، مقایسه ای، ساختارهای حاوی منفی دوبل است که از آن معنای منفی گرفته نمی شود و یا احساساتی که بطور غیر ارادی ابراز می شود و راه حدس و گمان را برای مخاطب باز می گذارد و...

" شما اجباری به بیان تمام حقایق ندارید فقط چیزی به جز حقیقت نگویید.... و اگر می توانستید از دروغ گویی اجتناب کنید، دنیا عوض می شد." نقل قولی از: http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

بخشی از سابقه ی روابط دو همصحبت از یک زاویه، دیده نمی شود یعنی  فرهنگ و خلق خوی ... و تمام فاکتورها در همه ی ارتباطات  مطرح است  و متاسفانه ما چه بخواهیم و چه نخواهیم { تا حدودی} تغییر می کنند.

اگر بخواهید پیامی را برسانید ، تنها یک روش برای این کار وجود ندارد، روشی را انتخاب کنید که بیشترین هماهنگی را با قصد شما داشته باشد.  مثالی برا ی تعمق{بیشتر}: نباید مسائل را همانگونه که می بینید بگویید، باید آن را طوری بگویید که گیرنده پیام آن را بهتر بپذیرد.

آیا استعاره بکار برود یا خیر؟

کاربرد آگاهانه استعاره در بحث  می تواند درک پیام را در مسیر درست بیانندازد، اما اگر  استعاره با موضوع و هدف کاملا همه خوانی نداشته باشد بهتر است آن را بکار نبرید.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

Pourquoi il y a des conflits ?

 Chaque mot que je prononce, chaque idée que j'émets possède au moins 7 sens possibles :

1. Un sens pour MOI,

 2. Un sens pour TOI,

 3. Un sens "communément accepté",

 4. Un sens donné par mon intention,

 5. Un sens donné par ta réaction,

 6. Un sens donné par ce que je crois avoir dit

7. Un sens donné par ce que tu crois avoir entendu •

Cette information a été reportée depuis le site : http://www.analysesemantique.com

Cette mécommunication est naturellement causée par la distorsion de l'information, la perception personnelle de chacun. Le codage des mots qui semble être le même chez tout le monde alors qu'en réalité, il diffère d'une personne à une autre.

 

 Vous exprimez un mot qui signifie pour vous une idée mais ce même mot évoque une signification très différente dans l'esprit de votre interlocuteur, et que vous n'avez pas voulu insinuer.

 Pire encore, la structure de la phrase formulée peut laisser l'autre percevoir ce que vous n'avez pas dit. C'est le cas des superlatifs, des comparatifs, d'une double négation dont on ne retiendra qu'une négation, des sentiments exprimés spontanément qui laissent libre cours aux conjectures de votre interlocuteur…etc…

 "Vous n'êtes pas obligés de dire la vérité, toute la vérité, rien que la vérité... mais si vous pouviez éviter de mentir, ça changerait peut-être le monde !" o Citation reportée de : http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

L'historique de la relation qui n'est pas vu sous le même angle par les deux interlocuteurs, la culture et le tempérament de chacun...Tous ces facteurs sont toujours présents dans toute communication et malheureusement qu'on le veuille ou non l'altèrent.

 Si vous avez à transmettre un message, il n'y a pas une seule façon de le faire, choisissez celle qui est la plus conforme à votre bonne intention.

 Pour donner matière à réfléchir, il ne faut pas exprimer les choses telles que vous les voyez, vous, mais telle que le récepteur de votre message l'acceptera le mieux.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

 

چند کلام کارساز

1 Un peu de folie est nécessaire pour faire un pas de plus. Paulo Coelho

2 Le propre de la folie est de voir les défauts d'autrui, et d'oublier les siens. 

Citation de Cicéron

3 Nous devons apprendre à vivre ensemble comme des frères, sinon nous allons mourir tous ensemble comme des idiots.
Martin Luther King

4 L'un des symptômes d'une proche dépression nerveuse est de croire que le travail que l'on fait est terriblement important. Lire les citations de Bertrand Russell

5 Lorsqu'une porte se ferme, il y en a une qui s'ouvre. Malheureusement, nous perdons tellement de temps à contempler la porte fermée, que nous ne voyons pas celle qui vient de s'ouvrir.Lire les citations de Alexander Graham Bell

 

6 Ne jugez point, afin de n'être point jugés, car on vous jugera comme vous avez jugé, et l'on se servira pour vous de la mesure dont vous mesurez les autres. Lire les citations de Saint Matthieu

7 Celui qu'entoure la flamme de la jalousie, celui-là en fin de compte, pareil au scorpion, tourne contre lui-même son dard empoisonné. Lire les citations de 

 

1 برای اینکه قدمی به جلو رویم قدری دیوانگی لازم است.( پایلو کویلو)

2 حماقت واقعی دیدن اشتباهات دیگران و فراموش کردن خطاهای خود است.(سیسرون)

3 ما باید یاد بگیریم که مانند برادربا هم زندگی کنیم و گرنه همگی می میریم همچون دیوانگان.(مارتین لوتر کینگ)

4 یکی از نشانه های نزدیک به افسردگی عصبی این است که فکرکنی کاری را که دیگران انجام می دهند خیلی مهم است.( برتاند راسل)

5 وقتی دری بسته می شود در دیگری هست که باز می شود. متاسفانه ما آن قدر به در بسته می اندیشیم که زمان را از دست می دهیم و  دری را که به تازگی باز شده است را نمی بینیم.(گراهام بل )

6 هرگز قضاوت نکنید تا قضاوت نشوید.زیرا دیگران همان معیارهایی برای شما بکار می برند که شما برای دیگران استفاده کرده اید.(سن ماتیو)

7 کسی که در اطراف شعله حسادت می چرخد بالاخره گرفتار آن می شود  ، مانند عقرب که نیشش را علیه خود بکار می برد.(نیچه)

 

 

بیش از 45 کیلو در یکسال وزن کم کرد ، به سه ترفند او توجه کنید

 

بیش از 45 کیلو در یکسال وزن کم کرد ، به سه ترفند کوچک او توجه کنید

تنها کافی است مثل امیلی پولیالی ، زن 38 ساله ی آمریکایی، در یک چشم بهم زدن تصمیم به لاغری بگیرید

پنج سال پیش ، او عکسی از ازدواجش بدستش رسید که در کنار همسرش قرار داشت، با نگاه کردن به آن عکس شوکه شد:" واقعا دیدم چاقم، در همین لحظه بود که به خودم گفتم باید یک کاری کنم."

در آن موقع، امیلی 136 کیلو بود. بعد از تحقیقی که  روی روشهای مختلف رژیم می کند، تصمیم گرفت  مواد خوراکی  سرشار از گلوتن[1] را حدف کند. این مادر شروع به پیاده روی نیز کرد : نتیجه اینکه  او در یک سال 46 کیلو کم کرد.

پیشرفت لاغری او به خاطر جراحی ستون فقرات متوقف می شود. تما  خوشبختانه او شروع به رفتن به یک کلوپ بدنسازی می کند و با یک مربی شخصی  ملاقات می کند.

اکنون او توانسته وزن خود را با ورزش بسیار  حفظ کند . بعلاوه او تجربیات خود را در انستاگرام به دیگران منتقل می کند . او برای کسانی که قصد وزن کم کردن دارند سه توصیه دارد:

·        به خودتان اعتماد کنید، زیرا قادرید بسیار بیشتر از تصور خود عمل کنید.

·        به خاطر داشتن روز بد هدفتان را ترک نکنید.

• سعی کنید تغذیه و ورزش مناسبی را انتخاب کنید و هدف هایی را تعیین و سپس در جهت آن تلاش کنید.

Elle perd plus de 45 kilos : découvrez ses 3 petits secrets

 

Il suffit d’un déclic pour décider de perdre du poids. C’est ce qui est arrivé à Emily Puglielli, une femme américaine âgée de 38 ans.

 

Il y a cinq ans, Emily a reçu la photo d’un mariage auquel elle a assisté avec son mari. En la regardant, elle était choquée : « Je me suis trouvée vraiment grosse. Ça a été le moment où je me suis dit qu’il fallait faire quelque chose. »

À l’époque, Emily pesait 136 kilos. Après avoir fait des recherches sur les différents types de régimes, elle a décidé de totalement arrêter la nourriture riche en glucides. La mère de famille a également commencé à pratiquer la marche à pied. Résultat : elle a perdu 46 kilos en un an.

Sa progression a été stoppée par une opération de la colonne vertébrale. Heureusement, Emily a commencé à fréquenter un club de fitness et a rencontré un coach personnel.

Aujourd’hui, elle arrive à maintenir son poids en faisant beaucoup d’exercice physique. En plus de partager son quotidien sur Instagram, Emily a révélé ses trois conseils pour ceux qui espèrent perdre du poids :

1. Ayez confiance en vous car vous êtes capables de faire beaucoup plus de choses que vous ne l’imaginez.

 

2. N’abandonnez pas à cause d’une mauvaise journée.

 

3.Essayez d’être régulier dans vos choix alimentaires et votre pratique du sport. Puis fixez-vous des objectifs pour les atteindre.

---

[1]  مترجم: حذف کامل گلوتن به هیچوجه توصیه نمی شود مگر برای افرادی که به این ماده حساسیت دارند.

خطرات انتقاد

 

خطرات انتقاد

انتقاد مخرب، شیوه ای ناسالم برای به اثبات رساندن خود است...این شیوه رابطه ی انتقاد کننده را با فرد مخاطب بر هم می زند.

انتقاد  به خاطر حفظ ظاهر و احساس تحقیر نکردن، انتقاد برای اینکه احساس کنیم از دیگران بهتریم... ادامه دادن این روش، خود فرد انتقاد کننده را ضعیف می کند. زیرا بدون انجام اینکار فرد احساس اعتماد به نفس ندارد.

او به جای آنکه با تلاش پایه های اعتماد به نفس را در خود قوی کند، به اشتباه در صدد "لرزندان" پایه های اعتماد به نفس مخاطب  است تا بدینوسیله در نهایت از قدرت اعتماد به نفس خود احساس پیروزی کند.

این راهکار{ مناسبی} نیست زیرا این رفتار فرد را بیشتر در نظر دیگری حقیر می کند و با این کار خود را مضحک جلوه می دهد .

انتقاد  به خاطر لذت انتقاد، به خاطر نیاز به تخریب کار دیگری، بی ارزش کردن، تحقیر دیگری، کسی که ایرادمی گیرد از تنفر تغذیه می کند و این کار ارتباطات او را با دیگران تخریب می کند.

لزومی ندارد برای یافتن اعتماد بنفس روی بلندی  بایستید. کسانی که اینگونه رفتار می کنند، اعتماد به نفس ندارند. اعتماد به نفس واقعی اینست که خود را "خوب" در نظر بگیریید و دیگران را هم "خوب" در نظر بگیریید، و همواره این حالت را حفظ کنید. مسلما، فرهنگها، آموخته ها و رفتارهای  متفاوتی وجود دارد که بدون احساس تحقیر باید پذیرفت و یاد گرفت.   هر کس استعدادها واشتباهات ، نقاط قوت و نقاط ضعف  خودش را دارد. هیچ لزومی برای مقایسه افراد با هم نیست. هر کس در نوع خودش بی نظیر است، هر شخص قابل اهمیت است . هر فرد به شیوه ی خود در زندگی نقش دارد.    

بنا براین هرگز نباید دیگری را در مرتبه ای با هر موضوعی قرار بدهیم. احترام به دیگران این نیست که کسی را در جایگاهی قرار دهیم و آن را "بهترین" فرض کنیم. کسانی که به ایراد گرفتن خود ادامه می دهند به نیاز ناسالمی پاسخ می دهند و آن همان تحقیر کردن دیگری است، تا برای لحظاتی کوتاه و گذرا احساس "پیروزی" و " اعتمادبنفس" کنند و قادر نیستند این احساس را بدون انتقاد و کوچک کردن دیگران بدست بیاورند.

کسی که نیازمند تحقیر افراد است خود را دربرابر قابلیتهای افراد در جایگاه پایینتری می بیند. او دیگری را در مرتبه یی بالاتر از خود می بیند و آن را نمی  پذیرد.

 کسیکه دارای  اعتماد بنفس است  کسی را در جایگاه بالاتر از خود نمی بیند که بخواهد احساس تحقیر کند. . همه ما توانایی ها  و ضعفهایی داریم. کسی که در ضمینه ای قوی نیست در زمینه ی دیگر تواناست و جایی برای احساس تحقیر وجود ندارد.

هر گاه کسی را در جایگاه موفقیت می بینید، برای اینکه بدانید دربرابر  این افراد چه وضعیتی دارید، از خودتان صادقانه بپرسید( کسی این موضوع را نمی شنود):

" آیا من از موفقیت اوناراحت هستم؟"

راه کار اجتناب از این خطر چیست؟

·        در حالی که تحت تاثیر وسوسه ویا عصبانیت هستید از کسی انتقاد نکنید.

·        احساسات و هیجانت خود در انتقاد دخالت ندهید.

·        به عینیات اهمیت دهید ونه به ذهنیات.

·        شما هیچ اجباری ندارید نظر خود را در مورد موضوعی بدهید که دیگران نظر خود در باره اش گفته اند یا نه گفته اند.

·        اگر مخاطب حال مناسبی برای گوش دادن ندارد ، سکوت خود را حفظ کنید.

·        اگر حس کردید مخاطب را با حرفهایتان ناراحت می کنید و او را وادار به دفاع از خود می کنید، سکوت خود را حفظ کنید

در مقابل انتقاد چه پاسخی دهیم؟

1.     اگر در برنامه ای تلویزیونی و یا پشت تریبون نیستید، بدانید اغلب بهترین پاسخ سکوت است.

2.     اگر واقعا لازم است پاسخ دهید، توجه کنید که احساسات و هیجانات خود را دخالت ندهید ، به این ترتتیب خود را درگیر انتقاد که شنیده اید نکرده اید و  آن را به خودتان نگرفته اید.

چگونه؟

در این تلاش نباشید که خود را توجیه کنید.

اعمال را عنوان نکنید ونه افکار {مربوطبه آنرا}.

بی طرف بمانید و به عینیات توجه داشته باشید.

انتقاد را به خود نگیرید.

بر این باورباشید که مخاطب شما دارد فقط عقیده اش را می گوید و او این حق را دارد که هر آن چه می خواهد در باره ی شما فکر کند.

برای اینکه تحت تاثیر قرار نگیرید باید  اعتماد بنفس خود را قوی کنید و افکارتان را مثبت کنید.

بر این باور باشید افرادی که تحت تاثیر انتقادهای دیگران قرار می گیرند ضعیف هستند زیرا تنها سلاح آنها "بدجنسی" است. باید آنها را درک کرد و از دست آنها ناراحت نشد، انها طور دیگری نمی توانند عمل کنند.

النور روزولت:  " به آنچه که درست می دانی ، مطابق قلبت، عمل کن، زیرا در هر صورت از تو انتقاد می شود."

سکوت در بسیاری از ارتباطات برای جلوگیری از تنش های بیفایده بهترین راهکار است.

انتقاد مخرب و انتقاد سازنده

انتقاد فقط بخاطر لذت از انتقاد یا انتقاد کردن تحت فشار احساسات منفی ( عصبانیت، و...) خطر نابود کردن ارتباط و ایجاد تنش در ارتباط را دارد، پس نمی توان به آن اجازه بروز داد  زیرا این کار ارتباطات موثر و موفق  آتی را به خطر می اندازد.

 با این وجود گاه ممکن است فرد احساس کند بیان نقطه نظر بیطر فانه و نه مغرضانه اش در مورد چیزی با هدفی صادقانه می تواند در پیشرفت و تکامل امری  موثر باشد.  در این صورت لغات باید عاری از احساساتت منفی باشند . در این وقت است که  می توان از انتقاد سازنده حرف زد، اما انتقاد سازنده قواعدی برای خود دارد.

اگر در انتقاد احساسات منفی وجود داشته باشد ( عصبانیت، تحقیر، سرزنش، توهین، انتقام، به حساب رسیدن و ...) دیگر این انتقاد سازنده نیست، بلکه روابط را بر هم می زند.

اساس انتقاد سازنده

اصول اصلی  انتقاد سازنده:

انتقاد باید هدف  درست، دقیق، روشن، و صادقانه ای داشته باشد. 

هدفی سازنده و نه مخرب، و در این صورت عاری از هر گونه احساسات منفی است.

 خودتان را همپای دیگری بدانید( من خوب هستم و دیگری نیز خوب است).

رفتارهای روحی روانی خود را با در نظر گرفتن "خوب بودن " خود و "خوب بودن" دیگری کنترل و هدایت کنید.

مطابق ـنالیز گفتگوی متقابل،  وضعیت،  خوب+ خوب  است. فقط با این حالت است که ارتباطات می توانند مفید واقع شوند.

به مخاطب خود فرصت یافتن راه حل بدهید

به این معنا که محاطب خود را تشویق کنید راه حلی بیابد و یا به او پیشنهاداتی  بدهید.

چگونه ؟

لازم است از این کارها اجتناب کنید :
 او را با این عبارت ها مجبور نکنید:

" تو باید...، لزوما..."

حس گناهکاری را به آن ها منتقل نکنید: " تو می بایست که..." " اگر تو این کار را کرده بودی اینطوری نمی شد" ، می بینی ، من به تو گفته بودم اما تو به من گوش ندادی..."

او را با کسی مقایسه نکنید:

" امیدوار بودم  تو شبیه فلانی بودی"، " فلانی گفت  که خوب می داند چه کند".

در یک خانواده پیامد این حرفها از بین رفتن همبستگی است ، و در محیط های  شغلی وحدت گروهی را از بین خواهد برد.

غلو نکنید

" تو هیچ موقع سر وقت نمی رسی" یا " همیشه کارهایت ایراد دارد" یا " کارهایت بی ارزش است".

قضاوت نکنید

 تو اهمال کاری، تو اینطوری هستی ، تو آنطوری هستی"

به شیوه خود،  بدون حالت تهاجمی به فرد،  در جهت  بهتر شدن وضعیت حرف بزنید.

 به واسطه کسی به کسی انتقاد نکنید:

مطلب را فقط با فرد اصلی در میان بگذارید.

 چه باید کرد:

راه حل ارائه کنید:

" شاید بتوانی..."، می توانم به شما پیشنهادی بدهم...؟"، " می توانم به شما روش کار آمدی را نشان دهم..."

مسائل را شرح دهید

" وقتی این گونه عمل کنی، اینگونه می شود ...یا من حس می کنم..."

بجای اینکه خودتان راه حل را بیابید مخاطب را تشویق کنید که خودش راه حل را پیدا کند :

 فکر می کنید در آینده بتوانید...؟ ( و سپس آنچه را می خواهید مطرح کنید و نه آنچه را نمی خواهید).

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

 

Les dangers de la critique:

 La critique destructrice, une manière malsaine de tenter de s'affirmer... Elle détruit la personne qui critique et détruit la relation.

 Critiquer pour sauver la face et ne plus se sentir inférieur, critiquer pour se sentir meilleur que l'autre... Cette manière de procéder affaiblit encore davantage la personne qui y a recours. Car sans faire cela, elle est incapable de sentir qu’elle a confiance en elle-même.

 Au lieu d’élever son propre piédestal au niveau de l’autre en travaillant sa confiance en soi, on tente à tort de « briser » le piédestal de son interlocuteur pour qu’on se sente enfin, soi-même, triompher sur un piédestal plus élevé.

Ce n'est pas une solution car ce comportement rend l'individu encore plus petit aux yeux d'autrui et on se fait ridicule.

Critiquer pour le plaisir de critiquer, par besoin de dénigrer le travail d’autrui, de le dévaloriser, de l’humilier détruit la personne qui critique car elle est nourrie de haine et cela détruit sa relation aux autres.

 

On n’a pas besoin de se placer sur un piédestal pour avoir confiance en soi. Ceux qui procèdent ainsi, manquent de confiance en eux. La vraie confiance consiste à se considérer « bien » et de considérer les autres « bien » et de se garder toujours au même niveau. Certes, il y a des différences de culture, d’instruction, de comportement qu’il faut apprendre à accepter sans se sentir diminué(e). Chacun a ses qualités et ses défauts, ses points forts et ses points faibles. Il n’y a aucun lieu à la comparaison entre les individus. Chacun est unique, chacun est important, chacun contribue à sa manière dans cette vie.

 Il ne faut donc jamais placer autrui sur un piédestal quel que soit le contexte. Respecter quelqu’un ce n’est pas le placer sur un piédestal et le considérer « meilleur ». Les gens qui ont recours à la critique répondent à un besoin malsain d’humilier autrui afin de se sentir « triompher » et d’obtenir enfin « une confiance en soi » courte et passagère qu’ils ne savaient pas obtenir sans critiquer et diminuer les autres.

Celui qui a besoin de diminuer une personne, se sent face à sa compétence, en position inférieure. Il voit autrui sur un piédestal plus élevé et donc ne l’accepte pas.

 Quelqu'un qui a confiance en lui ne verra personne sur un piédestal plus élevé pour que cela le fasse sentir inférieur. Nous avons tous des forces et des faiblesses. Celui qui n'est pas compétent dans un domaine, il l'est dans un autre. Il ne doit pas avoir lieu de se sentir inférieur.

Pour savoir où vous vous placez parmi ces gens à chaque fois que vous percevez quelqu’un qui a du succès, répondez sincèrement à cette question en étant honnête avec vous-même (personne ne vous entend ):

 « Suis-je dérangé(e ) par le succès de cette personne ? »

 

Des solutions pour éviter ces dangers ?

 Ne critiquez pas sous l’effet d’une impulsion ou d’une colère.

N’impliquez ni vos sentiments ni vos émotions dans votre critique.

Soyez objectif(ve) et non subjectif(ve).

 Vous n'êtes pas obligé(e) de donner votre avis sur ce que les autres font ou ne font pas.

Gardez le silence si vous ne sentez pas votre interlocuteur dans une disposition favorable pour vous écouter.

Gardez le silence si vous doutez que la personne prendra mal vos propos ou cherchera juste à se défendre.

Que répondre face à une critique ?

 1/ Souvenez-vous que le silence est des fois la meilleure réponse si vous ne passez pas à la télévision et vous n’êtes pas au tribunal.

2/ S’il faut vraiment répondre, faites-le sans impliquer d'émotion ni de sentiment, donc ne pas vous impliquer vous-même dans la critique reçue. Ne le prenez pas personnellement. Comment ?

Ne cherchez pas à vous justifier.

 Présentez des faits et non des opinions.

 Restez neutre et objectif (ve).

Ne prenez pas la critique sur vous-même.

Gardez à l'esprit que votre interlocuteur ne fait qu'exprimer sa propre opinion et qu'il a le droit de penser de vous ce qu'il veut. Donnez-lui ce droit sans le prendre sur vous.

Pour ne pas vous sentir affecté(e ), vous avez besoin de travailler votre confiance en vous-même et de positiver votre pensée.

Comprenez que les gens qui ont recours à rabaisser les autres par la critique ou autre ce sont des gens très faibles car leur seule arme est "la méchanceté". Il faut les comprendre donc et ne plus leur en vouloir, ils sont incapables de faire autrement.

« Fais ce que tu crois juste, selon ton cœur, car on te critiquera de toute façon. » - Eleanor Roosevelt

 

Le silence reste dans de nombreuses situations de communication, la solution idéale pour éviter des tensions inutiles.

La critique destructrice et la critique constructive

Critiquer pour le plaisir de critiquer ou critiquer sous l’effet d’un sentiment négatif (colère etc.…) risque de détruire la relation et de provoquer des tensions dans la communication, donc ce qui ne peut en aucun cas être permis dans la perspective d’avoir une communication efficace et une relation réussie.

Cependant il se peut que la personne sente l’utilité objective et non subjective d’apporter son point de vue ou sa remarque à l’égard de quelque chose dans un but honnête de progression et d’évolution.

 Les paroles dans ce cas de figure, seront dénuées de sentiment négatif. A ce moment là, on peut parler de la critique constructive mais elle a des

règles à respecter : si la critique fait intervenir un sentiment négatif (colère, mépris, reproches, humiliation, provocation, vengeance, règlement de compte, etc.…) elle n’est plus constructive mais destructrice de la relation.

Les fondements de la critique constructive

Le principe majeur de la critique constructive :

 La critique doit avoir un objectif sain, précis, clair, et honnête.

Un objectif constructeur et non destructeur donc dénué de tout sentiment négatif. Positionnez-vous par rapport à autrui (je suis bien et l’autre est bien) Contrôlez votre attitude mentale de manière à vous considérer "bien" et à considérer autrui "bien".

C'est la position OK+ /OK+ en analyse transactionnelle. C'est uniquement à partir de cette position que toute communication peut être efficace.

Aidez votre interlocuteur à trouver une solution

L'idée est de l'inciter à trouver lui-même une solution ou à la lui proposer.

 Comment ?

Ce qu'il faut éviter de faire : Ne lui imposez pas votre point de vue en disant : "Tu dois.../ il faut..."

Ne le culpabilisez pas :

«Tu aurais dû...» , "Si tu avais fait ça, il n'y aurait pas eu ceci", "Tu vois, je te l'avais dit et tu ne m'as pas écouté..."

 Ne le comparez pas à autrui :

"J'espère te voir comme X", « X sait bien comment faire».

En famille, cela aura pour conséquence de détruire la solidarité et la confiance entre les proches. En milieu professionnel, cela détruira l’esprit d'équipe.

Ne pas exagérer :

«Tu n'arrives jamais à l'heure» ou «Ton travail est toujours mal fait» ou « ton travail est nul »

Ne jugez pas la personne :

"Tu es négligent, tu es ceci, tu es cela". Parlez plutôt de votre façon de voir une amélioration sans attaquer la personne.

 Ne critiquez pas par personne interposée :

N'en parlez pas à une personne qui n'est pas concernée.

 Ce qu'il faut faire :

 Proposez plutôt des solutions :

 

"Tu pourrais peut-être…", "Puis-je te faire une suggestion?", "Voudrais-tu que je te montre une manière efficace de ...?"

Présentez les faits :

"Quand tu agis ainsi, il y a ceci... ou je me sens..."

Incitez l'autre à trouver une solution au lieu de la lui trouver :

 "Comment penses-tu pouvoir à l'avenir ...? (citez votre objectif à atteindre et non ce que vous ne voulez pas)".

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

سخنانی از ویکتور هوگو 4

·       خواندن ، نوشیدنی و غذا است. روحی که نمی خواند نحیف می شود مانند بدنی که نمی خورد .[1]

·       آزادی هنگامی آغاز می شود که جهالت پایان گیرد[2] .

·       ابداع چرخ بزرگی است که نمی تواند بدون زیرگرفتن کسی بچرخد[3] .

·       شما شهر را به من پیشنهاد می کنید... من جنگل را ترجیح می دهم ، زیرا من با دیدن مردمی همانند شما، قلبها را بیشتر سخت دیدم و وحوش را کمتر وحشی یافتم .[4]

·       زنی که دوستش داری همه فامیل توست .[5]

·       تنهایی برای کسانی که روح بزرگ دارند خوب است و برای کسانی که روحی کوچک دارند بد است. تنهایی مغزهایی را که روشن نمی کند آشفته می سازد.[6]

·       این جهنم فقرا ست که بهشت اغنیا را می سازد.[7]

·       وجدان آسوده از زندگی کامیاب ارزشمند تر است. من خواب راحت را از تشک راحت بیشتر می پسندم.[8]

·       چهل سالگی، پیری جوانی است، اما پنجاه سالگی، جوانی پیری است.[9]

·       زندگی سرودی است که ترجیح بند آن مرگ است.[10]

---

[1] “Lire, c'est boire et manger. L'esprit qui ne lit pas maigrit comme le corps qui ne mange pas.

[2]  “La liberté commence où l'ignorance finit.”

[3]  “Que la création est une grande roue Qui ne peut se mouvoir sans écraser quelqu’un.”

[4] “Vous m’offrez la cité… je préfère les bois, car je trouve, voyant les hommes que vous êtes, plus de cœur aux rochers, moins de bêtise aux bêtes.”

[5] Une femme qu’on aime est toute une famille.”

[6] “La solitude est bonne aux grands esprits et mauvaise aux petits. La solitude trouble les cerveaux qu'elle n'illumine pas.”

[7] “C'est de l'enfer des pauvres qu'est fait le paradis des riches.”

 

[8] Mieux vaut une conscience tranquille qu'une destinée prospère. J'aime mieux un bon sommeil qu'un bon lit.”

[9] Quarante ans, c'est la vieillesse de la jeunesse, mais cinquante ans, c'est la jeunesse de la vieillesse.”

[10]  “Vivre est une chanson dont mourir est le refrain.”

ارتباط با دغلکاران و نفاق افکنان

 

   موضوع  مقابله با دغلکاران ، به تاریخچه ای که شما را به آنها مرتبط کرده است  و طریقه ی ارتباط بستگی دارد . در اینجا چند راهکار عملی ارائه می کنیم:

• تا شناختی از وضعیت  پیدا نکردید حرف نزنید ( تحلیل رفتار متقابل). 

 اطلاع رسانی کنید واطلاعات  بگیرید، اطلاعات را بررسی کنید و آن را با واژه های دیگر بیان کنید، تجزیه و تحلیل کنید (بدون هیچ قضاوتی) و درتمام این مراحل بی طرف باشید.   احساسات و عواطف  خود را در موضوع وارد نکنید. و با درایت پرسش هایی خوبی مطرح کنید.

-         چه چیز باعث شد اینطوری فکر کنی/ این را بگویی ؟

-         چطور به این نتیجه رسیدی؟

-         پس بنابر نظر تو...؟

هر جا که امکان داشت و هر گاه متوجه شدید بحث در جهت خوبی پیش نمی رود، از سکوت مانند یک پاسخ استفاده کنید.

نشان ندهید که از حرفهای او ناراحت شده اید و از خود  بی اعتنایی نشان دهید و خود را وارد بازی او نکنید. بیطرف بمانید و در حرفهایش داخل نشوید . او آزاد است آنچه می خواهد بگوید و به آنچه می خواهد بیاندیشدو این فقط به خودش مربوط است. آرام باشید و آرامش خود را حفظ کنید ( با کمک تنفس عمیق) و واکنشی نسبت به آنچه می گوید نشان ندهید بلکه  پس از استراحت تصمیمات جدیدی  اتخاذ کنید که مانع تنش در آینده نشود.  اگر کسی خواست  شما را  مجبور به به انجام کاری کند می توانید از "تکنیک تکرار" استفاده کنید.

فقط به پرسش آشکار پاسخ بدهید و نه به مطالبی که در مضمون کلام پنهان است. { از مطالب قبل} به خاطر دارید که موقعیتهایی پیش می آید که گفته طرف مقابل تماما اشتباه است، در این موقعیت اگر امکان داشته باشد، بهترین واکنش سکوت است.

 

وضعیتی که هر چه مخاطب می گوید خطاست

برخی از افراد هیچ انتخابی برای شما باقی نمی گذارند. زیرا همواره در تلاشند که از آنچه می گویید ایراد بگیرند، تا جایی که ارتباط با آنها بیشتر و بیشتر محدود و مشکل و  غیر ممکن و یا غیر قابل تحمل شود...

 در این حالت چه کنیم؟

-         تا آنجایی که می توانید بی طرف باشید.

-         عقیده خودتان را راجع به چیزی که در ارتباط نزدیک یا دور نسبت به اوست هرگز عنوان نکنید.

-         فقط مطالب اساسی رابگویید هیچ چیز، فقط مطالب مهم هستند. هر چه را که بتوان نگفت، اساسی نیست.

-         توجیه این افراد مثل روغن ریختن بر روی آتش است و بیشتر اختلافات را زیاد می کند. حتی از توجیه کردن خود بپرهیزید. فقط اطلاعات بی طرفانه را ارائه دهید بدون اینکه سعی در عوض کردن فکر آنها داشته باشید.

از آنها ناراحت نشوید، زیرا آنها منحصرا به شما حمله نمی کنند. ، بلکه عادت کرده اند که همه چیز را بخود بگیرند. بخصوص تلاش نکنید که آنها را تغییر دهید. آنها تا زمانی که خود نخواهند قادر به اتجام این کار  نیستند.

پاسخهای متزلزل کننده ؟

گاهی اوقات از واکنش خصمانه مخاطب خود حسابی غافلگیر می شوید به طوریکه تا دو روز بعد و حتی یک هفته نمی توانید برای آن پاسخی بیابید... وشما همواره در باره آن در فکر هستید ... اما در نهایت پاسخی را که می یابید بهترین نیست  و هرگز هم بهترین نخواهد بود!

بهترین پاسخ سکوت است زیرا کسی که با شما خصمانه برخورد کرده است منتظر برخورد تند شماست در حالیکه شما برعکس عمل می کنید. برخورد تند به او اجازه خواهد داد که بعدا شما را " به ستوه " آورد زیرا می تواند نقش قربانی را بازی می کند. داشتن برخورد بسیار آرام و پاسخ ندادن شما همیشه بهترین رفتار برای متزلزل کردن رفتار خصمانه  مخاطب شماست، زیرا او دیگر نمی تواند نقش قربانی را بازی کند.

اگر هنوز نمی توانید زبان خود را درچنین مواقعی نگهدارید لاقل نشان ندهید که تحت تاثیر قرار گرفتید.از خود حالت بی تفاوتی نشان دهید و اگر می بایست حتما به او پاسخی دهید رفتار متقابل او را تجزیه و تحلیل کنید (Analyse Transactionnelle) یعنی کاملا بی طرفانه ، بدون آنکه او را قضاوت ، یا برانگیخته، یا عصبانی کنید حتی آنچه را درخصوص موضوع فکر می کنید بر زبان نیاورید. 

فرض کنید کسی به شما بگوید:" تو بی مصرفی هر چه هم می کنی بی ارزش است" شما می توانید در آرامش کامل بگویید: "تو آزادی هر جور دوست داری فکر کنی، این تنها به خودت مربوط است." با این وجود اگر صد در صد بر خود کنترل نداشته باشید ممکن است  با پاسخ  دادن، تنش خود را نشان دهید. تنش بخوبی از نوع سخن گفتن احساس می شود و این خطر وجود دارد که رشته افکار منفی و حالت انتقام گیری و پاسخ های تند بالقوه زیادی  نشان داده شود... و در واقع خود را در گیر آنچه او می گوید خواهید کرد، اگر بدنبال یک پاسخ هستید، در باره آن فکر کنید و بهتر است سکوت را انتخاب کنید.

با تنفس عمیق حالت بی تفاوتی از خود نشان دهید.

 پس از مدتی که می گذرد، شما حس خواهید کرد که انگار هیچ حرف بدی نشنیده اید زیرا خود را نه درگیر یافتن پاسخ و نه حتی  در گیر پاسخ کلامی  کرده اید.

 سکوت حرکتی منفعلانه نیست ، سکوت خودش به خودی خود پاسخ است، بهترین پاسخی که می توان بعنوان مخاطب به یک رفتار ناخوشایند  داده شود. سکوت به شما کمک می کند آرام باشید و بهتر بر خود کنترل داشته باشید و با آرامش به راه عملی فکر کنید راه حلی که در آینده از این نوع ناراحتیها بی ارزش  جلوگیری کند.

سکوت باعث می شود  شما تصیمات درستی بگیرید و تحت تاثیر احساستان عمل نکنید.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

Communiquer avec des manipulateurs et des semeurs de zizanie

Pour contrer les manipulateurs, tout dépend du contexte, de la situation de communication, et de l'historique de la relation qui vous lie à eux, voici des solutions pratiques :

- Ne parlez qu'à partir de l'état "A" (analyse transactionnelle) donc : informer et s'informer, traiter une information, reformuler, analyser (analyser sans juger) tout en restant neutre. Ne pas faire intervenir ses sentiments ni ses émotions. Savoir poser les bonnes questions: • Qu'est-ce qui te fait penser/dire...? • Qu’est-ce qui fait que …. ? • Comment se fait-il que….. ? • Ainsi selon toi………. ? - Adoptez le silence comme réponse quand c'est possible et si vous savez que la discussion ne peut pas évoluer dans le bon sens. - Ne lui montrez pas que vous êtes touché(e) par ses paroles, donc afficher l'indifférence et ne rentrez pas dans son jeu. Restez neutre et ne vous impliquez pas dans ses paroles, il est libre de dire ou de penser ce qu'il veut et cela n'engage que sa propre personne. - Restez pacifique et gardez votre calme (grâce à la respiration abdominale) et ne réagissez pas à ce qu'il dit mais plutôt agissez en prenant à tête reposée, de nouvelles décisions qui empêcheront une tension de s’installer au futur. - Utilisez la technique du disque rayé (page : 28) si quelqu'un veut vous faire faire une chose que vous ne voulez

 

 

pas. - Répondez uniquement au message apparent et non au sous-entendu. - Souvenez-vous qu’il y a des situations où quoi qu'on dise, on a tort donc adopter le silence quand c'est possible peut être la meilleure des solutions.

 

Il est des situations où quoi que l’on dise, on a tort

 Certaines personnes ne vous laissent pas le choix. Car tellement elles trouveront toujours une raison de prendre mal ce que vous pourrez leur dire, que la possibilité de communiquer avec elles, devient de plus en plus restreinte, de plus en plus difficile, voire même des fois impossible ou infernale...

Que faire à ce moment là ?

1/ Restez le plus neutre possible en restant pacifique.

2/ Ne donnez jamais votre avis même sur quelque chose qui ne concerne ni de près ni de loin cette personne.

 3/ Dire uniquement l'essentiel et rien que l'essentiel vital. Tout ce qui peut ne pas être dit n'est pas essentiel.

4/ Vous justifier auprès de ces personnes ne fera qu'ajouter de l'huile sur le feu et alimenter encore de nouvelles discordes. Évitez même de vous justifier. Présentez plutôt une information de la manière la plus neutre possible sans essayer de leur faire changer leur opinion.

ا

Ne leur en voulez pas dans vos cœurs, car ce n'est pas pour vous attaquer personnellement qu'elles font ça mais uniquement parce qu'elles ont pris l'habitude de tout prendre sur elles-mêmes. N'essayez surtout pas de les changer. Elles en sont incapables tant qu'elles ne le désirent pas d'elles-mêmes.

Des réponses déstabilisatrices ?

 Des fois vous êtes tellement surpris par la réaction agressive de votre interlocuteur à votre égard que vous ne trouvez la réponse que 2 jours après ou voire même quelques semaines après...et cela continue à vous travailler... La réponse que vous avez finalement trouvée n'aura pas été la meilleure et d’ailleurs ne le sera jamais ! La meilleure réponse est le silence car celui qui vous agresse s'attend à ce que cela vous fasse mal et que vous réagissiez négativement. Ce qui lui permettra par la suite de faire de vous « son persécuteur » (A.T) pour enfin pouvoir jouer lui, le rôle de la victime. Quand vous adoptez un air très calme et ne répondez pas, cela reste toujours la meilleure façon de déstabiliser votre interlocuteur agressif car il ne saura plus comment faire la victim.

Si vous n'arrivez pas encore à retenir votre langue dans ce genre de situations, au moins ne lui montrez pas que cela vous affecte. Affichez un air d'indifférence et s'il faut absolument lui répondre, optez à parler de l'état "A" (Analyse Transactionnelle) c'est à dire parler de manière totalement neutre, sans le juger, sans le provoquer, sans l'agresser et sans même dire ce que vous pensez.

 Imaginons par exemple quelqu'un vous dire "vous êtes nul et ce que vous faites est nul !"

 Vous pouvez répondre d'un air très calme : - Vous êtes libre de penser ce que vous voulez et cela n’engage que vous. Toutefois quoi que vous répondiez risque de faire monter la tension en vous si vous ne vous contrôlez pas à 100 %. Et cela se sentira à coup sûr dans votre manière de parler et risque de déclencher en vous un déchainement de pensées négatives de vengeance et d’une infinité de ripostes potentielles sans fin...donc vous vous impliquerez dans ce qu'il dit si vous cherchez une réponse...pensez-y et optez plutôt pour le silence !

 Affichez simplement de l’indifférence en travaillant votre respiration abdominale.

 

Dans les instants qui s'ensuivront, vous vous sentirez comme si vous n'aviez jamais rien entendu de méchant car vous ne vous êtes pas impliqué(e) ni par la pensée à chercher la réponse ni par la réponse verbale elle-même.

Le silence n'est pas être passif, le silence en lui-même est une réponse et la meilleure réponse qui peut être donnée à une maladresse de la part de votre interlocuteur. Votre silence vous permettra de rester calme, de mieux vous maîtriser et de réfléchir à tête reposée à une solution pratique qui fera que vous éviteriez à l'avenir ce genre de désagrément inutile. Vous prendrez les bonnes décisions et n'agirez pas sous l'effet de votre impulsion.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

داستانی برای اندیشیدن

 

 

 

روزی مرد ثروتمندی سبدی پر از زباله به مرد فقیری داد، مرد فقیر لبخندی زد و با سبد رفت. او سبد را خالی و تمیز کرد وسپس آن را پر از گلهای زیبا نمود. مرد فقیر به نزد مرد ثروتمند برگشت و سبد را به او برگرداند، مرد ثروتمند تعجب کرد و به او گفت: چرا به من این سبد پر از گل های زیبا را می دهی من که به تو سبدی پر از زباله دادم؟؟؟ مرد فقیر به او گفت: هر کس هر  آنچه در قلبش دارد می دهد.

Chaque personne donne ce qu’elle a dans le cœur

Un jour un homme riche donna un panier rempli d’ordures à un homme pauvre. 

L’homme pauvre lui sourit et repartit avec le panier. Il le vida et le nettoya et puis le remplit de fleurs magnifiques.

Il retourna chez l’homme riche et lui retourna le panier. 

L’homme riche s’étonna et lui dit « Pourquoi tu m’as donné ce panier rempli de belles fleurs alors que je t’ai donné des ordures ?"

Et l’homme pauvre lui dit « Chaque personne donne ce qu’il a dans le cœur »

Qu'avez-vous à offrir à ceux qui vous entourent ?

باحذف قند در بدن چه اتفاقی می افتد

 

 

به قند معتادید یا نه؟ تصمیم دارید این ماده را از مواد غذایی خود حذف کنید.

 

 

عده ای از متخصصان برای شما توضیح می دهند در مقابل این رژیم غذایی جدید  بدن شما چه واکنشی از خود نشان می دهد.

 

 

قند ماده ای است به وحشتناکی کوکایین؟ بعد از سیگار و الکل، این قند است که برخی در هرشرایطی از آن اجتناب می کنند. کتابهایی که گواه این موضوع هستند :  "قند صفر" اثر روزنامه نگار فرانسوی  دانیل ژرکن یا " تصمیم گرفتم، قند بس است " اثر سارا ویلسون استرالیایی خود یک ضربه است و همین دلیل کافی است.

 

 

 این پودر دلپذیر مسئول بسیاری از مشکلات از جمله، اضافه وزن، دیابت ، چاقی، بیماری های ناشی از التهاب و اعتیاد. این را همه می دانند که در دومین روز ترک سیگار انسان  دچار درد می شود، اما آیا در مورد ترک قند هم همین طور است؟ آیا مانند ترک مواد مخدر در اولین ساعات آن، دچار لرزش می شویم؟ پس از آن چه پیش می آید؟ چند متخصص جوابگوی ما هستند.

 

 

 

 

 

ترک اعتیاد دشوار

 

 

چنانچه در مواد غذایی، قند طبیعی باشد مشکلی ایجاد نمی شود،  در اینجا مسئله قند صنعتی است که به غذاها افزوده می شود زیرا میزان  قابل توجه ، خطرناک و اعتیاد آوری از آنها  در غذاهاست. درسال 2007 تحقیقی منتشر شد که توسط عصب شناس و مدیریت تحقیق CNRS سرج احمد  انجام گرفته بود این تحقیقی بر روی موشهابود و نشان داد 90% موشها آب قند،... را بر کوکایین ترجیح می دهند. بنابر نتایج این تحقیق  " مطالعات دیگر  نشان می دهد دسترسی طولانی مدت  جوندگان، بین سه تا شش هفته، به گلوکز و ساخاروز – حالت قندی-  در آنها وابستگی به وجود می آورد وبه  جهت فقدان این ماده ، هنگام ترک عوارض کم وبیش شدیدی را در آنها می توان  مشاهده نمود." در واقع، شکر بر روی یاخته های عصبی همچون مواد مخدر عمل می کند و همان قسمت پاسخ  مغز را فعال می کند.

 

 

بسته به میزان مصرف ، اولین ساعات حذف این ماده می تواند احساس ناخوشایندی به همراه داشته باشد. سرج احمد توضیح می دهد " در طول دو هفته اول ، در انسان ، تحریک پذیری ، اضطراب و حالت افسردگی را می توان مشاهده نمود.

 

 

لوراتارسیسی ، روزنامه نگار، این مطلب را تایید کرد زیرا او به مدت یک ماه  دست از خوردن قند کشید. او در برنامه ای  {تجربیات خودرا} در پنجشنبه 18 ژانویه از کانال 2 فرانسه پخش کرد. با این عنوان "زندگی من بدون شکر، فردا دست می کشم." او در این برنامه تایید کرد: " من افسرده بودم و همه می گفتند که رفتار من غیر قابل تحمل شده. اگر من به خاطر شغلم مجبور نبودم  که تجربه اینکار را داشته باشم ، قطعا ادامه نمی دادم.

 

 

دکتر تغذیه لورانس پلومی ، نویسنده "قند، چربی و نمک" می گوید :"دسر یک منبع لذت است اگر آن را حذف کنیم، حتما مقدار افسرده می شویم. برخی از افراد در مقابل مسائل احساسی قوی به قند پناه می برند، حالا اگر مانع آنها شوند، مثل اینست که مانع گرفتن چوب زیر بغل کسی شویم".

 

 

 وزن کم کردن

 

 

پس از دوران کم و بیش مشکل،  انتقال غذایی با قند صفر می تواند باعث کم کردن وزن شما شود. رولا تارسیسی علارغم خوردن چندین راکلت و تارتیفلت { دو نوع غذا چرب و انرژی زا} در یک ماه دو کیلو وزن کم کرد.

 

 

والری اسپیناس  متخصص تغذیه در کتابش " از قند دست کشیدم" به طور خلاصه می گوید: " قند یک نوع ماده ی پر کالری است، مصرف آن ترشح هورمون انسولین که هورمون ذخیره سازی است را به همراه دارد. بنابراین قطع ساده آن کالری را کم می کند  و در نتیجه بدون دردسر باعث کاهش وزن می شود.  و تاکید دگر بار می کند ، هر چه مقدار حذف قند بیشتر باشد کاهش وزن بیشتری را به همراه دارد اما این به این معنا نیست که چون خودمان را از دسرموس شکلات محروم کردیم به کباب بچسبیم.

 

 

انرژی بیشتر

 

 

انرژی بهتر، تمرکز بهتر، خواب بهتر... برای کسانی که علی رغم ده ساعت در رختخواب ماندن شبانه نمی توانند از آن خارج شوند، حذف شکر درمان است. والری اسپیناس تو ضیح می دهد: " قند خودش یک منبع انرژی است اما وقتی در آن زیاده روی می کنید  شما را خسته می کند. مصرف بیش از حد قند رشد مخمر های روده را افزایش می دهد و این کار باعث خسته کردن سیستم گوارش می شود. خوردن زیاد قند به در دفعات مکررنیز باعث تحلیل ، ارگان تولید کننده انسولین، می شود.

 

 

ولی پس از گذراندن سختی های ترک، رولا تارسیسی ، روزنامه نگار، احساس سرحالی کرد.  او بخاطر می آورد: " قبلا علی رغم یک خواب خوب با خستگی از خواب بیدار می شدم و بعد از ناهار نیز یک خستگی ناگهانی بدون علت داشتم. اما بعد از گذراندن ده روز ، روی فرم آمدم." ، از نظر دکتر تغذیه لورانس پلومی ، افزایش انرژی، با کم کردن وزن قابل توضیح است و نیز می تواند کاملا روانشناختی باشد و نه نتیجه تغییر واقعی فیزولولژیکی. او می گوید: "وقتی یک لیوان آب سبزیجات می نوشید بلافاصله احساس خوبی به شما دست می دهد زیرا می دانید که این ماده  برای بدن شما خوب است. همین اتفاق با کم کردن شکر برای ما  رخ می دهد بخصوص اگر مصرف ما زیاد بوده باشد."  

 

 

در مورد رولا، خوردن دسر مملو از گلوکز بعد از ناهار می تواند توضیح دهنده احساس خستگی بعد از ناهار . توضیح دقیقتر  این مطلب را متخصص تغذیه می دهد: " وقتی قند می خورید ، پانکراس به سرعت انسولین ترشح می کند و وقتی این مقدار کاهش یابد قند خون پایین می آید و لذا احساس خستگی پدیدار می شود.

 

 

پوست زیباتر؟

 

 

عده ی زیادی از کسانی که شکر را کنار گداشتند ادعا می کنند که پوست بهتری پیدا کرده اند. لورا تاسیسی  به این مطلب گواهی نمی دهد  و می گوید: "  من مشکل خاصی با پوستم نداشتم بنابراین بهبودی هم در این مورد ندیدم." اما اگر شما مستعد جوش زدن هستید، کم کردن شکر می تواند برای شما فوایدی به همراه داشته باشد. والری اسپیناس می گوید:"  پوست پیام رسان کبد است؛ ارگانی که سموم را از بین می برد، کسی که کبدش خوب کار نمی کند مقدار زیاد شکر یا موادی مانند چربی یا الکل خودش را می تواند به شکل جوش نشان دهد. اگر شما این مواد را زیاد مصرف نکنید جوش هم نخواهید داشت، حذف شکر معجزه نمی کند. و اگر مشکلی در ارتباط با خواب  نداشته باشید خوابتان هم بهتر نمی کند.

 

 

بنابراین نخوردن شکر راه حل تمام مشکلات مربوط به ( خواب، خلق و خوی، وزن،  voire de couple[1]) نیست اما آگاهی از  مواد غذایی و شکرها می تواند راه درست باشد. لوران پلومی نتیجه گیری می کند : باید روش زیاده روی در خوردن مواد را کنار بگذاریم ، این میانه روی است که ما را حفظ می کند.

 

 

 

 

---

[1] برای این کلمه معادلی پیدا نکردم لطفا اگر معادل آن را می دانید مرا راهنمایی کنید.

 

 

 

Ce qu’il se passe dans votre corps quand vous arrêtez le sucre

 

 

Accro ou non au sucre, vous avez décidé de l'éliminer de votre alimentation. Plusieurs spécialistes vous expliquent comment votre corps réagira à ce nouveau régime. Le sucre, une drogue pire que la cocaïne ? Après la cigarette et l’alcool, c’est à lui que certaines renoncent en tout cas. Des livres témoignages tels que Zéro sucre (1) de la journaliste française Danièle Gerkens ou C’est décidé, j’arrête le sucre (2) de l’Australienne Sarah Wilson font un tabac, et pour cause. L’exquise poudre serait responsable de nombreux maux comme notamment le surpoids, le diabète, la fatigue, les maladies inflammatoires et l'addiction. Il est admis qu’arrêter de fumer du jour au lendemain se fait dans la douleur, mais en est-il de même pour le sucre? Tremble-t-on tel un toxicomane en manque dès les premières heures de sevrage ? Quelles conséquences par la suite ? Adieu affreuse bouée du ventre et bonjour peau de bébé ? Plusieurs spécialistes nous répondent.

 

 

Un sevrage difficile

 

 

Si le sucre naturel présent dans les aliments ne pose pas de problème, le sucre ajouté par les industriels est souvent pointé du doigt, car présent à doses trop importantes, dangereuses et addictives. Une étude sur des rats, menée entre autres par le neurobiologiste et directeur de recherche au CNRS, Serge Ahmed, a démontré en 2007 que 90% de ces animaux préféraient l’eau sucrée... à la cocaïne. Selon le scientifique, «d’autres études montrent qu’un accès prolongé de trois à six semaines au glucose et saccharose – des formes de sucre – créent un état de dépendance chez les rongeurs ; l’on observe des symptômes de manque plus ou moins intenses lors du sevrage.» En effet, le sucre agit sur les neurones comme une drogue et active le même mécanisme de récompense du cerveau. En fonction de son niveau de consommation, sa suppression peut provoquer des sensations désagréables dès les premières heures. «Chez l’homme, on peut observer une irritabilité, de l’anxiété et un état quasi dépressif pendant les deux premières semaines», explique Serge Ahmed.

 

 

 

La journaliste Rola Tarsissi le confirme. Quand elle a arrêté de manger du sucre pendant un mois pour son reportage Ma vie sans sucre : demain j'arrête ! (3) diffusé ce jeudi 18 janvier sur France 2, les dix premiers jours de privation ont été les plus pénibles. «J’étais déprimée et tout le monde s’accordait à dire que j’étais insupportable. Si je n’avais pas été dans l’obligation professionnelle de faire l’expérience, j’aurais certainement craqué», admet-elle.

 

 

 

«Un dessert est une source de plaisir, si on le supprime, on sera forcément un peu déprimé. Certains se réfugient dans le sucre à l’occasion d’émotions fortes, si on les en empêche, c’est comme une béquille dont on se prive», souligne Laurence Plumey, médecin nutritionniste, auteure de Sucre, gras et sel (4).

 

 

 

Perte de poids

 

 

Après une période de transition plus ou moins difficile, une alimentation zéro sucre peut vous faire perdre du poids. Rola Tarsissi a perdu deux kilos en un mois malgré ses nombreuses raclettes et tartiflettes. «Le sucre est l'aliment calorique par excellence. Sa consommation entraîne la sécrétion d’insuline qui est une hormone de stockage. Le simple fait de diminuer sa consommation va faire baisser les apports caloriques et donc favoriser la perte de poids sans difficulté», résume la micro-nutritionniste Valérie Espinasse dans son livre J’arrête le sucre (5). Encore une fois, plus les excès étaient importants, plus la perte de poids le sera. Mais il ne s’agit pas non plus de s’empiffrer de kebab sous prétexte que l’on se prive de mousse au chocolat.

 

 

Plus d’énergie

 

 

Une meilleure énergie, une meilleure concentration, un meilleur sommeil... L’arrêt du sucre serait le remède pour celles qui, malgré des nuits de dix heures, n’arrivent pas à mettre le pied hors du lit. «Les sucres sont une source d’énergie mais vous épuisent quand vous en consommez trop fréquemment. L’apport excessif en sucre favorise le développement des levures intestinales qui fatiguent le système digestif. Manger trop de sucre, trop fréquemment, expose également à un épuisement du pancréas, l’organe secrétant l’insuline», explique Valérie Espinasse.

 

 

 

Ainsi, après les difficultés du sevrage, la journaliste Rola Tarsissi s’est sentie revigorée. «Avant j’étais fatiguée au réveil malgré une bonne nuit de sommeil et j’avais un coup de pompe après le déjeuner. Mais passés les dix premiers jours, j’étais plus en forme», se souvient-elle. Pour la médecin nutritionniste Laurence Plumey, ce regain d’énergie s’explique surtout par une perte de poids, et peut aussi être purement psychologique, et non le fruit d'un véritable changement physiologique. Elle l'illustre : «Quand on boit un jus de légumes verts, on se sent tout de suite mieux car on sait que l’on fait du bien à son corps. On peut avoir le même mécanisme si l’on réduit notre apport en sucre, surtout si l'on était dans l’excès.»

 

 

Dans le cas de Rola, ses desserts riches en glucose après le déjeuner peuvent également expliquer sa fatigue. «Quand on mange du sucre, le pancréas secrète de l’insuline trop rapidement, et quand ce taux baisse on se retrouve en hypoglycémie et donc fatigué», précise la médecin nutritionniste.

 

 

 

Une plus belle peau ?

 

 

Nombreux sont les adeptes du no sugar assurant avoir une meilleure peau. Rola Tarsissi quant à elle, ne l'a pas constaté. «Je n’avais pas de problème particulier donc je n’ai pas vu d'amélioration.» Si toutefois vous êtes sujette aux boutons, la diminution des sucres peut avoir des bénéfices. «La peau fonctionne comme un relais du foie : c'est un organe qui élimine les toxines, explique Valérie Espinasse. Chez les personnes ayant un foie qui fonctionne mal, l'excès de sucre ou d’autres substances, comme le gras ou l’alcool, se manifeste sous forme de boutons. Si vous n’étiez pas dans l’excès et que vous n’aviez pas de boutons, l’arrêt du sucre ne va pas faire de miracle. Vous n’allez pas non plus mieux dormir si vous n’aviez pas de problèmes de sommeil.»

 

 

 

Ne plus manger de sucre n’est donc pas la solution à tous vos problèmes (sommeil, humeur, poids, voire de couple[1]). Mais prendre conscience de son alimentation et de son apport en sucres pourrait être la voie à suivre. «Il faut se méfier des attitudes extrêmes et manger de tout», conclut Laurence Plumey. Modération quand tu nous tiens.

 

 

 

Figaro, Par Sevin Rey | Le 18 janvier 2018

 

 

 

 

---

[1] Aidez-moi à comprendre cette phrase(voire de couple), s'il vous plaît,

 

 

آیا نظر می دهید تا مطرح شوید؟

عده ی بسیاری از مردم نا آگاهانه دچار این خطا می شوند: نظر می دهند تا تایید شوند. بنظر می رسد می خواهند با مطرح کردن خود در بحث، تایید شوند.

«من اینجا هستم! من شخصیت دارم! به من توجه کنید! من بهترینم! ...»در واقع{ تصور می رود} اگر روش آنها باعث آزردگی خاطر کسی نشود طرز تفکرشانن چندان ناخوشایند نیست.

افسوس، شروع با نگرش مطرح کردن خود به شیوه مزورانه فقط می تواند  زاینده  روشی مغرضانه  باشد. اغلب در انتقاد از دیگران ،در تناقض با دیگران بر سر موافقت یا مخالفت  ویا برای حرفهای بی ارزشی رایج در مکالمات، این واکنشها ایجاد می شود. . این گونه حرفها اغلب در تقابل های غیر کلامی ظاهر می شود که بیان ساده  ی افکار کسی باعث این جدال ها می شود.

چگونه  از افتادن در این دام ارتباطی اجتناب کنیم:

اگر صحبت های شما دیگری را نارحت می کند ، فکر نکنید لازم است  برای اثبات آزادی بیان به خود، عقیده خود را بیان کنید. ..

و اگر دلیلی هم برای ابراز عقیده  ندارید  تصور نکنید لازم است برای اثبات آزادی بیان عقیده خود را بیان کنید.

چیزهایی کوچکی را که در مخاطب خود می پسندید برجسته کنید و عمدا آنهایی را که دوست ندارید نادیده بگیرید. جذابیت ارتباط انسانی در این نکته نهفته است.

بدون جدال و مخالفت گویی هم می شود بخوبی ابراز عقیده کرد و جلب احترام نمود .

در اینجا موضوع بیان آزادانه در یک ارتیاط است  بدون ضایع کردن حقوق دیگران. بهترین روش بیان عقیده،  بیان با حفظ  احترام دو جانبه  به خود و دیگران است . داشتن حالت تهاجمی  خصیصه افراد ضعیف است زیرا بیان حرفهای ناراحت کننده بسیار ساده است، اما کنترل خود و واکنشها یمان در مقابل آنچه که دوست نداریم آسان نیست.

 

بهر صورت، وقتی با عمل و یا حرف کسی مخالفیم ، همیشه لزومی ندارد  برای اثبات خود و یا جلب احترام دیگران ، بگوییم  مخالفیم.

 اغلب مردم، به اشتباه، فکر می کنند در بیان مخالفت با دیگران خود را به اثبات می رسانند. در حالیکه اگر بدانیم چطور، به چه منظور و چگونه مخالفت خود را ابراز کنیم، بهتر می توانیم خود را اثبات کنیم. برای اینکار باید هدف خالصانه داشت و اینکار نباید پاسخی باشد به تنفر یا تحقیری  که  در خود نسبت به دیگری احساس می کنیم. یکی از دوستان  حرفی به من زد که در اینجا خاطرنشان  می کنم:

" بگذار دیگران فکر کنند ما موافقیم، همین امر نردبانی است که می تواند  ضدیت های عمیق را به سمتی  بکشاند که مدیریت شود و علاوه بر آن دمل های چرکین را هم  معالجه می کند."

فلاسفه می گویند:"  آقاا، من با آنچه می گویید موافق نیستم، اما حاضرم زندگی خود را بدهم تا شما بتوانید با آزادی ابراز عقیده کنید."

 اصل ، ابراز عقیده است که با حس آزادی کافی و  کنترل کلمات و هدفی صادقانه عاری از احساسات منفی همراه باشد . منظور این نیست که بگذاریم دیگران ما را موافق  فرض کنند بلکه هدف ایجاد  اهداف دستیافتنی برای ارتباط است.

پیش از اینکه بی اختیار بیان عقیده کنیم، باید از خود بپرسیم چرا می خواهیم ابراز عقیده کنیم. سپس واکنش فرد مقابل را حدس بزنیم و با براورد عوامل موثر در ارتباط، خود را در جای درست قرار دهیم...

مطمئن باشید که با سکوت هم  می توان ابراز عقیده نمود، آزاد بود و قویا پیروز شد. و اغلب این روش موثرتراست.

گرفته شده : قدرت کلمات نوشته فاطیما زهرا عالمی 

 

S’exprimer pour s’affirmer ?

 

 Beaucoup de gens tombent dans l’erreur inconsciente de s’exprimer juste pour s’affirmer. Ils semblent vouloir affirmer par leurs interventions dans une discussion « Je suis là ! J’ai une personnalité ! Remarquez-moi ! Je suis le (la) meilleur(e)... ». Ce qui est désagréable n’est pas vraiment ce qu’ils pensent s’ils choisissaient une manière qui n’offenserait pas autrui.

 Hélas, partant de cette attitude mentale de vouloir s’affirmer sournoisement, ne peut engendrer qu’une façon de faire malveillante. Ce genre de réaction se manifeste en général par la critique d’autrui, par contredire les autres sur un oui et sur un non, sur des futilités qui se passeraient bien de commentaires. Cela se manifeste de même par une agressivité dans le non verbal. Faire d’une simple réflexion exprimée par quelqu’un, un sujet à conflit.

Pour éviter de tomber dans ces pièges de communication :

Ne vous sentez pas obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites blessera l'autre...

 Ne vous sentez pas non plus obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites n'a pas de raison d'être dit...

Mettez en relief, les petites choses que vous appréciez chez autrui tout en ignorant volontairement celles que vous n'aimez pas, c'est ce qui fait le charme de toute relation entre les humains.

On peut très bien s'affirmer et se faire respecter sans avoir à être agressif et sans contredire les autres. Il s'agit de "l'assertivité" en communication. La meilleure façon de s'affirmer est de le faire dans le respect intégral de soi-même et d'autrui. L'agressivité n'appartient qu'aux faibles car il est trop facile de dire des méchancetés mais ce qui est difficile est de se contrôler et de contrôler sa propre réaction face à ce que l'on n'aime pas.

Toujours est-il que pour s'affirmer et se faire respecter, on n'a pas toujours besoin de dire qu'on n'est pas d'accord à tous ceux dont nous désapprouvons une parole ou une action.

On a tendance à croire à tort qu'en affirmant son désaccord à autrui, on s'affirme ainsi. On s'affirmera beaucoup mieux si on sait comment, pourquoi et quand affirmer son propre désaccord.

 Il doit y avoir un objectif honnête et que cela ne réponde pas à un mépris ou à une haine que l'on peut ressentir à l'égard d'autrui.

 Je reprends les paroles d’un ami à moi qui a dit : "Laisser croire à l'autre que nous sommes d'accord peut créer une escalade menant à un profond désaccord difficile à gérer ensuite. Autant purger l'abcès de suite." Des philosophes ont dit : "Monsieur, je ne suis pas d'accord avec votre opinion mais je donnerai ma vie pour que vous puissiez l'exprimer librement" Et mon ami a terminé par affirmer : "Il est toujours possible de s'affirmer avec tact."

 -----------------------------------

L'essentiel est de se sentir assez libre et épanoui tout en maîtrisant ses paroles et en se fixant un objectif honnête dénué de sentiment négatif en exprimant son opinion. L'idée n'est pas de laisser l'autre croire qu'on est d'accord avec lui, mais de se fixer un objectif facile à atteindre dans la communication. Savoir pourquoi on exprime son opinion est la première question à se poser avant de l'exprimer spontanément. Anticiper la réaction de l'autre, se mettre à sa place, mesurer les enjeux...

Savoir aussi que l'on peut très bien s'affirmer, être libre, fort et triompher par la voie du silence. Très souvent c’est la plus efficace !

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI