تنبیه: نه! ضرورت رعایت یک ضابطه

 

تنبیه: نه! بلکه ضرورت رعایت  ضابطه

بله!

نباید رعایت ضابطه ، توجه و محترم شمردن آن را با "تنبیه" که نتیجه ی خشم و یا یک احساس منفی است اشتباه گرفت.

 برای  این موضوع ابتدا باید بدانیم:

چه موقع و چگونه  می توان ضابطه ای قرار داد و رعایت کرد.

چه موقع؟

وقتی فرد ی در مرتبه ی برتری قرار دارد این اختیار به او داده می شود. و او باید ضوابط را اعمال کند . به عبارتی دیگر، قانون جنگل.

چگونه؟

بی طرف باقی ماندن و فقط در مورد عمل صحبت کردن. اقدام نامعقول را عنوان کردن وبرای آن مجازاتی تعیین نمودن.

عایت این موضوع برای همه و هر بار ضروریست.

کدام عمل را نباید انجام داد:

تنبیه یک نفر و بخشیدن فرد دیگر { برای انجام عمل مشابه}. تنبیه کردن فرد و بخشیدن او بار دیگر. این اشتباهی است که بسیاری از والدین در تربیت فرزندانشان انجام می دهند و بعد تعجب می کنند که چرا فرزندانشان حرف آنها را گوش نمی دهند.

در محیط های شغلی، نیز همین گونه است. رئیسی که در میان افراد گروهش فرق قائل می شود، به یکی اجازه می دهد و دیگری را منع می کند، یک وقت اجازه می دهد و وقت دیگر اجازه نمی دهد، افرادهم گاهی قانون رعایت می کنند و گاهی نه، و... سلام بر بی نظمی .

چه باید کرد:

 مثال: معلمی ضوابط و قوانینی که بچه ها طی سال تحصیلی باید رعایت کنند  را تدوین و بیان می کند. او تنها یک بارمتذکر می شود :

" چنین رفتاری جدای از اینکه چه کسی انجام داده  و خلق خوی استاد چگونه است چنین مجازاتی دارد."

 بنابراین هیچگونه احساس منفی در این موضوع در گیر نیست.

مثال : دیر کردن =  بلیط ورود

" هیچکس نباید قانون را نادیده بگیرد "، "قانون قانون است".

اگر یک قاضی، یک مدیر،یک استاد، و... بر رعایت  قوانین  و ضوابط  یک کشور و یا موسسه مراقبت نکنند، آنجا قانون جنگل حکمفرما خواهد شد. بی نظمی ، بی قیدی، بی احترامی ، خشونت حاکم خواهد شد و برای رهبر هدایت این گروه غیر ممکن می شود.

بنابراین  تنبیه پاسخی برای لذت بردن و یا انتقام شخصی تحت تاثیر یک احساس منفی نیست بلکه وسیله ای است برای رعایت بی طرفانه ی ضوابط.

یاد آوری: ما تنبیه نمی کنیم تا انتقام گرفته باشیم و یا  بد اخلاقیم و یا  قرد مورد نظر بد جنس است بلکه این کار را ضرورتا برای رعایت ضوابط انجام می دهیم و هیچکس نیز مستنثی نیست.  

 

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

 

 

Punir : non ! Exiger le respect d'une norme :

 oui !

 Il ne faut pas confondre le fait d'établir des normes, de veiller à leur respect, avec « punir » qui serait le résultat d’une colère ou d’un sentiment négatif.

 Pour cela, il faudra d'abord savoir :

Quand peut-on établir et exiger le respect des normes et comment

 Quand ?

 PN : Quand la personne est dans une position hiérarchique dominante qui le lui permet, elle doit veiller à ce que les normes soient respectées. Autrement ce sera la loi de la jungle !

Comment ?

 En restant objectif(ve) et en parlant uniquement des faits. Nommer le non respect d'une action et lui faire correspondre une sanction.

 Le respect des mêmes normes devra être le même pour tout le monde et à chaque fois.

Ce qu'il ne faut pas faire ▪

 Punir une personne et pardonner à une autre. ▪ Punir une personne une fois et lui pardonner une autre fois. C'est l'erreur fatale que font bon nombre de parents dans l'éducation de leurs enfants et s'étonnent par la suite pourquoi leurs enfants ne les écoutent pas !

 Dans le milieu professionnel, c'est pareil. Un patron qui fait du favoritisme dans son équipe, c'est permis pour l'un et c’est interdit pour l'autre, c'est permis cette fois et une autre fois non, des fois on respecte et des fois non, etc... bonjour la pagaille.

Ce qu'il faut faire :

 Exemples : Un professeur dans sa classe établit et indique les normes et les règles de conduite qui doivent être respectées au cours de l’année scolaire. Il le fait une seule fois :

« Tel comportement impliquerait telle sanction abstraction faite de qui a fait quoi ou de l’humeur du professeur ».

 Aucun sentiment négatif n’est donc impliqué.

 Ex: Retard = Billet d’entrée

« Nul n’est censé ignorer la loi», « La loi est la loi ».

Si un juge, un directeur, un professeur etc.… ne veillent pas à ce que la loi et les normes du pays ou de l’établissement soient respectées, ce serait la loi de la jungle. Le désordre, l’insouciance, le manque de respect, la violence des droits règneront et donc il serait impossible au leader d’une équipe de la gérer.

Punir donc devrait répondre non au plaisir de se venger personnellement sous l’effet subjectif d’un sentiment négatif mais uniquement à l’obligation objective de faire respecter une norme.

 Récapitulons : On ne punira ni par vengeance ni parce qu’on est de mauvaise humeur ni parce que la personne est méchante mais on fera le nécessaire pour faire respecter une norme par tout le monde sans exception.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

تحریف اطلاعات

در تمامی ارتباطات کژفهمی وجود دارد.

در هر ارتباطی هرگز صددرصد پیام دریافت نمی شود، زیرا در هنگام انتقال یک سری اطلاعات از بین می روند و همین موضوع پیام را تغییر می دهد.

 بعنوان ارتباط گر ، باید تا آنجا که ممکن است از انتخاب کلمات پر تنش اجتناب کنیم، تا کلمات شانس بیشتری برای فهمیده شدن و تاثیر گذاری بر رفتار دیگری داشته باشند.

اهمیت دقت در انتخاب کلمات مبادله شده از همین جا ناشی می شود.

آیا همه ما از این نکته آگاهی داریم تا آن را  رعایت کنیم؟ نه، و همین موضوع می تواند دلیل اصلی بسیار از برخوردهای بین دو نفر شود.

 بر اساس تحقیقی که محققان آمریکای انجام دادند، نزدیک به 90% اطلاعات از هدف اصلی گوینده  دور می شود و این اتلاف اطلاعات ناشی از  فیلترهای پیوسته ای است  که اطلاعات پیام را تحریف ، تغییر و یا نابود می کنند .

-         آنچه که فرستنده می خواهد بگوید... 100%

-         آنچه که فرستنده پیام به واقع می گوید...80%

-         آنچه که گیرنده می شنود...70%

-         آنچه که گیرنده پیام می فهمد...50%

-         آنچه که گیرنده نگه می دارد...20%

-         آنچه که برگیرنده پیام به درستی تاثیر گذار بوده چیزی نیست بجز...10%[1]

اولین قانون طلایی ارتباطات  که اساس یک ارتباط کار آمد است ، داشتن انگیزه خوب در ارتباط است.

هدف خوب ممکن است دفاع از خود باشد، یا توصیه درمورد چیزی که فکر می کنی انجام آن خوب است، یا انتقال اطلاعات مفید به دیگری، یا بدست آوردن چیزی مفید و یا تلاشی برای نشان دادن توانایی ها و...

در اینجا تنها روش بیان کردن است که می تواند عیب داشته باشد.

برای داشتن ارتباطی کارآمد، ضروری است که پشت هدف آشکار خود که ممکن است "بد" بنظر بیاید، نیت خوبی داشته باشید. همیشه در پشت یک مکالمه ناراحت کننده یک "نیت خوب" وجود دارد. و فقط با یافتن این نیت خوب،  می توان راه تاثیر گذاری بر مخاطب را پیدا کرد.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

La distorsion de l’information

 Dans toute communication il y a mécommunication

 La communication ne passe jamais à 100 % entre deux personnes, car il y a dans la transmission de toute information des déperditions qui l'altèrent.

En tant que communicateurs, nous pouvons seulement éviter les tensions autant que possible par le choix des mots, donner plus de chances à notre message d'être mieux perçu, influencer l'attitude de l'autre.

D’où l’importance du choix et de la précision des mots dans tout échange.

 Sommes-nous tous conscients de ça pour le prendre en considération ? Non et c'est la raison principale qui peut mettre deux personnes en conflit.

 Selon une étude effectuée par des chercheurs Américains, les déperditions en termes d’informations dans la communication verbale, peuvent aller jusqu’à 90% des intentions de départ de l’émetteur à cause de filtres successifs qui déforment, détournent, ou épuisent le message :

–Ce que l’émetteur veut dire……………. 100%

 –Ce que l’émetteur dit effectivement…. 80%

 –Ce que le récepteur entend……...........70%

 –Ce que le récepteur comprend…………….50%

 –Ce que le récepteur retient………….......20%

 - Ce que le récepteur peut répercuter correctement n'est que de...10%

o Source de cette information : LEHNISCH Jean-Pierre, La communication dans l’entreprise, Que sais-je ? n°2229, P.U.F

 

Toute communication est motivée par une bonne intention de départ. C'est la première règle d'or qui constitue la base d’une communication efficace.

La bonne intention peut être soit de se défendre, soit de conseiller en croyant bien faire, soit de passer une information profitable à l'autre, soit de gagner quelque chose de bénéfique, soit de tenter de s’affirmer, etc...

C'est uniquement la manière de s’exprimer qui peut faire défaut.

Pour avoir une communication efficace, il est fondamental de toujours chercher la bonne intention derrière l’intention qui peut vous paraître « mauvaise ». Il y a toujours une « bonne intention » derrière toute parole blessante. En découvrant seulement cette bonne intention, on peut savoir comment influencer son interlocuteur.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

---

[1] o Source de cette information : LEHNISCH Jean-Pierre, La communication dans l’entreprise, Que sais-je ? n°2229, P.U.F

چرا جدل؟

هر کلمه ای که بر زبان می آورید، هر ایده ای که ابراز می کنید، امکان هفت معنا را در خود دارد:

1.     معنایی برای من،

2.     معنایی برای تو،

3.     معنایی که" به طور عموم " از آن در یافت می شود،

4.     معنایی که من می خواهم از آن بدست بیاورم،

5.     معنایی که از طریق واکنش از آن دریافت می شود،

6.     معنایی که من تصور می کنم از آن حاصل شده،

7.     معنایی که تو فکر می کنی از آن گرفتی،

"این اطلاعات گرفته شد از سایت: " http://www.analysesemantique.com

این مکانیزم یعنی  واپیچش اطلاعات { تغییراتی که بر اثر عوامل مختلف حاصل می شود} به دلیل متفاوت بودن درک شخصی هر فرد ایجاد می شود. این گونه بنظر می رسد که معنای کلمات در نزد همه یکسان است، ولی واقعیت نشان می دهد که معنای عبارات از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

شما کلمه ای می گویید که در نزد خودتان معنایی دارد اما همین کلمه در نزد مخاطب معنایی کاملا متفاوت دارد، معنایی که خواست شما نیست.

بدتر اینکه، ساختار جمله شما ممکن است معنایی بجز آنچه می خواستید را منتقل کند. منظور ساختارهای تفضیلی ، مقایسه ای، منفی دوبل ، که از آن معنای منفی گرفته نمی شود و یا احساساتی که بطور غیر ارادی ابراز می شود و راه حدس و گمان را برای مخاطبتان باز می گذارد و...

" شما اجباری به بیان تمام حقایق ندارید فقط چیزی به جز حقیقت نگویید.... و اگر می توانستید از دروغ گویی اجتناب کنید، دنیا عوض می شد." نقل قولی از: http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

بخشی از تاریخچه ی رابطه  دو همصحبت از یک زاویه دیده نمی شود، یعنی  فرهنگ و خلق خوی ... تمام فاکتورها در همه ی ارتباطات  مطرح است  و متاسفانه آنها چه ما بخواهیم ویا نخواهیم { تا حدودی} تغییر می کنند.

اگر بخواهید پیامی را برسانید ، تنها یک روش برای این کار وجود ندارد، پس شما روشی را انتخاب کنید که بیشترین هماهنگی را با قصدتان داشته باشد.  برای اینکه موضوعی برا ی فکر کردن بدهید،  نباید مسائل را آنگونه که می بینید بگویید، باید آن را طوری بگویید که گیرنده پیام آن را بهتر بپذیرد.

آیا استعاره{در بحث} بکارببریم یا نه؟

کاربرد آگاهانه استعاره در بحث  می تواند درک پیام را در مسیر درست بیانندازد، اما اگر  استعاره  با موضوع و هدف کاملا همه خوانی نداشته باشد بهتر است آن را بکار نبرید.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

 

Pourquoi il y a des conflits ?

 Chaque mot que je prononce, chaque idée que j'émets possède au moins 7 sens possibles :

1. Un sens pour MOI,

 2. Un sens pour TOI,

 3. Un sens "communément accepté",

 4. Un sens donné par mon intention,

 5. Un sens donné par ta réaction,

 6. Un sens donné par ce que je crois avoir dit

7. Un sens donné par ce que tu crois avoir entendu •

Cette information a été reportée depuis le site : http://www.analysesemantique.com

Cette mécommunication est naturellement causée par la distorsion de l'information, la perception personnelle de chacun. Le codage des mots qui semble être le même chez tout le monde alors qu'en réalité, il diffère d'une personne à une autre.

 

 Vous exprimez un mot qui signifie pour vous une idée mais ce même mot évoque une signification très différente dans l'esprit de votre interlocuteur, et que vous n'avez pas voulu insinuer.

 Pire encore, la structure de la phrase formulée peut laisser l'autre percevoir ce que vous n'avez pas dit. C'est le cas des superlatifs, des comparatifs, d'une double négation dont on ne retiendra qu'une négation, des sentiments exprimés spontanément qui laissent libre cours aux conjectures de votre interlocuteur…etc…

 "Vous n'êtes pas obligés de dire la vérité, toute la vérité, rien que la vérité... mais si vous pouviez éviter de mentir, ça changerait peut-être le monde !" o Citation reportée de : http://www.evene.fr/citations/theme/verite.php

L'historique de la relation qui n'est pas vu sous le même angle par les deux interlocuteurs, la culture et le tempérament de chacun...Tous ces facteurs sont toujours présents dans toute communication et malheureusement qu'on le veuille ou non l'altèrent.

 Si vous avez à transmettre un message, il n'y a pas une seule façon de le faire, choisissez celle qui est la plus conforme à votre bonne intention.

 Pour donner matière à réfléchir, il ne faut pas exprimer les choses telles que vous les voyez, vous, mais telle que le récepteur de votre message l'acceptera le mieux.

La métaphore, l’employer ou pas ?

L'utilisation à bon escient des métaphores dans votre argumentation peut faciliter et orienter la bonne perception de votre message. Cependant si la métaphore ne correspond pas exactement au but de votre message, il vaudrait mieux ne pas vous en servir.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

بیش از 45 کیلو در یکسال وزن کم کرد ، به سه ترفند او توجه کنید

 

بیش از 45 کیلو در یکسال وزن کم کرد ، به سه ترفند کوچک او توجه کنید

تنها کافی است مثل امیلی پولیالی ، زن 38 ساله ی آمریکایی، در یک چشم بهم زدن تصمیم به لاغری بگیرید

پنج سال پیش ، او عکسی از ازدواجش بدستش رسید که در کنار همسرش قرار داشت، با نگاه کردن به آن عکس شوکه شد:" واقعا دیدم چاقم، در همین لحظه بود که به خودم گفتم باید یک کاری کنم."

در آن موقع، امیلی 136 کیلو بود. بعد از تحقیقی که  روی روشهای مختلف رژیم می کند، تصمیم گرفت  مواد خوراکی  سرشار از گلوتن[1] را حدف کند. این مادر شروع به پیاده روی نیز کرد : نتیجه اینکه  او در یک سال 46 کیلو کم کرد.

پیشرفت لاغری او به خاطر جراحی ستون فقرات متوقف می شود. تما  خوشبختانه او شروع به رفتن به یک کلوپ بدنسازی می کند و با یک مربی شخصی  ملاقات می کند.

اکنون او توانسته وزن خود را با ورزش بسیار  حفظ کند . بعلاوه او تجربیات خود را در انستاگرام به دیگران منتقل می کند . او برای کسانی که قصد وزن کم کردن دارند سه توصیه دارد:

·        به خودتان اعتماد کنید، زیرا قادرید بسیار بیشتر از تصور خود عمل کنید.

·        به خاطر داشتن روز بد هدفتان را ترک نکنید.

• سعی کنید تغذیه و ورزش مناسبی را انتخاب کنید و هدف هایی را تعیین و سپس در جهت آن تلاش کنید.

Elle perd plus de 45 kilos : découvrez ses 3 petits secrets

 

Il suffit d’un déclic pour décider de perdre du poids. C’est ce qui est arrivé à Emily Puglielli, une femme américaine âgée de 38 ans.

 

Il y a cinq ans, Emily a reçu la photo d’un mariage auquel elle a assisté avec son mari. En la regardant, elle était choquée : « Je me suis trouvée vraiment grosse. Ça a été le moment où je me suis dit qu’il fallait faire quelque chose. »

À l’époque, Emily pesait 136 kilos. Après avoir fait des recherches sur les différents types de régimes, elle a décidé de totalement arrêter la nourriture riche en glucides. La mère de famille a également commencé à pratiquer la marche à pied. Résultat : elle a perdu 46 kilos en un an.

Sa progression a été stoppée par une opération de la colonne vertébrale. Heureusement, Emily a commencé à fréquenter un club de fitness et a rencontré un coach personnel.

Aujourd’hui, elle arrive à maintenir son poids en faisant beaucoup d’exercice physique. En plus de partager son quotidien sur Instagram, Emily a révélé ses trois conseils pour ceux qui espèrent perdre du poids :

1. Ayez confiance en vous car vous êtes capables de faire beaucoup plus de choses que vous ne l’imaginez.

 

2. N’abandonnez pas à cause d’une mauvaise journée.

 

3.Essayez d’être régulier dans vos choix alimentaires et votre pratique du sport. Puis fixez-vous des objectifs pour les atteindre.

---

[1]  مترجم: حذف کامل گلوتن به هیچوجه توصیه نمی شود مگر برای افرادی که به این ماده حساسیت دارند.

خطرات انتقاد

 

خطرات انتقاد

انتقاد مخرب، شیوه ای ناسالم برای به اثبات رساندن خود است...این شیوه رابطه ی انتقاد کننده را با فرد مخاطب بر هم می زند.

انتقاد  به خاطر حفظ ظاهر و احساس تحقیر نکردن، انتقاد برای اینکه احساس کنیم از دیگران بهتریم... ادامه دادن این روش، خود فرد انتقاد کننده را ضعیف می کند. زیرا بدون انجام اینکار فرد احساس اعتماد به نفس ندارد.

او به جای آنکه با تلاش پایه های اعتماد به نفس را در خود قوی کند، به اشتباه در صدد "لرزندان" پایه های اعتماد به نفس مخاطب  است تا بدینوسیله در نهایت از قدرت اعتماد به نفس خود احساس پیروزی کند.

این راهکار{ مناسبی} نیست زیرا این رفتار فرد را بیشتر در نظر دیگری حقیر می کند و با این کار خود را مضحک جلوه می دهد .

انتقاد  به خاطر لذت انتقاد، به خاطر نیاز به تخریب کار دیگری، بی ارزش کردن، تحقیر دیگری، کسی که ایرادمی گیرد از تنفر تغذیه می کند و این کار ارتباطات او را با دیگران تخریب می کند.

لزومی ندارد برای یافتن اعتماد بنفس روی بلندی  بایستید. کسانی که اینگونه رفتار می کنند، اعتماد به نفس ندارند. اعتماد به نفس واقعی اینست که خود را "خوب" در نظر بگیریید و دیگران را هم "خوب" در نظر بگیریید، و همواره این حالت را حفظ کنید. مسلما، فرهنگها، آموخته ها و رفتارهای  متفاوتی وجود دارد که بدون احساس تحقیر باید پذیرفت و یاد گرفت.   هر کس استعدادها واشتباهات ، نقاط قوت و نقاط ضعف  خودش را دارد. هیچ لزومی برای مقایسه افراد با هم نیست. هر کس در نوع خودش بی نظیر است، هر شخص قابل اهمیت است . هر فرد به شیوه ی خود در زندگی نقش دارد.    

بنا براین هرگز نباید دیگری را در مرتبه ای با هر موضوعی قرار بدهیم. احترام به دیگران این نیست که کسی را در جایگاهی قرار دهیم و آن را "بهترین" فرض کنیم. کسانی که به ایراد گرفتن خود ادامه می دهند به نیاز ناسالمی پاسخ می دهند و آن همان تحقیر کردن دیگری است، تا برای لحظاتی کوتاه و گذرا احساس "پیروزی" و " اعتمادبنفس" کنند و قادر نیستند این احساس را بدون انتقاد و کوچک کردن دیگران بدست بیاورند.

کسی که نیازمند تحقیر افراد است خود را دربرابر قابلیتهای افراد در جایگاه پایینتری می بیند. او دیگری را در مرتبه یی بالاتر از خود می بیند و آن را نمی  پذیرد.

 کسیکه دارای  اعتماد بنفس است  کسی را در جایگاه بالاتر از خود نمی بیند که بخواهد احساس تحقیر کند. . همه ما توانایی ها  و ضعفهایی داریم. کسی که در ضمینه ای قوی نیست در زمینه ی دیگر تواناست و جایی برای احساس تحقیر وجود ندارد.

هر گاه کسی را در جایگاه موفقیت می بینید، برای اینکه بدانید دربرابر  این افراد چه وضعیتی دارید، از خودتان صادقانه بپرسید( کسی این موضوع را نمی شنود):

" آیا من از موفقیت اوناراحت هستم؟"

راه کار اجتناب از این خطر چیست؟

·        در حالی که تحت تاثیر وسوسه ویا عصبانیت هستید از کسی انتقاد نکنید.

·        احساسات و هیجانت خود در انتقاد دخالت ندهید.

·        به عینیات اهمیت دهید ونه به ذهنیات.

·        شما هیچ اجباری ندارید نظر خود را در مورد موضوعی بدهید که دیگران نظر خود در باره اش گفته اند یا نه گفته اند.

·        اگر مخاطب حال مناسبی برای گوش دادن ندارد ، سکوت خود را حفظ کنید.

·        اگر حس کردید مخاطب را با حرفهایتان ناراحت می کنید و او را وادار به دفاع از خود می کنید، سکوت خود را حفظ کنید

در مقابل انتقاد چه پاسخی دهیم؟

1.     اگر در برنامه ای تلویزیونی و یا پشت تریبون نیستید، بدانید اغلب بهترین پاسخ سکوت است.

2.     اگر واقعا لازم است پاسخ دهید، توجه کنید که احساسات و هیجانات خود را دخالت ندهید ، به این ترتتیب خود را درگیر انتقاد که شنیده اید نکرده اید و  آن را به خودتان نگرفته اید.

چگونه؟

در این تلاش نباشید که خود را توجیه کنید.

اعمال را عنوان نکنید ونه افکار {مربوطبه آنرا}.

بی طرف بمانید و به عینیات توجه داشته باشید.

انتقاد را به خود نگیرید.

بر این باورباشید که مخاطب شما دارد فقط عقیده اش را می گوید و او این حق را دارد که هر آن چه می خواهد در باره ی شما فکر کند.

برای اینکه تحت تاثیر قرار نگیرید باید  اعتماد بنفس خود را قوی کنید و افکارتان را مثبت کنید.

بر این باور باشید افرادی که تحت تاثیر انتقادهای دیگران قرار می گیرند ضعیف هستند زیرا تنها سلاح آنها "بدجنسی" است. باید آنها را درک کرد و از دست آنها ناراحت نشد، انها طور دیگری نمی توانند عمل کنند.

النور روزولت:  " به آنچه که درست می دانی ، مطابق قلبت، عمل کن، زیرا در هر صورت از تو انتقاد می شود."

سکوت در بسیاری از ارتباطات برای جلوگیری از تنش های بیفایده بهترین راهکار است.

انتقاد مخرب و انتقاد سازنده

انتقاد فقط بخاطر لذت از انتقاد یا انتقاد کردن تحت فشار احساسات منفی ( عصبانیت، و...) خطر نابود کردن ارتباط و ایجاد تنش در ارتباط را دارد، پس نمی توان به آن اجازه بروز داد  زیرا این کار ارتباطات موثر و موفق  آتی را به خطر می اندازد.

 با این وجود گاه ممکن است فرد احساس کند بیان نقطه نظر بیطر فانه و نه مغرضانه اش در مورد چیزی با هدفی صادقانه می تواند در پیشرفت و تکامل امری  موثر باشد.  در این صورت لغات باید عاری از احساساتت منفی باشند . در این وقت است که  می توان از انتقاد سازنده حرف زد، اما انتقاد سازنده قواعدی برای خود دارد.

اگر در انتقاد احساسات منفی وجود داشته باشد ( عصبانیت، تحقیر، سرزنش، توهین، انتقام، به حساب رسیدن و ...) دیگر این انتقاد سازنده نیست، بلکه روابط را بر هم می زند.

اساس انتقاد سازنده

اصول اصلی  انتقاد سازنده:

انتقاد باید هدف  درست، دقیق، روشن، و صادقانه ای داشته باشد. 

هدفی سازنده و نه مخرب، و در این صورت عاری از هر گونه احساسات منفی است.

 خودتان را همپای دیگری بدانید( من خوب هستم و دیگری نیز خوب است).

رفتارهای روحی روانی خود را با در نظر گرفتن "خوب بودن " خود و "خوب بودن" دیگری کنترل و هدایت کنید.

مطابق ـنالیز گفتگوی متقابل،  وضعیت،  خوب+ خوب  است. فقط با این حالت است که ارتباطات می توانند مفید واقع شوند.

به مخاطب خود فرصت یافتن راه حل بدهید

به این معنا که محاطب خود را تشویق کنید راه حلی بیابد و یا به او پیشنهاداتی  بدهید.

چگونه ؟

لازم است از این کارها اجتناب کنید :
 او را با این عبارت ها مجبور نکنید:

" تو باید...، لزوما..."

حس گناهکاری را به آن ها منتقل نکنید: " تو می بایست که..." " اگر تو این کار را کرده بودی اینطوری نمی شد" ، می بینی ، من به تو گفته بودم اما تو به من گوش ندادی..."

او را با کسی مقایسه نکنید:

" امیدوار بودم  تو شبیه فلانی بودی"، " فلانی گفت  که خوب می داند چه کند".

در یک خانواده پیامد این حرفها از بین رفتن همبستگی است ، و در محیط های  شغلی وحدت گروهی را از بین خواهد برد.

غلو نکنید

" تو هیچ موقع سر وقت نمی رسی" یا " همیشه کارهایت ایراد دارد" یا " کارهایت بی ارزش است".

قضاوت نکنید

 تو اهمال کاری، تو اینطوری هستی ، تو آنطوری هستی"

به شیوه خود،  بدون حالت تهاجمی به فرد،  در جهت  بهتر شدن وضعیت حرف بزنید.

 به واسطه کسی به کسی انتقاد نکنید:

مطلب را فقط با فرد اصلی در میان بگذارید.

 چه باید کرد:

راه حل ارائه کنید:

" شاید بتوانی..."، می توانم به شما پیشنهادی بدهم...؟"، " می توانم به شما روش کار آمدی را نشان دهم..."

مسائل را شرح دهید

" وقتی این گونه عمل کنی، اینگونه می شود ...یا من حس می کنم..."

بجای اینکه خودتان راه حل را بیابید مخاطب را تشویق کنید که خودش راه حل را پیدا کند :

 فکر می کنید در آینده بتوانید...؟ ( و سپس آنچه را می خواهید مطرح کنید و نه آنچه را نمی خواهید).

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

 

Les dangers de la critique:

 La critique destructrice, une manière malsaine de tenter de s'affirmer... Elle détruit la personne qui critique et détruit la relation.

 Critiquer pour sauver la face et ne plus se sentir inférieur, critiquer pour se sentir meilleur que l'autre... Cette manière de procéder affaiblit encore davantage la personne qui y a recours. Car sans faire cela, elle est incapable de sentir qu’elle a confiance en elle-même.

 Au lieu d’élever son propre piédestal au niveau de l’autre en travaillant sa confiance en soi, on tente à tort de « briser » le piédestal de son interlocuteur pour qu’on se sente enfin, soi-même, triompher sur un piédestal plus élevé.

Ce n'est pas une solution car ce comportement rend l'individu encore plus petit aux yeux d'autrui et on se fait ridicule.

Critiquer pour le plaisir de critiquer, par besoin de dénigrer le travail d’autrui, de le dévaloriser, de l’humilier détruit la personne qui critique car elle est nourrie de haine et cela détruit sa relation aux autres.

 

On n’a pas besoin de se placer sur un piédestal pour avoir confiance en soi. Ceux qui procèdent ainsi, manquent de confiance en eux. La vraie confiance consiste à se considérer « bien » et de considérer les autres « bien » et de se garder toujours au même niveau. Certes, il y a des différences de culture, d’instruction, de comportement qu’il faut apprendre à accepter sans se sentir diminué(e). Chacun a ses qualités et ses défauts, ses points forts et ses points faibles. Il n’y a aucun lieu à la comparaison entre les individus. Chacun est unique, chacun est important, chacun contribue à sa manière dans cette vie.

 Il ne faut donc jamais placer autrui sur un piédestal quel que soit le contexte. Respecter quelqu’un ce n’est pas le placer sur un piédestal et le considérer « meilleur ». Les gens qui ont recours à la critique répondent à un besoin malsain d’humilier autrui afin de se sentir « triompher » et d’obtenir enfin « une confiance en soi » courte et passagère qu’ils ne savaient pas obtenir sans critiquer et diminuer les autres.

Celui qui a besoin de diminuer une personne, se sent face à sa compétence, en position inférieure. Il voit autrui sur un piédestal plus élevé et donc ne l’accepte pas.

 Quelqu'un qui a confiance en lui ne verra personne sur un piédestal plus élevé pour que cela le fasse sentir inférieur. Nous avons tous des forces et des faiblesses. Celui qui n'est pas compétent dans un domaine, il l'est dans un autre. Il ne doit pas avoir lieu de se sentir inférieur.

Pour savoir où vous vous placez parmi ces gens à chaque fois que vous percevez quelqu’un qui a du succès, répondez sincèrement à cette question en étant honnête avec vous-même (personne ne vous entend ):

 « Suis-je dérangé(e ) par le succès de cette personne ? »

 

Des solutions pour éviter ces dangers ?

 Ne critiquez pas sous l’effet d’une impulsion ou d’une colère.

N’impliquez ni vos sentiments ni vos émotions dans votre critique.

Soyez objectif(ve) et non subjectif(ve).

 Vous n'êtes pas obligé(e) de donner votre avis sur ce que les autres font ou ne font pas.

Gardez le silence si vous ne sentez pas votre interlocuteur dans une disposition favorable pour vous écouter.

Gardez le silence si vous doutez que la personne prendra mal vos propos ou cherchera juste à se défendre.

Que répondre face à une critique ?

 1/ Souvenez-vous que le silence est des fois la meilleure réponse si vous ne passez pas à la télévision et vous n’êtes pas au tribunal.

2/ S’il faut vraiment répondre, faites-le sans impliquer d'émotion ni de sentiment, donc ne pas vous impliquer vous-même dans la critique reçue. Ne le prenez pas personnellement. Comment ?

Ne cherchez pas à vous justifier.

 Présentez des faits et non des opinions.

 Restez neutre et objectif (ve).

Ne prenez pas la critique sur vous-même.

Gardez à l'esprit que votre interlocuteur ne fait qu'exprimer sa propre opinion et qu'il a le droit de penser de vous ce qu'il veut. Donnez-lui ce droit sans le prendre sur vous.

Pour ne pas vous sentir affecté(e ), vous avez besoin de travailler votre confiance en vous-même et de positiver votre pensée.

Comprenez que les gens qui ont recours à rabaisser les autres par la critique ou autre ce sont des gens très faibles car leur seule arme est "la méchanceté". Il faut les comprendre donc et ne plus leur en vouloir, ils sont incapables de faire autrement.

« Fais ce que tu crois juste, selon ton cœur, car on te critiquera de toute façon. » - Eleanor Roosevelt

 

Le silence reste dans de nombreuses situations de communication, la solution idéale pour éviter des tensions inutiles.

La critique destructrice et la critique constructive

Critiquer pour le plaisir de critiquer ou critiquer sous l’effet d’un sentiment négatif (colère etc.…) risque de détruire la relation et de provoquer des tensions dans la communication, donc ce qui ne peut en aucun cas être permis dans la perspective d’avoir une communication efficace et une relation réussie.

Cependant il se peut que la personne sente l’utilité objective et non subjective d’apporter son point de vue ou sa remarque à l’égard de quelque chose dans un but honnête de progression et d’évolution.

 Les paroles dans ce cas de figure, seront dénuées de sentiment négatif. A ce moment là, on peut parler de la critique constructive mais elle a des

règles à respecter : si la critique fait intervenir un sentiment négatif (colère, mépris, reproches, humiliation, provocation, vengeance, règlement de compte, etc.…) elle n’est plus constructive mais destructrice de la relation.

Les fondements de la critique constructive

Le principe majeur de la critique constructive :

 La critique doit avoir un objectif sain, précis, clair, et honnête.

Un objectif constructeur et non destructeur donc dénué de tout sentiment négatif. Positionnez-vous par rapport à autrui (je suis bien et l’autre est bien) Contrôlez votre attitude mentale de manière à vous considérer "bien" et à considérer autrui "bien".

C'est la position OK+ /OK+ en analyse transactionnelle. C'est uniquement à partir de cette position que toute communication peut être efficace.

Aidez votre interlocuteur à trouver une solution

L'idée est de l'inciter à trouver lui-même une solution ou à la lui proposer.

 Comment ?

Ce qu'il faut éviter de faire : Ne lui imposez pas votre point de vue en disant : "Tu dois.../ il faut..."

Ne le culpabilisez pas :

«Tu aurais dû...» , "Si tu avais fait ça, il n'y aurait pas eu ceci", "Tu vois, je te l'avais dit et tu ne m'as pas écouté..."

 Ne le comparez pas à autrui :

"J'espère te voir comme X", « X sait bien comment faire».

En famille, cela aura pour conséquence de détruire la solidarité et la confiance entre les proches. En milieu professionnel, cela détruira l’esprit d'équipe.

Ne pas exagérer :

«Tu n'arrives jamais à l'heure» ou «Ton travail est toujours mal fait» ou « ton travail est nul »

Ne jugez pas la personne :

"Tu es négligent, tu es ceci, tu es cela". Parlez plutôt de votre façon de voir une amélioration sans attaquer la personne.

 Ne critiquez pas par personne interposée :

N'en parlez pas à une personne qui n'est pas concernée.

 Ce qu'il faut faire :

 Proposez plutôt des solutions :

 

"Tu pourrais peut-être…", "Puis-je te faire une suggestion?", "Voudrais-tu que je te montre une manière efficace de ...?"

Présentez les faits :

"Quand tu agis ainsi, il y a ceci... ou je me sens..."

Incitez l'autre à trouver une solution au lieu de la lui trouver :

 "Comment penses-tu pouvoir à l'avenir ...? (citez votre objectif à atteindre et non ce que vous ne voulez pas)".

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

ارتباط با دغلکاران و نفاق افکنان

 

   موضوع  مقابله با دغلکاران ، به تاریخچه ای که شما را به آنها مرتبط کرده است  و طریقه ی ارتباط بستگی دارد . در اینجا چند راهکار عملی ارائه می کنیم:

• تا شناختی از وضعیت  پیدا نکردید حرف نزنید ( تحلیل رفتار متقابل). 

 اطلاع رسانی کنید واطلاعات  بگیرید، اطلاعات را بررسی کنید و آن را با واژه های دیگر بیان کنید، تجزیه و تحلیل کنید (بدون هیچ قضاوتی) و درتمام این مراحل بی طرف باشید.   احساسات و عواطف  خود را در موضوع وارد نکنید. و با درایت پرسش هایی خوبی مطرح کنید.

-         چه چیز باعث شد اینطوری فکر کنی/ این را بگویی ؟

-         چطور به این نتیجه رسیدی؟

-         پس بنابر نظر تو...؟

هر جا که امکان داشت و هر گاه متوجه شدید بحث در جهت خوبی پیش نمی رود، از سکوت مانند یک پاسخ استفاده کنید.

نشان ندهید که از حرفهای او ناراحت شده اید و از خود  بی اعتنایی نشان دهید و خود را وارد بازی او نکنید. بیطرف بمانید و در حرفهایش داخل نشوید . او آزاد است آنچه می خواهد بگوید و به آنچه می خواهد بیاندیشدو این فقط به خودش مربوط است. آرام باشید و آرامش خود را حفظ کنید ( با کمک تنفس عمیق) و واکنشی نسبت به آنچه می گوید نشان ندهید بلکه  پس از استراحت تصمیمات جدیدی  اتخاذ کنید که مانع تنش در آینده نشود.  اگر کسی خواست  شما را  مجبور به به انجام کاری کند می توانید از "تکنیک تکرار" استفاده کنید.

فقط به پرسش آشکار پاسخ بدهید و نه به مطالبی که در مضمون کلام پنهان است. { از مطالب قبل} به خاطر دارید که موقعیتهایی پیش می آید که گفته طرف مقابل تماما اشتباه است، در این موقعیت اگر امکان داشته باشد، بهترین واکنش سکوت است.

 

وضعیتی که هر چه مخاطب می گوید خطاست

برخی از افراد هیچ انتخابی برای شما باقی نمی گذارند. زیرا همواره در تلاشند که از آنچه می گویید ایراد بگیرند، تا جایی که ارتباط با آنها بیشتر و بیشتر محدود و مشکل و  غیر ممکن و یا غیر قابل تحمل شود...

 در این حالت چه کنیم؟

-         تا آنجایی که می توانید بی طرف باشید.

-         عقیده خودتان را راجع به چیزی که در ارتباط نزدیک یا دور نسبت به اوست هرگز عنوان نکنید.

-         فقط مطالب اساسی رابگویید هیچ چیز، فقط مطالب مهم هستند. هر چه را که بتوان نگفت، اساسی نیست.

-         توجیه این افراد مثل روغن ریختن بر روی آتش است و بیشتر اختلافات را زیاد می کند. حتی از توجیه کردن خود بپرهیزید. فقط اطلاعات بی طرفانه را ارائه دهید بدون اینکه سعی در عوض کردن فکر آنها داشته باشید.

از آنها ناراحت نشوید، زیرا آنها منحصرا به شما حمله نمی کنند. ، بلکه عادت کرده اند که همه چیز را بخود بگیرند. بخصوص تلاش نکنید که آنها را تغییر دهید. آنها تا زمانی که خود نخواهند قادر به اتجام این کار  نیستند.

پاسخهای متزلزل کننده ؟

گاهی اوقات از واکنش خصمانه مخاطب خود حسابی غافلگیر می شوید به طوریکه تا دو روز بعد و حتی یک هفته نمی توانید برای آن پاسخی بیابید... وشما همواره در باره آن در فکر هستید ... اما در نهایت پاسخی را که می یابید بهترین نیست  و هرگز هم بهترین نخواهد بود!

بهترین پاسخ سکوت است زیرا کسی که با شما خصمانه برخورد کرده است منتظر برخورد تند شماست در حالیکه شما برعکس عمل می کنید. برخورد تند به او اجازه خواهد داد که بعدا شما را " به ستوه " آورد زیرا می تواند نقش قربانی را بازی می کند. داشتن برخورد بسیار آرام و پاسخ ندادن شما همیشه بهترین رفتار برای متزلزل کردن رفتار خصمانه  مخاطب شماست، زیرا او دیگر نمی تواند نقش قربانی را بازی کند.

اگر هنوز نمی توانید زبان خود را درچنین مواقعی نگهدارید لاقل نشان ندهید که تحت تاثیر قرار گرفتید.از خود حالت بی تفاوتی نشان دهید و اگر می بایست حتما به او پاسخی دهید رفتار متقابل او را تجزیه و تحلیل کنید (Analyse Transactionnelle) یعنی کاملا بی طرفانه ، بدون آنکه او را قضاوت ، یا برانگیخته، یا عصبانی کنید حتی آنچه را درخصوص موضوع فکر می کنید بر زبان نیاورید. 

فرض کنید کسی به شما بگوید:" تو بی مصرفی هر چه هم می کنی بی ارزش است" شما می توانید در آرامش کامل بگویید: "تو آزادی هر جور دوست داری فکر کنی، این تنها به خودت مربوط است." با این وجود اگر صد در صد بر خود کنترل نداشته باشید ممکن است  با پاسخ  دادن، تنش خود را نشان دهید. تنش بخوبی از نوع سخن گفتن احساس می شود و این خطر وجود دارد که رشته افکار منفی و حالت انتقام گیری و پاسخ های تند بالقوه زیادی  نشان داده شود... و در واقع خود را در گیر آنچه او می گوید خواهید کرد، اگر بدنبال یک پاسخ هستید، در باره آن فکر کنید و بهتر است سکوت را انتخاب کنید.

با تنفس عمیق حالت بی تفاوتی از خود نشان دهید.

 پس از مدتی که می گذرد، شما حس خواهید کرد که انگار هیچ حرف بدی نشنیده اید زیرا خود را نه درگیر یافتن پاسخ و نه حتی  در گیر پاسخ کلامی  کرده اید.

 سکوت حرکتی منفعلانه نیست ، سکوت خودش به خودی خود پاسخ است، بهترین پاسخی که می توان بعنوان مخاطب به یک رفتار ناخوشایند  داده شود. سکوت به شما کمک می کند آرام باشید و بهتر بر خود کنترل داشته باشید و با آرامش به راه عملی فکر کنید راه حلی که در آینده از این نوع ناراحتیها بی ارزش  جلوگیری کند.

سکوت باعث می شود  شما تصیمات درستی بگیرید و تحت تاثیر احساستان عمل نکنید.

ترجمه شده از "قدرت کلمات" نوشته  فاطیما زهرا عالمی

Communiquer avec des manipulateurs et des semeurs de zizanie

Pour contrer les manipulateurs, tout dépend du contexte, de la situation de communication, et de l'historique de la relation qui vous lie à eux, voici des solutions pratiques :

- Ne parlez qu'à partir de l'état "A" (analyse transactionnelle) donc : informer et s'informer, traiter une information, reformuler, analyser (analyser sans juger) tout en restant neutre. Ne pas faire intervenir ses sentiments ni ses émotions. Savoir poser les bonnes questions: • Qu'est-ce qui te fait penser/dire...? • Qu’est-ce qui fait que …. ? • Comment se fait-il que….. ? • Ainsi selon toi………. ? - Adoptez le silence comme réponse quand c'est possible et si vous savez que la discussion ne peut pas évoluer dans le bon sens. - Ne lui montrez pas que vous êtes touché(e) par ses paroles, donc afficher l'indifférence et ne rentrez pas dans son jeu. Restez neutre et ne vous impliquez pas dans ses paroles, il est libre de dire ou de penser ce qu'il veut et cela n'engage que sa propre personne. - Restez pacifique et gardez votre calme (grâce à la respiration abdominale) et ne réagissez pas à ce qu'il dit mais plutôt agissez en prenant à tête reposée, de nouvelles décisions qui empêcheront une tension de s’installer au futur. - Utilisez la technique du disque rayé (page : 28) si quelqu'un veut vous faire faire une chose que vous ne voulez

 

 

pas. - Répondez uniquement au message apparent et non au sous-entendu. - Souvenez-vous qu’il y a des situations où quoi qu'on dise, on a tort donc adopter le silence quand c'est possible peut être la meilleure des solutions.

 

Il est des situations où quoi que l’on dise, on a tort

 Certaines personnes ne vous laissent pas le choix. Car tellement elles trouveront toujours une raison de prendre mal ce que vous pourrez leur dire, que la possibilité de communiquer avec elles, devient de plus en plus restreinte, de plus en plus difficile, voire même des fois impossible ou infernale...

Que faire à ce moment là ?

1/ Restez le plus neutre possible en restant pacifique.

2/ Ne donnez jamais votre avis même sur quelque chose qui ne concerne ni de près ni de loin cette personne.

 3/ Dire uniquement l'essentiel et rien que l'essentiel vital. Tout ce qui peut ne pas être dit n'est pas essentiel.

4/ Vous justifier auprès de ces personnes ne fera qu'ajouter de l'huile sur le feu et alimenter encore de nouvelles discordes. Évitez même de vous justifier. Présentez plutôt une information de la manière la plus neutre possible sans essayer de leur faire changer leur opinion.

ا

Ne leur en voulez pas dans vos cœurs, car ce n'est pas pour vous attaquer personnellement qu'elles font ça mais uniquement parce qu'elles ont pris l'habitude de tout prendre sur elles-mêmes. N'essayez surtout pas de les changer. Elles en sont incapables tant qu'elles ne le désirent pas d'elles-mêmes.

Des réponses déstabilisatrices ?

 Des fois vous êtes tellement surpris par la réaction agressive de votre interlocuteur à votre égard que vous ne trouvez la réponse que 2 jours après ou voire même quelques semaines après...et cela continue à vous travailler... La réponse que vous avez finalement trouvée n'aura pas été la meilleure et d’ailleurs ne le sera jamais ! La meilleure réponse est le silence car celui qui vous agresse s'attend à ce que cela vous fasse mal et que vous réagissiez négativement. Ce qui lui permettra par la suite de faire de vous « son persécuteur » (A.T) pour enfin pouvoir jouer lui, le rôle de la victime. Quand vous adoptez un air très calme et ne répondez pas, cela reste toujours la meilleure façon de déstabiliser votre interlocuteur agressif car il ne saura plus comment faire la victim.

Si vous n'arrivez pas encore à retenir votre langue dans ce genre de situations, au moins ne lui montrez pas que cela vous affecte. Affichez un air d'indifférence et s'il faut absolument lui répondre, optez à parler de l'état "A" (Analyse Transactionnelle) c'est à dire parler de manière totalement neutre, sans le juger, sans le provoquer, sans l'agresser et sans même dire ce que vous pensez.

 Imaginons par exemple quelqu'un vous dire "vous êtes nul et ce que vous faites est nul !"

 Vous pouvez répondre d'un air très calme : - Vous êtes libre de penser ce que vous voulez et cela n’engage que vous. Toutefois quoi que vous répondiez risque de faire monter la tension en vous si vous ne vous contrôlez pas à 100 %. Et cela se sentira à coup sûr dans votre manière de parler et risque de déclencher en vous un déchainement de pensées négatives de vengeance et d’une infinité de ripostes potentielles sans fin...donc vous vous impliquerez dans ce qu'il dit si vous cherchez une réponse...pensez-y et optez plutôt pour le silence !

 Affichez simplement de l’indifférence en travaillant votre respiration abdominale.

 

Dans les instants qui s'ensuivront, vous vous sentirez comme si vous n'aviez jamais rien entendu de méchant car vous ne vous êtes pas impliqué(e) ni par la pensée à chercher la réponse ni par la réponse verbale elle-même.

Le silence n'est pas être passif, le silence en lui-même est une réponse et la meilleure réponse qui peut être donnée à une maladresse de la part de votre interlocuteur. Votre silence vous permettra de rester calme, de mieux vous maîtriser et de réfléchir à tête reposée à une solution pratique qui fera que vous éviteriez à l'avenir ce genre de désagrément inutile. Vous prendrez les bonnes décisions et n'agirez pas sous l'effet de votre impulsion.

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

باحذف قند در بدن چه اتفاقی می افتد

 

 

به قند معتادید یا نه؟ تصمیم دارید این ماده را از مواد غذایی خود حذف کنید.

 

 

عده ای از متخصصان برای شما توضیح می دهند در مقابل این رژیم غذایی جدید  بدن شما چه واکنشی از خود نشان می دهد.

 

 

قند ماده ای است به وحشتناکی کوکایین؟ بعد از سیگار و الکل، این قند است که برخی در هرشرایطی از آن اجتناب می کنند. کتابهایی که گواه این موضوع هستند :  "قند صفر" اثر روزنامه نگار فرانسوی  دانیل ژرکن یا " تصمیم گرفتم، قند بس است " اثر سارا ویلسون استرالیایی خود یک ضربه است و همین دلیل کافی است.

 

 

 این پودر دلپذیر مسئول بسیاری از مشکلات از جمله، اضافه وزن، دیابت ، چاقی، بیماری های ناشی از التهاب و اعتیاد. این را همه می دانند که در دومین روز ترک سیگار انسان  دچار درد می شود، اما آیا در مورد ترک قند هم همین طور است؟ آیا مانند ترک مواد مخدر در اولین ساعات آن، دچار لرزش می شویم؟ پس از آن چه پیش می آید؟ چند متخصص جوابگوی ما هستند.

 

 

 

 

 

ترک اعتیاد دشوار

 

 

چنانچه در مواد غذایی، قند طبیعی باشد مشکلی ایجاد نمی شود،  در اینجا مسئله قند صنعتی است که به غذاها افزوده می شود زیرا میزان  قابل توجه ، خطرناک و اعتیاد آوری از آنها  در غذاهاست. درسال 2007 تحقیقی منتشر شد که توسط عصب شناس و مدیریت تحقیق CNRS سرج احمد  انجام گرفته بود این تحقیقی بر روی موشهابود و نشان داد 90% موشها آب قند،... را بر کوکایین ترجیح می دهند. بنابر نتایج این تحقیق  " مطالعات دیگر  نشان می دهد دسترسی طولانی مدت  جوندگان، بین سه تا شش هفته، به گلوکز و ساخاروز – حالت قندی-  در آنها وابستگی به وجود می آورد وبه  جهت فقدان این ماده ، هنگام ترک عوارض کم وبیش شدیدی را در آنها می توان  مشاهده نمود." در واقع، شکر بر روی یاخته های عصبی همچون مواد مخدر عمل می کند و همان قسمت پاسخ  مغز را فعال می کند.

 

 

بسته به میزان مصرف ، اولین ساعات حذف این ماده می تواند احساس ناخوشایندی به همراه داشته باشد. سرج احمد توضیح می دهد " در طول دو هفته اول ، در انسان ، تحریک پذیری ، اضطراب و حالت افسردگی را می توان مشاهده نمود.

 

 

لوراتارسیسی ، روزنامه نگار، این مطلب را تایید کرد زیرا او به مدت یک ماه  دست از خوردن قند کشید. او در برنامه ای  {تجربیات خودرا} در پنجشنبه 18 ژانویه از کانال 2 فرانسه پخش کرد. با این عنوان "زندگی من بدون شکر، فردا دست می کشم." او در این برنامه تایید کرد: " من افسرده بودم و همه می گفتند که رفتار من غیر قابل تحمل شده. اگر من به خاطر شغلم مجبور نبودم  که تجربه اینکار را داشته باشم ، قطعا ادامه نمی دادم.

 

 

دکتر تغذیه لورانس پلومی ، نویسنده "قند، چربی و نمک" می گوید :"دسر یک منبع لذت است اگر آن را حذف کنیم، حتما مقدار افسرده می شویم. برخی از افراد در مقابل مسائل احساسی قوی به قند پناه می برند، حالا اگر مانع آنها شوند، مثل اینست که مانع گرفتن چوب زیر بغل کسی شویم".

 

 

 وزن کم کردن

 

 

پس از دوران کم و بیش مشکل،  انتقال غذایی با قند صفر می تواند باعث کم کردن وزن شما شود. رولا تارسیسی علارغم خوردن چندین راکلت و تارتیفلت { دو نوع غذا چرب و انرژی زا} در یک ماه دو کیلو وزن کم کرد.

 

 

والری اسپیناس  متخصص تغذیه در کتابش " از قند دست کشیدم" به طور خلاصه می گوید: " قند یک نوع ماده ی پر کالری است، مصرف آن ترشح هورمون انسولین که هورمون ذخیره سازی است را به همراه دارد. بنابراین قطع ساده آن کالری را کم می کند  و در نتیجه بدون دردسر باعث کاهش وزن می شود.  و تاکید دگر بار می کند ، هر چه مقدار حذف قند بیشتر باشد کاهش وزن بیشتری را به همراه دارد اما این به این معنا نیست که چون خودمان را از دسرموس شکلات محروم کردیم به کباب بچسبیم.

 

 

انرژی بیشتر

 

 

انرژی بهتر، تمرکز بهتر، خواب بهتر... برای کسانی که علی رغم ده ساعت در رختخواب ماندن شبانه نمی توانند از آن خارج شوند، حذف شکر درمان است. والری اسپیناس تو ضیح می دهد: " قند خودش یک منبع انرژی است اما وقتی در آن زیاده روی می کنید  شما را خسته می کند. مصرف بیش از حد قند رشد مخمر های روده را افزایش می دهد و این کار باعث خسته کردن سیستم گوارش می شود. خوردن زیاد قند به در دفعات مکررنیز باعث تحلیل ، ارگان تولید کننده انسولین، می شود.

 

 

ولی پس از گذراندن سختی های ترک، رولا تارسیسی ، روزنامه نگار، احساس سرحالی کرد.  او بخاطر می آورد: " قبلا علی رغم یک خواب خوب با خستگی از خواب بیدار می شدم و بعد از ناهار نیز یک خستگی ناگهانی بدون علت داشتم. اما بعد از گذراندن ده روز ، روی فرم آمدم." ، از نظر دکتر تغذیه لورانس پلومی ، افزایش انرژی، با کم کردن وزن قابل توضیح است و نیز می تواند کاملا روانشناختی باشد و نه نتیجه تغییر واقعی فیزولولژیکی. او می گوید: "وقتی یک لیوان آب سبزیجات می نوشید بلافاصله احساس خوبی به شما دست می دهد زیرا می دانید که این ماده  برای بدن شما خوب است. همین اتفاق با کم کردن شکر برای ما  رخ می دهد بخصوص اگر مصرف ما زیاد بوده باشد."  

 

 

در مورد رولا، خوردن دسر مملو از گلوکز بعد از ناهار می تواند توضیح دهنده احساس خستگی بعد از ناهار . توضیح دقیقتر  این مطلب را متخصص تغذیه می دهد: " وقتی قند می خورید ، پانکراس به سرعت انسولین ترشح می کند و وقتی این مقدار کاهش یابد قند خون پایین می آید و لذا احساس خستگی پدیدار می شود.

 

 

پوست زیباتر؟

 

 

عده ی زیادی از کسانی که شکر را کنار گداشتند ادعا می کنند که پوست بهتری پیدا کرده اند. لورا تاسیسی  به این مطلب گواهی نمی دهد  و می گوید: "  من مشکل خاصی با پوستم نداشتم بنابراین بهبودی هم در این مورد ندیدم." اما اگر شما مستعد جوش زدن هستید، کم کردن شکر می تواند برای شما فوایدی به همراه داشته باشد. والری اسپیناس می گوید:"  پوست پیام رسان کبد است؛ ارگانی که سموم را از بین می برد، کسی که کبدش خوب کار نمی کند مقدار زیاد شکر یا موادی مانند چربی یا الکل خودش را می تواند به شکل جوش نشان دهد. اگر شما این مواد را زیاد مصرف نکنید جوش هم نخواهید داشت، حذف شکر معجزه نمی کند. و اگر مشکلی در ارتباط با خواب  نداشته باشید خوابتان هم بهتر نمی کند.

 

 

بنابراین نخوردن شکر راه حل تمام مشکلات مربوط به ( خواب، خلق و خوی، وزن،  voire de couple[1]) نیست اما آگاهی از  مواد غذایی و شکرها می تواند راه درست باشد. لوران پلومی نتیجه گیری می کند : باید روش زیاده روی در خوردن مواد را کنار بگذاریم ، این میانه روی است که ما را حفظ می کند.

 

 

 

 

---

[1] برای این کلمه معادلی پیدا نکردم لطفا اگر معادل آن را می دانید مرا راهنمایی کنید.

 

 

 

Ce qu’il se passe dans votre corps quand vous arrêtez le sucre

 

 

Accro ou non au sucre, vous avez décidé de l'éliminer de votre alimentation. Plusieurs spécialistes vous expliquent comment votre corps réagira à ce nouveau régime. Le sucre, une drogue pire que la cocaïne ? Après la cigarette et l’alcool, c’est à lui que certaines renoncent en tout cas. Des livres témoignages tels que Zéro sucre (1) de la journaliste française Danièle Gerkens ou C’est décidé, j’arrête le sucre (2) de l’Australienne Sarah Wilson font un tabac, et pour cause. L’exquise poudre serait responsable de nombreux maux comme notamment le surpoids, le diabète, la fatigue, les maladies inflammatoires et l'addiction. Il est admis qu’arrêter de fumer du jour au lendemain se fait dans la douleur, mais en est-il de même pour le sucre? Tremble-t-on tel un toxicomane en manque dès les premières heures de sevrage ? Quelles conséquences par la suite ? Adieu affreuse bouée du ventre et bonjour peau de bébé ? Plusieurs spécialistes nous répondent.

 

 

Un sevrage difficile

 

 

Si le sucre naturel présent dans les aliments ne pose pas de problème, le sucre ajouté par les industriels est souvent pointé du doigt, car présent à doses trop importantes, dangereuses et addictives. Une étude sur des rats, menée entre autres par le neurobiologiste et directeur de recherche au CNRS, Serge Ahmed, a démontré en 2007 que 90% de ces animaux préféraient l’eau sucrée... à la cocaïne. Selon le scientifique, «d’autres études montrent qu’un accès prolongé de trois à six semaines au glucose et saccharose – des formes de sucre – créent un état de dépendance chez les rongeurs ; l’on observe des symptômes de manque plus ou moins intenses lors du sevrage.» En effet, le sucre agit sur les neurones comme une drogue et active le même mécanisme de récompense du cerveau. En fonction de son niveau de consommation, sa suppression peut provoquer des sensations désagréables dès les premières heures. «Chez l’homme, on peut observer une irritabilité, de l’anxiété et un état quasi dépressif pendant les deux premières semaines», explique Serge Ahmed.

 

 

 

La journaliste Rola Tarsissi le confirme. Quand elle a arrêté de manger du sucre pendant un mois pour son reportage Ma vie sans sucre : demain j'arrête ! (3) diffusé ce jeudi 18 janvier sur France 2, les dix premiers jours de privation ont été les plus pénibles. «J’étais déprimée et tout le monde s’accordait à dire que j’étais insupportable. Si je n’avais pas été dans l’obligation professionnelle de faire l’expérience, j’aurais certainement craqué», admet-elle.

 

 

 

«Un dessert est une source de plaisir, si on le supprime, on sera forcément un peu déprimé. Certains se réfugient dans le sucre à l’occasion d’émotions fortes, si on les en empêche, c’est comme une béquille dont on se prive», souligne Laurence Plumey, médecin nutritionniste, auteure de Sucre, gras et sel (4).

 

 

 

Perte de poids

 

 

Après une période de transition plus ou moins difficile, une alimentation zéro sucre peut vous faire perdre du poids. Rola Tarsissi a perdu deux kilos en un mois malgré ses nombreuses raclettes et tartiflettes. «Le sucre est l'aliment calorique par excellence. Sa consommation entraîne la sécrétion d’insuline qui est une hormone de stockage. Le simple fait de diminuer sa consommation va faire baisser les apports caloriques et donc favoriser la perte de poids sans difficulté», résume la micro-nutritionniste Valérie Espinasse dans son livre J’arrête le sucre (5). Encore une fois, plus les excès étaient importants, plus la perte de poids le sera. Mais il ne s’agit pas non plus de s’empiffrer de kebab sous prétexte que l’on se prive de mousse au chocolat.

 

 

Plus d’énergie

 

 

Une meilleure énergie, une meilleure concentration, un meilleur sommeil... L’arrêt du sucre serait le remède pour celles qui, malgré des nuits de dix heures, n’arrivent pas à mettre le pied hors du lit. «Les sucres sont une source d’énergie mais vous épuisent quand vous en consommez trop fréquemment. L’apport excessif en sucre favorise le développement des levures intestinales qui fatiguent le système digestif. Manger trop de sucre, trop fréquemment, expose également à un épuisement du pancréas, l’organe secrétant l’insuline», explique Valérie Espinasse.

 

 

 

Ainsi, après les difficultés du sevrage, la journaliste Rola Tarsissi s’est sentie revigorée. «Avant j’étais fatiguée au réveil malgré une bonne nuit de sommeil et j’avais un coup de pompe après le déjeuner. Mais passés les dix premiers jours, j’étais plus en forme», se souvient-elle. Pour la médecin nutritionniste Laurence Plumey, ce regain d’énergie s’explique surtout par une perte de poids, et peut aussi être purement psychologique, et non le fruit d'un véritable changement physiologique. Elle l'illustre : «Quand on boit un jus de légumes verts, on se sent tout de suite mieux car on sait que l’on fait du bien à son corps. On peut avoir le même mécanisme si l’on réduit notre apport en sucre, surtout si l'on était dans l’excès.»

 

 

Dans le cas de Rola, ses desserts riches en glucose après le déjeuner peuvent également expliquer sa fatigue. «Quand on mange du sucre, le pancréas secrète de l’insuline trop rapidement, et quand ce taux baisse on se retrouve en hypoglycémie et donc fatigué», précise la médecin nutritionniste.

 

 

 

Une plus belle peau ?

 

 

Nombreux sont les adeptes du no sugar assurant avoir une meilleure peau. Rola Tarsissi quant à elle, ne l'a pas constaté. «Je n’avais pas de problème particulier donc je n’ai pas vu d'amélioration.» Si toutefois vous êtes sujette aux boutons, la diminution des sucres peut avoir des bénéfices. «La peau fonctionne comme un relais du foie : c'est un organe qui élimine les toxines, explique Valérie Espinasse. Chez les personnes ayant un foie qui fonctionne mal, l'excès de sucre ou d’autres substances, comme le gras ou l’alcool, se manifeste sous forme de boutons. Si vous n’étiez pas dans l’excès et que vous n’aviez pas de boutons, l’arrêt du sucre ne va pas faire de miracle. Vous n’allez pas non plus mieux dormir si vous n’aviez pas de problèmes de sommeil.»

 

 

 

Ne plus manger de sucre n’est donc pas la solution à tous vos problèmes (sommeil, humeur, poids, voire de couple[1]). Mais prendre conscience de son alimentation et de son apport en sucres pourrait être la voie à suivre. «Il faut se méfier des attitudes extrêmes et manger de tout», conclut Laurence Plumey. Modération quand tu nous tiens.

 

 

 

Figaro, Par Sevin Rey | Le 18 janvier 2018

 

 

 

 

---

[1] Aidez-moi à comprendre cette phrase(voire de couple), s'il vous plaît,

 

 

آیا نظر می دهید تا مطرح شوید؟

عده ی بسیاری از مردم نا آگاهانه دچار این خطا می شوند: نظر می دهند تا تایید شوند. بنظر می رسد می خواهند با مطرح کردن خود در بحث، تایید شوند.

«من اینجا هستم! من شخصیت دارم! به من توجه کنید! من بهترینم! ...»در واقع{ تصور می رود} اگر روش آنها باعث آزردگی خاطر کسی نشود طرز تفکرشانن چندان ناخوشایند نیست.

افسوس، شروع با نگرش مطرح کردن خود به شیوه مزورانه فقط می تواند  زاینده  روشی مغرضانه  باشد. اغلب در انتقاد از دیگران ،در تناقض با دیگران بر سر موافقت یا مخالفت  ویا برای حرفهای بی ارزشی رایج در مکالمات، این واکنشها ایجاد می شود. . این گونه حرفها اغلب در تقابل های غیر کلامی ظاهر می شود که بیان ساده  ی افکار کسی باعث این جدال ها می شود.

چگونه  از افتادن در این دام ارتباطی اجتناب کنیم:

اگر صحبت های شما دیگری را نارحت می کند ، فکر نکنید لازم است  برای اثبات آزادی بیان به خود، عقیده خود را بیان کنید. ..

و اگر دلیلی هم برای ابراز عقیده  ندارید  تصور نکنید لازم است برای اثبات آزادی بیان عقیده خود را بیان کنید.

چیزهایی کوچکی را که در مخاطب خود می پسندید برجسته کنید و عمدا آنهایی را که دوست ندارید نادیده بگیرید. جذابیت ارتباط انسانی در این نکته نهفته است.

بدون جدال و مخالفت گویی هم می شود بخوبی ابراز عقیده کرد و جلب احترام نمود .

در اینجا موضوع بیان آزادانه در یک ارتیاط است  بدون ضایع کردن حقوق دیگران. بهترین روش بیان عقیده،  بیان با حفظ  احترام دو جانبه  به خود و دیگران است . داشتن حالت تهاجمی  خصیصه افراد ضعیف است زیرا بیان حرفهای ناراحت کننده بسیار ساده است، اما کنترل خود و واکنشها یمان در مقابل آنچه که دوست نداریم آسان نیست.

 

بهر صورت، وقتی با عمل و یا حرف کسی مخالفیم ، همیشه لزومی ندارد  برای اثبات خود و یا جلب احترام دیگران ، بگوییم  مخالفیم.

 اغلب مردم، به اشتباه، فکر می کنند در بیان مخالفت با دیگران خود را به اثبات می رسانند. در حالیکه اگر بدانیم چطور، به چه منظور و چگونه مخالفت خود را ابراز کنیم، بهتر می توانیم خود را اثبات کنیم. برای اینکار باید هدف خالصانه داشت و اینکار نباید پاسخی باشد به تنفر یا تحقیری  که  در خود نسبت به دیگری احساس می کنیم. یکی از دوستان  حرفی به من زد که در اینجا خاطرنشان  می کنم:

" بگذار دیگران فکر کنند ما موافقیم، همین امر نردبانی است که می تواند  ضدیت های عمیق را به سمتی  بکشاند که مدیریت شود و علاوه بر آن دمل های چرکین را هم  معالجه می کند."

فلاسفه می گویند:"  آقاا، من با آنچه می گویید موافق نیستم، اما حاضرم زندگی خود را بدهم تا شما بتوانید با آزادی ابراز عقیده کنید."

 اصل ، ابراز عقیده است که با حس آزادی کافی و  کنترل کلمات و هدفی صادقانه عاری از احساسات منفی همراه باشد . منظور این نیست که بگذاریم دیگران ما را موافق  فرض کنند بلکه هدف ایجاد  اهداف دستیافتنی برای ارتباط است.

پیش از اینکه بی اختیار بیان عقیده کنیم، باید از خود بپرسیم چرا می خواهیم ابراز عقیده کنیم. سپس واکنش فرد مقابل را حدس بزنیم و با براورد عوامل موثر در ارتباط، خود را در جای درست قرار دهیم...

مطمئن باشید که با سکوت هم  می توان ابراز عقیده نمود، آزاد بود و قویا پیروز شد. و اغلب این روش موثرتراست.

گرفته شده : قدرت کلمات نوشته فاطیما زهرا عالمی 

 

S’exprimer pour s’affirmer ?

 

 Beaucoup de gens tombent dans l’erreur inconsciente de s’exprimer juste pour s’affirmer. Ils semblent vouloir affirmer par leurs interventions dans une discussion « Je suis là ! J’ai une personnalité ! Remarquez-moi ! Je suis le (la) meilleur(e)... ». Ce qui est désagréable n’est pas vraiment ce qu’ils pensent s’ils choisissaient une manière qui n’offenserait pas autrui.

 Hélas, partant de cette attitude mentale de vouloir s’affirmer sournoisement, ne peut engendrer qu’une façon de faire malveillante. Ce genre de réaction se manifeste en général par la critique d’autrui, par contredire les autres sur un oui et sur un non, sur des futilités qui se passeraient bien de commentaires. Cela se manifeste de même par une agressivité dans le non verbal. Faire d’une simple réflexion exprimée par quelqu’un, un sujet à conflit.

Pour éviter de tomber dans ces pièges de communication :

Ne vous sentez pas obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites blessera l'autre...

 Ne vous sentez pas non plus obligé d'exprimer votre opinion pour vous prouver à vous-même que vous avez la liberté d'expression si ce que vous dites n'a pas de raison d'être dit...

Mettez en relief, les petites choses que vous appréciez chez autrui tout en ignorant volontairement celles que vous n'aimez pas, c'est ce qui fait le charme de toute relation entre les humains.

On peut très bien s'affirmer et se faire respecter sans avoir à être agressif et sans contredire les autres. Il s'agit de "l'assertivité" en communication. La meilleure façon de s'affirmer est de le faire dans le respect intégral de soi-même et d'autrui. L'agressivité n'appartient qu'aux faibles car il est trop facile de dire des méchancetés mais ce qui est difficile est de se contrôler et de contrôler sa propre réaction face à ce que l'on n'aime pas.

Toujours est-il que pour s'affirmer et se faire respecter, on n'a pas toujours besoin de dire qu'on n'est pas d'accord à tous ceux dont nous désapprouvons une parole ou une action.

On a tendance à croire à tort qu'en affirmant son désaccord à autrui, on s'affirme ainsi. On s'affirmera beaucoup mieux si on sait comment, pourquoi et quand affirmer son propre désaccord.

 Il doit y avoir un objectif honnête et que cela ne réponde pas à un mépris ou à une haine que l'on peut ressentir à l'égard d'autrui.

 Je reprends les paroles d’un ami à moi qui a dit : "Laisser croire à l'autre que nous sommes d'accord peut créer une escalade menant à un profond désaccord difficile à gérer ensuite. Autant purger l'abcès de suite." Des philosophes ont dit : "Monsieur, je ne suis pas d'accord avec votre opinion mais je donnerai ma vie pour que vous puissiez l'exprimer librement" Et mon ami a terminé par affirmer : "Il est toujours possible de s'affirmer avec tact."

 -----------------------------------

L'essentiel est de se sentir assez libre et épanoui tout en maîtrisant ses paroles et en se fixant un objectif honnête dénué de sentiment négatif en exprimant son opinion. L'idée n'est pas de laisser l'autre croire qu'on est d'accord avec lui, mais de se fixer un objectif facile à atteindre dans la communication. Savoir pourquoi on exprime son opinion est la première question à se poser avant de l'exprimer spontanément. Anticiper la réaction de l'autre, se mettre à sa place, mesurer les enjeux...

Savoir aussi que l'on peut très bien s'affirmer, être libre, fort et triompher par la voie du silence. Très souvent c’est la plus efficace !

D'après : Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI

قدرت کلمات: با مخاطب خود همسو باشید

با مخاطب خود همسوباشید

بهترین راه موفقیت در ارتباط، همسو بودن با مخاطب است.. مهم این است که فرد را به تفکر  و بازنگری نقطه نظرهایش بکشانید نه آنکه حرف خود را به کرسی بنشانید. برای انجام اینکار باید با مخاطب خودهم جهت باشید.

چگونه؟

1-    شما می توانید بدون مخالفت با مخاطب ، نظر متفاوتی داشته باشید و آن را نیزبیان کنید.

 ابتدا نظرات او را بازگو کنید ، سپس عقیده ی خود را بگویید. برای بازگو کردن نظراتش ، باید با توجه به حرفهای او خوب گوش کنید، به این معنا که خود را جای او بگذارید واز  زاویه دید او مسایل را بررسی کنید.  در این صورت، مطالبی را که بعد می گویید بر مخاطبتان تاثیر بسیاری خواهد داشت.

2-    با طرح سوالات خوب، او را  تفکر وادارید.

" چطور می شود اگر...."،" چه چیز باعث می شود که..."، " به نظر شما چه چیز ممکن است اتفاق بیافتد اگر..."، "چه چیز برای شما..."،  بنابر نظر شما چگونه خواهد شد..."

 

3-    همیشه نقطه نظرهای او را بپذیرید و هرگز آن را رد نکنید .                                                                       

و اگر او حرفهای ناجور به شما زد چطور؟  در این موقع می توانید ساکت بمانید و به آن توجه نکنید یا اگر صبورتر هستید، و هدف تان ازبرقراری  این ارتباط حفظ ارتباط انسانی است، می توانید با  حالتی بسیار آرام  به گونه ای که انگار این شما نبودید که مورد توهین واقع شده اید "توهین"های او را بپذیرید.

منظور این است  که {به او بفهمانید}  رفتار او را  نسبت به خود پذیرفته اید، و با آن مخالفتی نمی کنید و در عین حال در شخصیت خوبی که برای خود قائلید باقی می مانید بدون اینکه او بتواند شما را درگیر دیدگاه خود کند. {در واقع} این خود اوست که می خواهد شما  را مثل دیو و نه مانند یک  انسان خوب همانگونه  که هستید ، ببیند، پس بد به حال او ! او از کنار خوبیهای شخصیت شما بدون آنکه آن را ببیند رد شده است. این مشکل اوست نه شما. لذا خودتان برای او  ثابت نکنید، هیچ توضیحی ندهید، با آرامش فاصله خودتان را با اوحفظ کنید.

این کسی نیست که بتوانید ارتباط نزدیکی با او داشته باشید.باید آگاهانه رفتار کرد و بسیار ساستمدارانه تصمیم گرفت.            

رفتار هوشیارانه شما او را به تجدید نظر در قضاوتش وا خواهد داشت، و بی تردید از گفتن آن حرفهای بد پشیمان خواهد شد. و احتمالا در آینده بهتر رفتار خواهد کرد. اما از آنجایی که انسان نمی تواند با یک ضربه همچون چوب جادو، از عادات بد خلاص شود برای اجتناب  از مواجه شدن با رفتار بد احتمالی او، از او  فاصله بگیرید.

 

نمونه ای که من شخصا بسیار دوست دارم و برای  من دست آوردهای خوبی داشته است:

وقتی کسی شما را نا عادلانه  به همه ی اشتباهات محکوم کند( مسلما منظور خارج از دادگاه است)، آنچه فکر می کند و می گوید در زندگی شما هیچ اهمیتی ندارد ، شما قصد دارید   با برقراری آرامش،  رابطه ای  انسانی بین خودتان وجهان خارج حفظ کنید. بخصوص در یک ارتباط خانوادگی دور که شما قدرت انتخاب ندارید.

توجه داشته باشید، افرادی مانند همسر یا دوست ، انتخاب شدنی هستند  ، لذا اگر برای برقراری آرامش  به اینجا برسید که مانند آنچه گفته شد عمل کنید، باید به فکر جایگزین کردن آنها نیز باشید. این روش برای دوستان بسیار نزدیک مثل دوست ، فرزند و یا همسر کارساز نیست.                                        

در این مورد بهتر است حرفهای آنها را با آرامش پذیرفت : " من آنچه را گفتید قبول می کنم" که فرضا" فردی دروغگو، کینه توزو ...هستم"، و در این مورد متاسفم"  

یا اینکه بر اساس موقعیت ارتباط و گذشته، مطلب را اینگونه دنبال کنیم:".. و من اگر شما را ناراحت کردم عذر می خواهم  من منظوری نداشتم"  قصد اینست که ابتدا حس او را نسبت به خود دریابید ونه حس خود را نسبت به او.

سپس مطالب مورد نظر و یا احساسات مثبت خود را بازگو کنید، مثال:

"اکنون دوست دارم روش آرامی درپیش گیریم و در حفظ  یک رابطه ی انسانی بکوشیم." یا اینکه در ارتباط با افراد نزدیک که مذهبی هستند بگویید:

 " برایم دعا کن تا بخوبی شما شوم."

این جمله آخر در  ذهنیت خانواده های مراکشی تاثیرات شگرفی باقی می گذارد. غیر مستقیم او را را در موقعیتی قرار داده اید که با صدای درونی از خود بپرسد:« آیا من خودم کامل هستم!».

 این گفته  نیاز به انگیزه ی زیادی دارد اما اگر یک بار انجام دادید دیگر از آن سر باز نمی زنید.  

مخاطب نمی داند شما چگونه شما را ارزیابی کند، و نمی داند راجع به شما چگونه فکر کند و نمی داند چه پاسخی دهد.... اگر هنوز به این نتیجه نرسیدید که در این موقعیت ها ، این گونه عمل کنید، پس ساکت بمانید و به هیچ عنوان حاضر جوابی نکنید.  

با موزیک، به این موضوع زیبا فکر کنید:

" عذر خواهی لزوما به این معنی نیست  که شما در اشتباهید و دیگری حق دارد، بلکه گاهی این منظور را می رساند که ارتباط ما با دیگری ارزشش بیش از خود ما است."

گرفته شده از "قدرت کلمات" نوشته فاطیما زهرا عالمی

 

Être en phase avec son interlocuteur

 Être en phase avec son interlocuteur est le meilleur moyen de réussir toute communication. L'essentiel est d'amener la personne à réfléchir et à réviser son point de vue et non de la convaincre de votre point de vue. Pour ce faire, vous devez être en phase avec votre interlocuteur.

Comment?

1-    Vous pouvez avoir un avis différent et l'exprimer sans vous opposer à votre interlocuteur. Reformulez d'abord son idée, puis exprimez votre idée. Pour bien reformuler son idée, vous devez l'avoir écouté de manière active, c'est à dire en vous mettant à sa place et en ressentant les choses vues de son propre angle. Ce que vous direz ensuite aura un très grand impact sur votre interlocuteur.

2-      Amenez-le à réfléchir en lui posant les bonnes questions.

"Comment se fait-il que...?", "Qu'est-ce qui fait que...?", "Comment peut-on faire, à ton avis, pour ...?", "Qu'est-ce que ....pour vous?", "Comment devenir...selon toi?"...

3-    Acceptez toujours son point de vue et ne le rejetez jamais.

Et s'il vous disait des méchancetés sur vous ? Là vous pouvez garder le silence et l'ignorer ou bien si vous êtes plus fort, et que votre objectif dans la communication est de garder une relation humaine, vous pouvez accepter ses "insultes" d'un air très calme, neutre et indifférent comme s'il ne s'agissait pas de votre personne qui a été insultée.

 L'idée est d'accepter sa manière de vous voir, de ne pas la contester et de rester la merveilleuse personne que vous êtes à vos propres yeux sans vous impliquer dans sa vision des choses.

 Il a choisi de voir en vous un monstre et de ne pas voir la bonne personne que vous êtes, tant pis pour lui ! Il passe à côté de belles choses en vous sans les voir. C'est son problème et non le vôtre.

Donc ne vous justifiez surtout pas auprès de lui, ne lui expliquez rien, gardez vos distances tout en restant agréable.

 

Ce n'est pas une personne avec qui vous pouvez entretenir une relation proche. Autant en être conscient et prendre une décision conséquente de manière très diplomate. Votre attitude sage l'amènera à coup sûr à réviser son jugement, il regrettera certainement de vous avoir dit des méchancetés. Il fera mieux peut-être à l'avenir. Mais comme on ne peut pas se débarrasser d'une mauvaise habitude d'un coup de baguette magique, pour lui éviter d'être une autre fois désagréable avec vous, vous prendrez vos distances.

 

 Un stéréotype que j'apprécie beaucoup et qui me donne personnellement de très bons résultats : Quand quelqu'un vous accuse injustement de tous les torts : (en dehors du tribunal bien sûr) Ce que pense ou dit cette personne n'importe pas du tout dans votre vie et vous souhaitez néanmoins garder une relation humaine pour retrouver la paix avec vous-même et avec le monde extérieur. Notamment dans les relations familiales distantes qu'on ne peut pas choisir. Attention, un conjoint ou un ami, ça se choisit donc si vous arrivez au stade de leur dire ça, pour enfin retrouver la paix, il faudrait penser à les remplacer. Cela ne peut pas marcher avec des gens très proches comme amis, enfants et dans un couple.

 "J'accepte d'être pour vous (vous répétez les méchancetés qu'il a dites de vous. Ex: une personne menteuse, rancunière etc...), et j'en suis désolé(e)". L’idée ici est d’accueillir pacifiquement ses propos. ou bien selon la situation de communication et de son historique, enchaîner : "...et je vous demande pardon si je vous ai fait mal, ceci n'était pas mon intention". L’idée maintenant est d’aller d’abord vers son ressenti à lui et non pas vers le vôtre.

 

Ensuite vous formulez votre désir actuel ou votre ressenti positif : Ex:

 "...et je souhaite maintenant faire la paix et garder une relation humaine avec vous" ...ou encore avec des gens spirituels, en famille, vous pouvez enchaîner ceci : "...et je vous demande de prier pour moi pour que je devienne aussi bon(ne) que vous".

 Cette dernière formule donne des résultats phénoménaux avec la mentalité marocaine au sein d’une même famille ! Implicitement ça donneà l’autre l’occasion de se demander dans son for intérieur « Suis-je moi- même parfait(e) ?«

Il faut beaucoup de force pour arriver à le faire mais si vous le faites une fois, vous ne vous en passerez plus !

La personne ne sait plus comment vous classer, ni quoi penser de vous, ni quoi répondre...

Si vous n'arrivez pas encore à le faire, dans ce genre de situation de communication, gardez le silence et ne répliquez surtout pas.

 

 

 "S'excuser ne veut pas nécessairement dire qu'on a tort et que l'autre a raison; c'est que parfois on estime que notre relation avec l'autre vaut davantage que notre ego."

Consultez cette belle pensée en ligne avec de la musique.

D'après Le Pouvoir des Mots Par Fatima-Zahra ALAMI Edition 

"راز" تفکر مثبت

 

 

 

آیا افکار ما می تواند تاثیر واقعی بر رویدادها بگذارد؟

این نقطه آغازین کتاب پرفروش "راز ": اثر رواندا بیرنه در   2006 ، است  که قدرت افکار مثبت را نشان می دهد. فرضیه ساده ای، که با عتقاد به آن هر کس می تواند  به لطف قانون "جذب" و "فکر مثبت" هر چه می خواهد را انجام دهد یا هر چه می خواهد بشود.  نویسنده با شاهد آوردن  از فیلسوف ها ، دارندگان شرکت ها، دکترها، نویسندگان و... رمز"راز" را باز می گشاید و به ما یاد می دهد با استفاده از آن به تمام آرزوها و خواستها( عشق، پول، سلامتی ...) تحقق ببخشیم.

بنابر نظر نویسنده، برجسته ترین شخصیت های تاریخ مانند افلاطون، انیشتن یا بیل گیتس برای موفقیت از قانون"راز" استفاده کرده اند. و اگر این قانون" در همه موارد کارساز نیست" پس باید افکار را بیشتر به مثبت گرایی عادت داد و آن را تبدیل به موتور {کارهای} روزانه کرد.

تفکر مثبت: قانون جذب چیست؟

قانون نوظهور جذب بسیار ساده است: انسان هر چه را می اندیشد جذب می کند. بنابرکتاب "راز"{فیلمی نیز با همین عنوان ساخته شده}، " افکار انرژی مغناطیسی دارند و فرکانس هایی را منتشر می کنند." وقتی فکر می کنیم سیگنالی را در آنچه نویسنده "جهان هستی" می نامد، منتشر می کنیم و این سیگنال ، افکار همتای خود  را که داری همان فرکانس باشند را جذب می کند.

 به بیان دیگر، افکار ما به واقعیت می پیوندند: اگر فکر کنیم که موفق می شویم، موفق می شویم، و همین طور به عکس، اگر کسی به خود بگوید خراب می کنم، خراب می کند! طبق گفته جان اسراف، یکی از سخنرانان فیلم مستند "راز"، مشکل از این است که " اغلب مردم به آنچه نمی خواهند فکر می کنند، و از خود می پرسند چرا بجز آنچه نمی خواهند چیز دیگری را بدست نمی آورند."

 طبق این فرضیه ، محدودیتی در کار نیست و انسان قادر است هر آنچه را می خواهد فقط به کمک قانون جذب که بی انتهاست محقق کند.

افکار مثبت، چگونه باید قانون جذب را بکارگیرد

 مهمترین نکته قانون جذب، افکار مثبت است. این نکته الزامی است که افراد بر آنچه می خواهند و نه آنچه نمی خواهند تمرکز کنند.

در حقیقت طبق این فرضیه که در کتاب "راز" بازشده است، جهان هستی که پذیرای افکار فرد فرد ما ست، منفی ها را در نظر نمی گیرد.

 به بیان دیگر ، اگر ما به این بیاندیشیم « نمی خواهم دیر کنم»، جهان هستی اینگونه می فهمد« می خواهم دیر کنم». فرضا اگر به فراوانی و ثروت فکر کنیم، پول را جذب می کنیم. و به عکس، اگر به قرض و فقر فکر کنیم، نداری ها را جذب می کنیم.
 

lدر مورد سلامتی،  تاثیر" پلاسیو" مثال خوبی برای قانون جذب است.{توضیح"پلاسیو": گاهی در پزشکی برای درمان به بیمار داروهای کاملا بی تاثیر می دهند ولی از آنجا که بیمار بی خبر است تصور می کند این داروها بسیار موثر بوده وحال او رابسیار خوب کرده است.} و  به همین ترتیب در مورد زوج ها ، اگر بجای اینکه بر اختلافاتشان تمر کز کنند به  همدلی های خود توجه کنند، حتما به سازگاری های بیشتری می رسند.

برای قرار گرفتن در پویایی مثبت، " محرک های مخفی" وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند تا فرکانس های منفی را به گونه ای تغییر دهید تا احساس مثبت پیدا کنید مانند: فکر کردن به خاطرات دلپذیر، گوش دادن به موسیقی دلخواه و...

سه مرحله ی قانون جذب:" درخواست، تمرکز و دریافت"

در اولین مرحله، برای اینکه جهان هستی آرزوی شما را در یابد ، می بایست درخواست خود را بروشنی بیان کنید. و سپس به گونه ای عمل کنید گویی که آنچه را می خواستید را بدست آورده اید و در نهایت آماده ی دریافت آنچه می خواسته اید می شوید.

 اگر به دنبال همتای خود  هستید ، لازم است مطمئن شوید که رفتارتان مناسب درخواستتان است.  آیا جایی در کنارتان برای کسی قرار داده اید ؟ مثال عملی، می توانید دیگر در وسط تخت نخوابید و برای همتای بالقوه خود جایی در کنار تخت بگذارید و یا در کمد لباسها جایی برای او قرار دهید. هر گاه آرزوی همتای خود را داشتید،  باید طوری زندگی کنید گویی اکنون در کنارتان است تا هر موقع پدیدار شد پذیرایش باشید.

 می توانید  با این  فکر که دوست دارید روزتان چگونه بگذرد، روز خود را ازقبل خلق کنید. همینطور در شب، توصیه می شود که به روز بعد فکر کنید، اگر مسائلی هست که دوست ندارید اتفاق بیافتد،  به آن دوباره به گونه ای که دوست دارید اتفاق بیافتد، فکر کنید.

حد و مرز تفکر مثبت  کجاست

رواندا بیرنه در کتابش به طور صریح اذعان داشته: عملکرد قانون جذب اجتناب ناپذیر است، بنابراین، اگر پروژه شما شکست خورد، اشتباه از شماست.

پس آیا وقتی  بیمار می شویم به این معنی است که به درستی به سلامتی کامل فکر نکرده ایم؟ آیا باید در دنیای کاملا مثبت زندگی کرد، بدون اینکه نگاهی به بدبختی دیگران داشته باشیم که مبادا بدبختی آنها دامنگیر ما بشود؟ باید چشمها را بر دنیا بست؟( " دیگر به خبرهای غم انگیز نگاه نکنید، بحث را عوض کنید وقتی کسی از بیماری خود حرف می زند، تصور کنید پست برای شما چکی آورده و شما آن را...") آدم از خودش می پرسد نکند دارند تلاش می کنند  ما را به فرقه ای وارد کنند؟

اما  اگر برای امتحان بخشی از این تفکرات را بپذیریم و به خود بگوییم بالاخره داشتن تفکر مثبت ضرری نمی زند و اگر  جهان هستی از جنس لامپ هم نباشد و و همه ی آرزوهای ما را محقق نکند،  بهر حال این بدیهی است که با داشتن  تفکر مثبت، مردم بیشتری را بخود جذب می کنیم و پروژه های خود را آسانتر به نتیجه می رسانیم و در نهایت "راز" شاید همان اعتماد بنفس باشد.  

{ به مطلب بالا می توان این حدیٍث از پیامبر اکرم(ص) را نیز افزود که از قول پروردگار حکیم می فرمایند: " من با بندگانم همانگونه رفتار می کنم که در باره ی من می اندیشند."}

The Secret : obtenez ce que vous désirez grâce à la pensée positive

Et si nos pensées avaient une réelle influence sur les événements ? C’est le point de départ du best-seller Le Secret*: un ouvrage écrit par Rhonda Byrne en 2006 qui démontre les pouvoirs de la pensée positive et de la loi d’attraction. Depuis un film documentaire est également sorti et a été vu (et plébiscité) par plus de cinq millions de personnes.

 

Le livre part donc du postulat simple que chacun d’entre nous peut avoir, faire ou être ce qu’il veut grâce à la loi d’attraction et à la pensée positive. À travers plusieurs témoignages de philosophes, entrepreneurs, docteurs, écrivains... l’auteur Rhonda Byrne décrypte “Le Secret” et nous apprend à l’utiliser pour réaliser tous nos rêves et ce, quel que soit le domaine (amour, argent, santé…).

 

D’après l’auteure, les personnages les plus célèbres de l’Histoire à l’instar de Platon, Einstein, ou encore Bill Gates ont utilisé "Le secret" pour réussir. Et si, cette technique “ne marche pas à tous les coups”, l’important est plus d’adopter la pensée positive comme moteur au quotidien.

 

 

Pensée positive : la loi d’attraction, c’est quoi ?

 

Le phénomène de la loi d’attraction est simple : on attire ce à quoi l’on pense. D’après “le Secret”, “les pensées sont magnétiques et envoient une fréquence”. Quand on pense, on envoie un signal dans ce que l’auteur appelle “l’Univers” et ce signal attire des pensées jumelles qui ont la même fréquence.

 

Autrement dit, nos pensées deviennent réelles : si l’on pense que l’on va réussir, on réussit, et inversement, si l’on se dit que l’on va échouer, on échoue ! D’après John Assaraf**, l’un des intervenants dans Le Secret, le problème vient du fait que "La majorité des gens pensent à ce qu’ils ne veulent pas et ils se demandent pourquoi ils n’obtiennent rien d’autre." D’après cette théorie, il n’y aurait donc pas de limite et l’être humain serait capable de réaliser tout ce qu’il désire juste à l’aide de la loi d’attraction, qui serait infaillible.

 

pensée positive

 

Pensée positive : Comment utiliser la loi d’attraction ?

 

L’élément le plus important de la loi d’attraction est la pensée positive. Il est impératif de se concentrer sur ce que l’on veut et non sur ce que l’on ne veut pas. En effet, d’après la théorie développée dans Le Secret, l’Univers, qui accueille chacune de nos pensées, ne prend pas en compte la négation.

Autrement dit, si l’on pense « Je ne veux pas être en retard », l’Univers comprend : « Je veux être en retard ». Il faut donc toujours penser de manière positive (« Je veux être ponctuelle »). Par exemple, si l’on pense richesse et abondance, on attire l’argent. A contrario, si l’on pense dettes et pauvreté, on attire le manque. En matière de santé, l’effet Placebo est un bon exemple de la loi d’attraction. De la même manière, en couple, si l’on se concentre sur ce qui va bien au lieu de ne souligner que ce qui ne va pas, il règnera forcément une meilleure harmonie.

 

Afin d’être dans une dynamique positive, il existe des « déclencheurs secrets » qui permettent de changer la fréquence négative sur laquelle on se trouve afin de se recentrer sur du positif : souvenirs agréables, musique favorite...

 

"Demander, croire, et recevoir" : les trois étapes de la loi d’attraction

 

Dans un premier temps, il s’agit donc d’exprimer clairement sa demande afin que l’Univers puisse comprendre le souhait. Ensuite, il faut agir comme si on avait déjà obtenu ce que l’on voulait, pour enfin se sentir prêt à accueillir sa demande.

 

 

Si c’est l’âme sœur que nous cherchons par exemple, il est indispensable d’être sûr que notre comportement est en adéquation avec nos désirs. Laisse-t-on la place pour quelqu’un dans notre vie ? En pratique, vous pouvez arrêter de dormir au milieu du lit pour laisser "son" côté à un potentiel compagnon, ou lui faire de la place dans son dressing... Une fois que l’on a demandé à trouver sa moitié, il faut vivre comme si elle était déjà à nos côtés pour être prêt à la recevoir lorsqu’elle se présentera à nous.

 

On peut créer sa journée à l’avance en pensant à la manière dont on aimerait qu’elle se déroule. De la même manière, le soir, il est recommandé de repenser à sa journée et s’il y a des choses que l’on n’a pas aimé, les refaire dans sa tête comme on aurait aimé qu’elles se passent.

 

 

 

pensée posiitive

 

Quelles sont les limites de la pensée positive ?

 

Dans son livre, Rhonda Byrne est catégorique : la loi d’attraction fonctionne obligatoirement. Par conséquent, si votre projet échoue, c’est de votre faute. On serait donc malade parce qu’on n’aurait pas assez pensé à une santé parfaite ? Doit-on vivre dans un monde uniquement positif, sans penser ni regarder le malheur des autres au risque d’en être contaminé ? Doit-on fermer les yeux sur le monde ? Par moments, le Secret paraît réducteur (« ne regardez plus les infos dramatiques, détournez la conversation quand quelqu’un vous parle de sa maladie, visualisez-vous en train de recevoir des chèques par la poste et vous en recevrez... ») et on se demande presque si l’on est pas en train d’essayer de nous faire entrer dans une secte...

 

Mais si on prend un peu de recul sur tout cela, et pour l’avoir testé, on peut aussi se dire que finalement, ça ne peut pas nous faire de mal d’utiliser la pensée positive. Peut-être que l’Univers n’est pas le génie de la lampe et ne réalisera pas tous nos souhaits (voire aucun !), mais il est certain que l’on attirera plus de gens à nos côtés et que nos projets se réaliseront plus facilement si l’on y croit. Finalement le secret, c’est peut-être de croire en soi ?

 http://www.marieclaire.fr/,pensee-positive,20254,389912.asp

 {A l'article ci-dessus on peut ajouter la parole du Noble Prophète d'Allah (que la paix soit sur lui) a rapporté que Allah, le Très Sage, a déclaré: "Je traite mon serviteur de la façon dont il pense à moi»{

(Hadith-Bukhari / Muslim)

http://pouvoirdesprit.blogspot.com