بیسکویت

 

روزی خانمی که در انتظار پروازش بود، به فروشگاهی رفت تا کتاب خوبی پیدا کند ، او همراه کتاب یک پاکت بیسکویت هم خرید و نشست مشغول خواندن شد. خوب که غرق خواندن شد، متوجه مردی شد که در کنار اونشسته و آن  وقیح، اگر بشود گفت، از پاکتی که میان آن دو است بیسکویت بر می داشت. خانم تظاهر کرد که متوجه موضوع نیست تا مبادا در جمع رفتار ناخوشایندی از خود بروز ندهد. او کتاب می خواند ، بیسکویت می خورد و حواسش به اعلان پرواز هواپیماها بود، در حالیکه آن دزد   از خوراکی اش بیسکویتها با ولع تمام می خورد. هر چه زمان می گذشت زن عصبانی تر و عصبانی تر می شد. او با خودش فکر می کرد:" اگر اینقدر خوش قلب نبودم، یک سیلی به او می زدم.." هر بار که زن یک بیسکویت بر می داشت مرد بدون ناراحتی از خودش پذیرایی می کرد. تا آنجا که فقط یک بیسکویت ماند، زن با خودش فکر کرد الان مرد می خواهد چه کند. بعد ،مرد با حالتی حاکی از رضایت، وبا لبخندی کمی عصبی، آخرین بیسکویت را برداشت ، نصف کرد یک قسمت را به او  تعارف کرد و قسمت خودش را هم خورد. بیسکویت را از دستش کشید، و با خودش فکر کرد:" درک نمی کنم، این مرد روانی است، دیگر واقعا  از این بی ادبتر نمی تواند باشد، او حتی یک مرسی هم نگفت." وقتی پروازش را اعلان کردند او نفس راحتی کشید. وسایلش را جمع کرد، و بدون حتی یک نگاه به دزد ناسپاس بیسکویتهایش،  رفت تا سوار هواپیما شود. در هواپیما وقتی سر جایش خوب مستقر شد، بدنبال کتابش گشت  که تقریبا بیشتر قسمتهایش را خوانده بود. همانطور که در ساکش جستجو کرد با چشمانی متعجب و خجالت زده متوجه شد بیسکویت هایش آنجا هستند. 

                                                                                                        Les biscuits  

Un jour, une dame qui attendait son vol dans un aérogare, alla dans une boutique pour trouver un bon livre, acheta en même temps un sac de biscuits, puis s'assit pour lire. Bien qu'absorbée dans sa lecture, elle s'aperçut que l'homme à côté d'elle, effronté s'il en fut, prenait un ou deux biscuits dans le sac posé entre eux. Elle fit mine de ne rien voir pour éviter un esclandre fâcheux en public. Elle lisait, mangeait des biscuits et surveillait le départ des avions, tandis que le voleur de biscuits se goinfrait à même ses provisions. De plus en plus agacée à mesure que le temps passait, elle songeait : "Si je n'étais pas si aimable, je le giflerais." Chaque fois qu'elle prenait un biscuit, l'homme sans gêne se servait. Lorsqu'il n'en resta qu'un seul, elle se demanda comment il réagirait. L'air content, il eut un petit rire nerveux, puis il prit le dernier biscuit, le cassa en deux, lui offrit une moitié et mangea sa part. Lui arrachant des mains, elle se dit : "Je n'en reviens pas, cet homme a du culot et ne pourrait pas être plus impoli, vraiment, il ne me dit même pas merci !" Elle ne se rappelait pas avoir été aussi exaspérée. Aussi soupira-t-elle d'aise, lorsque son vol fut annoncé. Rassemblant ses affaires, elle partit prendre son avion, sans même regarder l'ingrat voleur de biscuits. Une fois à bord et confortablement installée, elle chercha son livre qu'elle avait presque terminé. Enfouillant dans son sac, elle fut estomaquée, ses biscuits étaient là, sous ses yeux étonnés.

«Tous»یا «tout» دیگر اشتباه نکنیم

 

«Tous»یا «tout» دیگر اشتباه نکنیم

 

کدامیک را بکار ببریم « Tous » یا  « tout »؟ این دو کلمه ی هم آوا مکارتر  از آن هستند که به نظر می آیند. چگونه این دو را با هم اشتباه نکنیم ؟ فیگارو این مطلب را برای شما روشن می کند.

{به این جملات توجه کنید}:

«Ils sont tous absents»,همه ی آنها غایب هستند          

«c'est le tout premier»,این برای اولین بار است         

«Je ne t'ai pas tout dit»…من همه چیز را به تو نگفتم     

بد اقبال کسی که در استفاده درست از این دو کلمه «tous»  و «tout»  به اشتباه بیافتد. اما اگر کسی قوانین گرامری این دو لغت را بداند تمیز آنها از هم  و کاربرد درست آنها برایش آسان خواهد بود.

 ● «Tout»

این کلمه وقتی در مقابل صفت، قید یا عبارت قیدی قرار بگیرد قید است . وقتی این کلمه جایگزین "کاملا، به طور کلی و یا کلا" " complètement, entièrement, tout à fait "  می شود باید احتیاط کرد. ظاهر قید«Tout» ثابت است. و به همین خاطر در هنگامی که برای مونث بکار می رود "e" نمی گیرد لذا  کسی نمی گوید: «elle est toute étonnée» و می گویند:

Elle est tout étonné                                          او کاملا متعجب است    

اگر صفت مونثی که در پی آن می آید با یک حرف بیصدا یا «h» اسپیره شروع شود ، آنگاه این  قید با صفت مطابقت می کند {و در انتهایش  "e" می گیرد} مانند:

 

Elle est toute belle                                                                  او کاملا زیبا است                  

Elle est toute hérissée                                                 او کاملا برافروخته بود          

وقتی«Tout» با یک عامل تعیین کننده "[1] déterminant " یا نام و یا ضمیر می آید می تواند صفت یا عامل تعیین کننده شود. در این صورت این کلمه با جنس و تعداد مطابقت پیدا می کند.در مثال زیر همراه یک  تعیین کننده آمده:

من به او همه ی افکارم را خواهم گفت                                                   «Je lui dirai toute ma pensée»

در مثال زیر همراه یک نام آمده است:

«En toute situation, tu peux m'appeler»                     . در هر موقعیتی، می توانی با من تماس بگیری.    

«Tout» در برخی از اصطلاحات با جنسیت و تعداد تطابق پیدا می کند مانند:

A tous égards                                            در همه ی جهات       

À toutes jambes                                           با سرعت تمام       

در مثال زیر  همراه یک ضمیر آمده است:

Nous sympathiserons avec tous ceux qui le veulent

ما با همه ی کسانی که آنرا بخواهند همدردی می کنیم {  با ضمیر تطابق یافته است}.

و بالاخره«Tout» "همه" می تواند جایگاه ضمیر را هم بگیرد.اگر ضمیر مفرد باشد «Tout» در مورد جنسیت بدون تغییر می ماند زیرا مرجع ضمیر ندارد.مثال:

Tout ce qu'il m'a dit m'a fait très plaisir                  همه ی آنچه را که به من گفت برایم لذت بخش بود    

Je voudrais tout manger                                                          می خواهم همه را بخورم                                                                                                                                     .

بر عکس اگر جمع باشد، به واسطه جنسیت و یا مرجع ضمیر تغییر می کند. مثال:

Il a discuté avec Lola, Laurie et Julia. Toutes ont voulu le revoir

او با لولا، لوری و جولیا بحث کرد، همه آنها می خواستند او را ببینند.

Camille ne peut pas aller à ses rendez-vous. Elle doit tous les annuler.

کامیلی نمی توانست سر قرارهایش برود. او باید همه ی آنها را لغو کند.

·        پس چه وقت واژه سرکش «tous» بکار می رود؟

ما وقتی «tous» "همه" را می نویسیم که پس از یک واژه جمع بیاید یا هنگامیکه مرجع ضمیرش یک واژه جمع باشد. مثال:

Il a vu tous ses films. Ils sont tous géniaux

او همه ی فیلم ها را دید. همه ی آنها جدید بودند.

 

زیاد پیچیده نیست! «Tous» "همه" اشاره به چند واحد دارد. پس می تواند نماینده چند گروه انسان، حیوان و یا شی باشد.

·        ویژگی ظریف «touts»:

«touts»"همه چیز" معنای "چند مجموعه" را به خود می گیرد. «tout» مفهوم  یک کل  را می دهد، ولی می توان چند مجموعه نیز داشت، در این صورت آن را به صورت جمع می نویسیم«touts». اثبات این مطلب را ژولرومن با این مثال می آورد:

«(Il) avait envie de penser à lui-même et à son existence comme à des touts.»

" او می خواست به خودش و وجودش بعنوان یک کل {کلی که از چند مجموعه تشکیل شده} فکر کند.

«Tous», «tout» : ne faites plus la faute !

ORTHOGRAPHE - « Tous » ou « tout » ? Ces deux homonymes sont bien plus sournois qu'il n'y paraît. Comment ne plus se tromper ? Le Figaro vous éclaire.

«Ils sont tous absents», «c'est le tout premier», «je ne t'ai pas tout dit»… Malheureux sont ceux qui confondent le bon usage de «tous» et de «tout». Il est pourtant aisé de les différencier et de bien en user… Si l'on connaît leurs règles grammaticale.

● «Tout»

«Tout» est adverbe lorsqu'il se place devant un adjectif, un adverbe ou une locution adverbiale. S'il peut être remplacé par «complètement, entièrement, tout à fait», prudence! L'adverbe «tout» restera invariable. Ainsi, on ne dira pas «elle est toute étonnée» mais bien «elle est tout étonnée». Or, si l'adjectif féminin qui suit commence par une consonne ou un «h» aspiré, l'accord se fait. Exemple: «Elle est toute belle», «Elle est toute hérissée.»

«Tout» peut aussi, lorsqu'il se rapporte à un déterminant, un nom ou un pronom, être adjectif ou déterminant. Dans ces cas-là, il s'accorde en genre et en nombre.

Exemple avec un autre déterminant: «Je lui dirai toute ma pensée».

Exemple avec un nom: «En toute situation, tu peux m'appeler».

«Tout» sera au pluriel devant un nom dans quelques cas d'expressions figées, exemple: «A tous égards», «à toutes jambes».

 

Exemple avec un pronom: «Nous sympathiserons avec tous ceux qui le veulent».

«Tout» peut enfin occuper le poste de pronom. S'il est au singulier, «tout» restera invariable en genre car il n'a pas d'antécédent. Exemple: «Tout ce qu'il m'a dit m'a fait très plaisir», «je voudrais tout manger». S'il est au pluriel en revanche, il variera en genre avec son antécédent.

Quelques exemples: «Il a discuté avec Lola, Laurie et Julia. Toutes ont voulu le revoir», «Camille ne peut pas aller à ses rendez-vous. Elle doit tous les annuler».

● Alors quand diable employer «tous»?

On écrira «tous» s'il est suivi d'un pluriel ou lorsque son antécédent exprime une pluralité. Exemple: «Il a vu tous ses films. Ils sont tous géniaux». Ce n'est pas plus compliqué! «Tous» se réfère à plusieurs unités. Il peut alors représenter un groupe de personnes, d'animaux ou de choses.

● Une petite particularité: «touts»

«Touts» prend le sens de «plusieurs ensembles». Un «tout» étant un ensemble, il  peut donc y avoir plusieurs ensembles. On écrira alors des «touts»! La preuve avec Jules Romains: «(Il) avait envie de penser à lui-même et à son existence comme à des touts.»

---

[1]  حرف تعریفی است که به نوعی کلمه بعد از خودر مشخص می کند مانند:un , une, du, de la ,ma, ta ,ce, cette ,quel, quelle, autre, certain   و غیره

غفلتی کوچک

غفلتی کوچک

ودوشیشه دارو

       نادانی شرم آور و خطرناک است.

1.     پدر توماس روی تخت است؛ او هنگام کار در مزرعه سرما خورده. دکتر برای او دو شیشه دارو تجویز کرد ، توماس کوچولو بلافاصله دوید تا دارو را از داروخانه دهکده بگیرد؛ دوشیشه دارو گرفت و با خود آورد.

2.     یکی ازداروها حاوی شربتی بود که می بایست با قاشق خورده می شد. در دیگری نوعی روغن مایل به سیاه بود که پدر بیمارش می بایست به بدنش بمالد. روی این شیشه داروی دوم کاغذی قرمزچسبیده شده ای  دیده می شد که روی کاغذ این کلمات دیده می شد: سمی، برای مصرف خارجی.اما توماس خواندن بلد نبود او یاد نگرفته بود که کاغذ قرمز چسبیده شده به شیشه دارو چه معنایی می دهد.

3.     هنگامیکه او داروها را برای پدرش آورد او خیلی درد می کشید آنقدر که دیگر  نیرویی نداشت تا آنها را نگاه کند؛ او به فرزندش گفت: یک قاشق شربت برایم بریز.

4.     توماس یک قاشق از شربتی آورد که روی آن نوشته شده بود: سمی . __ پدر با شتاب قاشق را نوشید؛ سپس خیلی زود ، او به خواب عمیقی فرو رفت.

5.     توماس از مشاهده اینکه پدرش این گونه خوابیده  خوشحال بود.اما پدرش در تمام روز بیدار نشد و، در خواب عمیق ناله می کرد.

6.     شامگاه که دکتر دوباره برگشت ،بسیار تعجب کرد وقتی مریضش را در چنین خواب عمیقی دید؛ او را معاینه کرد، بعد به طرف شومینه  جایی که شیشه داروی خورده شده بود دوید.

7.     دکتر فریاد زد : بچه بیچاره؛ شما پدرت را مسموم کردید.

8.     دکتر به سرعت دندانهای بیمارش را از هم باز کرد وبه او ضد سم خوراند.

9.  پدر نزدیک بود بمیرد؛ مدت زیادی طول کشید تا او بهبود پیدا کرد، توماس بیچاره در این مدت بسیار نگران و ناراحت بود.

10.          هنگامیکه پدر بهبود یافت و بالاخره توانست راه برود، بار اولی  که بیرون رفت برای بردن  توماس کوچولو به طرف مدرسه دهکده بود.

 Le petit ignorant

                                              Et les deux fioles

                                     L’ignorance est une honte et un danger.

1.     Le père de Thomas était au lit ; il avait pris un refroidissement en travaillant aux champs. Le médecin lui ordonna deux médicaments que le petit Thomas courut vite chercher à la pharmacie du village et qu’il rapporta dans deux fioles.

2.     L’une des fioles contenait un sirop qui devait être pris par cuillerée.__ Dans l’autre, il y avait une sorte d’huile noirâtre avec laquelle le père malade devait se frotter le corps. Sur cette seconde fiole, on voyait collé un papier rouge, et sur le papier, on lisait ces mot : poison, pour l’usage externe. Mais Thomas ne savait pas lire ; il n’avait pas appris ce que signifie le papier rouge collé sur la fiole.

3.     Lorsqu’il apporta les médicaments à son père, celui-ci soufflait tellement, qu’il n’eut pas la force de les regarder et qu’il à l’enfant : « verse moi une cuillerée de la potion. »

4.     Thomas apporta une cuillerée de la fiole sur laquelle il y  avait écrit : poison.__ le père but la cuillerée précipitamment ; bientôt après, il tomba dans un profond sommeil.   

5.     Thomas se réjouissait de le voir dormir ainsi ; mais son père ne se réveilla pas de toute la journée et, tout en dormant, il se plaignait.

6.     Quand le médecin revint le soir, il fut bien surpris de trouver son malade si profondément endormi ; il l’examina, puis courut vers le cheminée où se trouvait la fiole entamée.

 

7.     « Malheureux enfant, s’écria-t-il, vous avez empoisonnée votre père. »

8.     Vite le médecin desserra les dents du malade, et il lui fit prendre un contrepoison.

9.     Le père faillit mourir ; il resta longtemps à se remettre. Pendant ce temps, le pauvre Thomas était bien anxieux et bien désolé.

10.            Lorsque le père fut remis et put enfin marcher, se première sortie fut pour conduire le petit Thomas à l’école du village. 

                                                                                                                 J.M.Guyau

 

                                                                                                    

سیمون پیر

 

شبی کشیش محتاطی به خادم کلیسا گفت : آیا متوجه آن پیرمرد با لیاس نخ نما شده ای، او هر روز هنگام ظهر وارد کلیسا می شود بعد هم خیلی زود خارج می شود.من از  پنجره حجره ام او را زیر نظر دارم ، این موضوع مرا قدری نگران کرده زیرا در کلیسا اشیا قیمتی وجود دارد. کمی از او پرس و جو کن.

دقیقا روز بعد، خادم منتظر آن بازدید کننده شد، به او نزدیک شد و گفت:

-         بگو ببینم، دوست من، چرا هر روز  این طوری به کلیسا می آیی؟

-         پیر مرد به آرامی گفت برای عبادت می آیم.

-         پس چرا، برای عبادت بیشتر نمی مانی؟  تو به محض اینکه به محراب می رسی از آن خارج می شوی. این کار یعنی چی؟

-         پیرمرد بیچاره پاسخ داد: بله دقیقا، من بلد نیستم طولانی دعا کنم، برای همین هر روز می آیم و به سادگی می گویم : ای مسیح ، من سیمون هستم. این دعای کوچکی است اما حس می کنم که در انتظار من است.

کمی بعد سمون پیر با کامیونی تصادف کرد و در بیمارستان بستری شد.

-         روزی پرستار به او گفت :با و جود این همه ناراحتی  شما همیشه شاد هستید.

-         با وجود این ملاقات کننده ، چطورمی توانم  شاد نباشم.

-         پرستار با تعجب پرسید: ملاقات کننده؟ من هرگز کسی را ندیده ام. خوب او کی می آید؟

-         هر روز، سر ظهر، او اینجاست، دم تختم، و به من می گوید: سیمون... من مسیح هستم[1].

Le vieux Simon

Un pasteur disait un soir, assez soucieux, au sacristain de son église : "Avez-vous remarqué le vieux aux habits râpés qui, chaque jour à midi, entre dans l'église et en ressort presque aussitôt ? Je le surveille par la fenêtre du presbytère. Cela m'inquiète un peu car, dans l'église, il y a des objets de valeur. Tâchez un peu de le questionner".

Dès le lendemain, le sacristain attendit notre visiteur et l'accosta :

- Dites donc, l'ami, qu'est-ce qui vous prend de venir ainsi dans l'église ?

- Je viens prier, dit calmement le vieillard.

- Allons donc ! Vous ne restez pas assez longtemps pour cela. Vous ne faites qu'aller jusqu'à l'autel et vous repartez. Qu'est-ce que cela signifie ?

- C'est exact, répondit le pauvre vieux; moi, je ne sais pas faire une longue prière; alors je viens chaque jour à midi et je Lui dis tout simplement : "Jésus ! ... c'est Simon". C'est une petite prière, mais je sens qu'Il m'entend.

Peu de temps après le vieux Simon fut renversé par un camion et soigné à l'hôpital.

- Vous avez toujours l'air heureux malgré vos malheurs, lui dit un jour une infirmière.

- Comment ne le serais-je pas ? Mais c'est grâce à mon visiteur.

- Votre visiteur ? reprit l'infirmière avec surprise, je n'en vois guère... et quand donc vient-il?

- Tous les jours à midi, il se tient là, au pied de mon lit, et il me dit : "Simon... c'est Jésus !".

---

[1] http://www.spiritualite-chretienne.com/moderne/histoires1.html

ماه

                                                                                

 

                                                 ماه

                              غیر ممکن را درخواست نکنیم

بچه ای بسیار لوس فریاد می زد :

« من می خواهم که ماه را به من بدهند.»

مامان عزیزش حاضر بود همه طلای دنیا را بدهد تا او را خشنود کند.

مادربزرگش نزدیک بود نزد فروشندگان برود و بپرسد که آیا ماه برای کودکان می فروشند.

پدر، که کمی عاقلتربود، از راه رسید.

پدر گفت:«همراه من بیا تا به تو ماه را بدهم.»

بدون کلامی افزونتر،

کوچولو اجازه داد تا او را با خود ببرد

کوهی در نزدیکی آنها بود.

پدر به او گفت:« بیا، ماه آن بالاست.»

پس از مدتی ، پسر بچه ایستاد.

« بابا، خیلی دور است ؟ ___ بله خیلی دور! » آنها راه افتادند.

 

کودک حرفش را ادامه داد: « بابا من خیلی خسته ام.

 پس تو دیگر آن را نمی خواهی ؟ » سکوتی معنی دار

  پاسخ پرسش بود. کودک بغض کرد

 و دیگر هرگز از آن سخن نگفت.

از میان ما چه کسی تلاش کرده کار غیر ممکن کند و مانند این کوچولو دست خالی برگشته؟

 

 

 

 

                       LA LUNE

      Ne demandons pas ce qui impossible.

 

   « Je veux qu’on me donne la lune ! »

   Criait un bébé fort gâté.

Sa petite maman, pour tout l’or de la terre,

Aurait voulu le satisfaire ;

La grand-mère faillit aller chez les marchands

   Demander s’ils vendaient les lunes pour enfant .  

  

Le père, qui survint, était un peu plus sage :

 « Viens avec moi, dit-il, je vais te la donner. »

        Sans en demande davantage,

   Le petit se laissa tout de suite emmener.

    Une montagne était voisine :

 « viens, la lune est là-haut » , dit le père . On monta.

  Au bout de quelque temps. Le marmot s’arrêta :

« Papa, c’est-il bien loin ?___ Oui, fort loin ! » On chemine.

 « Je suis bien fatigué, papa, reprend l’enfant .

___ Alors, tu n’en veux plus ? » un silence éloquent

   Fut la seule réponse. On revint à la brune ;

   Mais à l’astre des nuits, Bébé garda rancune

        Et jamais plus n’en reparla.

  Qui de nous n’a tenté d’aller chercher la lune

   Et n’en est revenu comme ce petit-là ?

 

   

 

 

صبح تا دیر وقت خوابیدن

همیشه  یکشنبه ها تا قبل از ظهر بیدار نمی شوید ؟ این کار را دوست دارید؟ بدانید که بدنتان اصلا پذیرای این مطلب نیست. این  نظر سه متخصص است.

آخر هفته برای شما خیلی مهم است. انتظار می رود که شنبه ها یا یکشنبه ها، شما تا یازده و برخی اوقات حتی بیشتر در حال خرو پف باشید. اگرتصور می کنید تا نزدیک  ظهر خوابیدن جبران همه ی خستگی های طول هفته را می کند، در اشتباه هستید. بنابر تحقیقی که نتایج آن در سال 2017 در نشریه "اسلیپ" {خواب} در کنگره خواب آمریکا ارائه شد؛ خواب بیشتر، در روزهای تعطیل خطر پیشرفت مشکلات قلبی را بیشتر می کند.

در تحقیقاتی که توسط دانشگاه آریزونا( در غرب آمریکا) انجام گرفت 984 فرد بزرگسال بین 22 تا 60 سال به پرسشهایی در رابطه به عادت های خواب هفتگی، احساس خستگی و وضعیت سلامتی خود پاسخ دادند. نتایج منتشرشده، در نشریه کلینک پزشکی خواب، نشان داد هریک ساعت خواب اضافی در روزهای تعطیل 11% خطر پیشرفت مشکلات قلبی عروقی را بیشتر می کند.  این عادت که برخی از محققان از آن به عنوان " عدم تطابق ساعت زیستی و ساعات خواب" نام می برند، باعث اختلال در ساعت زیستی بدن می شود و می تواند بر خلق و خوی نیز تاثیر گذار باشد.

سیلویرویان پارولا،روانپزشک و متخصص خواب، ابراز می دارد:" این ریتم نا متعادل بر بدن فشار وارد می کند و در واقع بستر مناسبی برای بروز بیماری های قلبی –عروقی و دیابت نوع دو می شود. بیش از دو ساعت تغییرات زمانی خواب در آخر هفته برسوخت وساز بدن تاثیر گذار است." بنابر نظر متخصصان، تغییراتی معادل پنج ساعت خطری جدی در مقابل ساعت زیستی بدن محسوب می شود.

 

از این رو، خواب زیاد  صبحگاهی بیش از آنکه خستگی را برطرف کند شما را خسته می کند. دکتر عصب شناس ژوئل آدرین، سرپرست تحقیقات موسسه سلامت و دارویی(Inserm) در پاریسمی گوید: " این موضوع مانند این است که شما در دو طرف منطقه زمانی باشید یکی در طول هفته و دیگری در آخر هفته و این معادل یک سفر رفت و برگشت از پاریس به نیویورک است. "بدین سبب است که بلند شدن از تخت در روز های دوشنبه مصیبت می شود." شب جمعه را دیرترخوابیدن آسان است  ، اما یکشنبه شب زودتر به تخت رفتن برای اینکه روز بعدش سرحال باشید امکان پذیر نیست زیرا بدن شما نمی داند که باید صبح زود بلند شود."

خواب بد و ناکافی

صبح تا دیر وقت خوابیدن، نشان دهنده آنست که فرد درطول هفته خواب کافی ندارد. از نظر این عصب شناس، ساعت های {اضافی} خواب صبحگاهی چندان جبران کننده {کم خوابی هفتگی} نیستند.

او اشاره کرد :" چهار ساعت اول {خواب}شب بسیار مفید است اما صبحگاهان، بخاطر بیداری ها کوتاه کوتاه که آگاهانه هم نیستند، خواب سبک تر و پراکنده ترمی شود. اولیویر کوست، پزشک خواب در بردو به نکته ظریفی اشاره کرد: اگر شما دیر می خوابید، متعاقبا خواب چهار ساعت اولیه اول صبح نیز می تواند مفید باشد. و نباید فراموش کرد که خواب  پایان شب به همان اندازه خواب عمیق ابتدا شب  حائز اهمیت است."

تمام متخصصان بر این باورند که طولانی بودن {خواب} شبهای پایان هفته نشانه ای از کمبود خواب شماست.اولویر کوست تاکید کرد:" دیر خوابیدن شنبه ها و یا یکشنبه ها  مشکل ساز نیست بلکه دلایلی که بخاطر آن این کار را انجام می گیرد مسئله ساز است. این کار شاید بدلیل کمبود خواب، بد خوابیدن و یا اینکه جابجایی در ریتم ساعت زیستی بدن باشد." ژوئل آدرین هم اضافه کرد:" تا دیر وقت خوابیدن  بزرگترها، نشان می دهد خواب آنها در طول هفته کافی نبوده ."

 

در عمل چه باید کرد

هیچ چیز حتمی نیست. علارغم وضعیت  زمانی که عادت های دیر خوابی – زود بیداری  و غیره  تعیین می کند این امکان نیز وجود دارد که خود را با آن تطبیق دهیم. سیلوی رویان پارولا گفت:" روند و چهار چوبی دقیق،  هر چند هم با ساعت های خاص {بدن} ما تطابق نداشته باشد، می تواند ساعتهای ما را تنظیم کند."

اگرفرد شب دیر خواب نباشد، ریتم زندگی او را به سمتی هل می دهد که به محض آنکه موقعیتی حاصل شد بخوابد. این روانشناس اشاره دارد:" ما در جامعه ای زندگی می کنیم که خوابیدن در آن ممنوع است؛ جامعه ای که حدود 30تا 45 سال است که در طول روز کار می کنیم، بیرون می رویم، ورزش می کنیم و آخر هفته ها را {برای رفع خستگی}غنیمت می شماریم. و این روشنگر آنست که در طول هفته خواب کافی نداریم. اولیویر کوست:"چاره در اینست در طول هفته، شب ها زودتر بخوابیم،" نزدیکترین مقدار به میزان احتیاج".

متخصصان پیشنهاد می کنند چنانچه ناچارید شب ها کم بخوابید برای بهم نخوردن متابولیزم بدن بهتر است در طول روز یک چرت کوتاه داشته باشید. ژویل آدرین پیشنهاد کرد: "ساعت زنگ دار خود را به جای ساعت 11 ظهر برای ساعت 9 تنظیم کنید و در عوض بعد از ناهار یک ساعت بخوابید."

بهر حال برای برخی از افراد انعطاف ناپذیر،  خوابیدن تا قبل از ظهر یکشنبه، غیر قابل بحث است . اما سیلوی رویال پارول این اطمینان را داد که : " هیچ چیز قطعی نیست، با یک غذای خوب و فعالیت ورزشی، خواب صبحگاهی نمی تواند چندان هم آزار برساند." 

 

Par Sevin Rey | Le 09 juin 2017

 Grasse matinée

Partager

Vous ne vous réveillez jamais avant midi le dimanche ? Et vous aimez ça ? Sachez que votre corps, lui, n'apprécie pas du tout. Le point avec trois spécialistes.

Le week-end pour vous c’est sacré. Le samedi et/ou le dimanche, on vous entend donc ronfler jusqu’à 11 heures, parfois plus tard. Si vous pensez que ces grasses matinées vous permettent de récupérer de toute la fatigue accumulée durant la semaine, vous vous trompez. Selon une étude, dont les conclusions ont été présentées lors de l'édition 2017 de Sleep, le congrès du sommeil américain, le fait de dormir davantage pendant les jours de repos augmenterait le risque de développer des problèmes cardiaques.

Pour ces travaux menés par l’université d’Arizona ( des États-Unis), 984 adultes de 22 à 60 ans ont répondu à des questions sur leurs habitudes hebdomadaires de sommeil, ainsi que sur leurs sensations de fatigue et sur leur état de santé. Les résultats, publiés en juin dans la revue Journal of Clinical Sleep Medicine, montrent que chaque heure de sommeil supplémentaire pendant les jours de repos augmente de 11% le risque de développer des maladies cardiovasculaires. Cette habitude, que certains scientifiques qualifient de «jet lag social», causerait un décalage de l'horloge biologique, qui impacterait également l'humeur.

 

«Les ruptures de rythme représentent un stress pour le corps et font effectivement le lit des maladies cardiovasculaires et du diabète de type 2. Se décaler de plus de deux heures chaque fin de semaine a des conséquences sur le métabolisme», confirme Sylvie Royant-Parola, psychiatre et médecin du sommeil. Selon la spécialiste, un décalage de cinq heures est une véritable agression pour l’horloge biologique.

En conséquence, vos grasses matinées vous fatiguent plus qu'elles ne vous reposent. «C’est un peu comme si vous étiez sur un fuseau horaire la semaine et un autre pendant le week-end. Cela équivaut à faire un aller-retour Paris-New York en deux jours», illustre la neurobiologiste Joëlle Adrien, directrice de recherche à l'Institut national de la santé et de la recherche médicale (Inserm), à Paris.

C'est ainsi que sortir du lit le lundi devient un calvaire. «Il est facile de se coucher plus tard le vendredi soir, mais aller au lit plus tôt le dimanche soir pour être en forme le lendemain n’est pas possible puisque votre corps ne sait pas qu’il va se lever tôt.»

 

Insuffisance et mauvaise qualité du sommeil

 

Les grasses matinées montrent qu'on ne dort pas assez pendant la semaine

Pour la neurobiologiste, les heures de sommeil de la matinée sont moins réparatrices. «Les quatre premières heures de la nuit sont les plus bénéfiques. Dans la matinée, le sommeil est plus léger et fragmenté par des micro-réveils dont on n'a pas conscience», souligne-t-elle. Olivier Coste, médecin du sommeil à Bordeaux, nuance cependant le propos : «Si nous sommes un couche-tard, nos quatre premières heures correspondent peut-être au début de la matinée et peuvent être tout aussi bénéfiques. Et il ne faut pas oublier que la fin de la nuit est tout aussi importante que le sommeil profond du début.»

 

Tous les spécialistes s’accordent à dire que vos longues nuits du week-end sont surtout le symptôme d’un manque de sommeil. «Ce n’est pas le fait de dormir jusqu’à tard les samedi et dimanche qui pose problème, mais les raisons pour lesquelles nous le faisons. Cela peut être dû à une dette de sommeil, à une mauvaise qualité des nuits ou bien à un décalage de son rythme biologique», affirme Olivier Coste. «Les grasses matinées des adultes montrent que le sommeil n’est pas suffisant pendant la semaine», ajoute Joëlle Adrien.

En pratique, comment faire ?

 

Rien n’est inéluctable. Malgré les chronotypes qui définissent vos habitudes de sommeil -couche-tard, lève-tôt, etc. - il est possible de s’adapter. «Un cadre strict et une routine permettent de se caler sur des horaires même s’ils ne correspondent pas à notre propre horloge», affirme Sylvie Royant-Parola.

Si vous n'êtes pas un couche-tard, votre rythme de vie peut également vous pousser à dormir davantage dès que vous en avez l'occasion : «Nous vivons dans une société de privation de sommeil où entre 30 et 45 ans nous voulons tout faire en une journée ; travailler, sortir, faire du sport et nous nous rattrapons le week-end. Mais cela prouve que nous ne dormons pas assez le reste du temps», souligne la psychiatre. Pour y remédier, Olivier Coste propose de se coucher plus tôt la semaine, «au plus près de ses propres besoins».

 

Mais si pour certains irréductibles se réveiller avant midi le dimanche n'est pas négociable, Sylvie Royant-Parola rassure : «il n’y a rien de définitif, avec une bonne hygiène alimentaire et de l’activité physique, les grasses matinées ne vont pas autant nuire.»

بسوی مدرسه

 

 

             بسوی مدرسه

            مدرسه خانواده دوم کودک 

این بچه که به بلندی چکمه هم نیست کجا می رود؟

امروز صبح او زیباترین شلوارک خود را پوشیده؛

گلگون و با طراوت با موهای خوب شانه زده، در لباسی تمیز

او اینجاست در خیابان، هشیار وسرزنده.

 

 

کلاه بره بر سر وکیف بر دوش،

برای اولین بار به سوی مدرسه می رود.

چون سربازی محکم جدی، مستقیم قدم بر می دارد،

نه توقف، نه انحراف،مصمم آنگونه که شایسته است.

 

می داند  مردم به او نگاه می کنند و هر کس که نامش را صدا می زند؛

حس خوبی دارد چون امروز مرد کوچکی است؛

 مادر او را همراهی می کند و دست او را در دست دارد؛

اما او می گوید خودش به تنهایی می تواند راه را طی کند.

 

 اکنون ساعت زنگ می زند ومدرسه خیلی نزدیک است؛

وقتی اولین ضربه های زنگ دعوت، طنین انداخت

از آن لحظه، فرورفته در فکر  ناگهان قدم هایش را آهسته می کند.

 

 

به مادرش می گوید:آموزگارمرا نمی شناسد؟

مادر با لبخندی دلنشین پاسخ می دهد : البته!

او پدر دیگری است که به تو خواندن می آموزد.

مدرسه خانواده اوست و هر دانش آموز نیز

کودکی است که او با تمام قلبش دوست می دارد.

   L’école est la seconde famille de l’enfant 

Où va t il ce bambin pas plus qu’une botte ?

Il a mis ce matin sa plus belle culotte ;

Rose et frais, bien peigné, dans son habit propret,

Le voilà dans la rue, alerte et guilleret.

 

Le béret sur la tête et le sac à l’épaule,

Pour la première fois il se rend à l’école.

Grave comme un conscrit, il marche ferme et droit,

Sans arrêt ni détour, et crâne ainsi qu’on doit.

 

Il sait qu’on le regarde et que chacun le nomme ;

Il sent bien aujourd’hui qu’il est un petit homme ;

Sa mère l’accompagne et le tient par la main ;

Mais il pourrait, dit-il, faire seul le chemin ;

Cependant l’heure sonne et l’école est tout proche ;

Quand vibrent les appels des premiers coups de cloche.

Lors, tout à coup pensif, il ralentit le pas :

 

« Le maitre, dis, maman, il ne me connait pas ?

_ Mais si, répond la mère avec un fin sourire ;

C’est un autre papa qui va t’apprendre à lire.

L’école est sa famille : ainsi chaque écolier

Est un enfant qu’il aime  avec son cœur entier. . . »

Frédéric Bataille

در رختشوی خانه

در رختشوی خانه

از کارمان لذت ببریم

   در بازگشت از شستن لباسم در جویبار، با دستانی تمیز می نویسم.

  شستشوزیباست ، دیدن ماهیها که می گذرند ، امواج ، برگها ، گلهای افتاده ، و چشمانی که جریان آب را دنبال می کنند.

   چیزهای بسیاری در ذهن {زن} رختشوی می آید ، مشاهده جیزهایی که در جریان این جویبار برایش  آشناست ! اینجا  حوض پرندگان است، آینه آسمان ، تصویری از زندگی، و راهی در جریان.

روزی که با پهن کردن لباسهای شستنی می گذرد حرف زیادی برای گفتن ندارد. با وجود این پهن کردن رخت سفید روی سبزه  یا دیدن آن که روی بندها موج می زند به قدر وافی لذت بخش است.  

Au lavoir

Sachons nous plaisir à notre tâche

 

   J’écris d’une main fraîche, revenant de laver ma robe au ruisseau.

  C’est joli de laver, de voir passer des poissons, des flots, des feuilles, des fleurs tombées, de suivre cela des au fil de l’eau

   Il vient tant de chose à l’esprit de la laveuse qui sait voir dans le cours de ce ruisseau ! C’est la baignoire des oiseaux, le miroir du ciel, l’image de la vie, un chemin courant !  

           Une journée passée à étendre une lessive laisse peu à dire. C’est cependant assez agréable que d’étendre du linge blanc sur l’herbe ou de le voir flotter sur des cordes …

Mme. Eugénie de Guéris. 

گنج تو همان زندگی توست

روزی روزگاری  مرد جوان بسیار فقیری زندگی می کرد. او فقط چشمانی برای دیدن آسمان و افق داشت. و تنها دستانی  برای چیدن  که با آن می توانست چیزی برای سیر کردن خود بیابد .و  پاهایی برای طی کردن راهها و بالا رفتن از کوه ها داشت.

در یک شب پر ستاره تابستان، روی سنگی کنار کوره راهی نشست، وقتی او داشت بر بخت بدش غصه می خورد و در رویای آینده بود، شهابی که مطمئنا راهش را گم کرده بود روی نوک شاخه درخت سروی در نزدیکی او نشست  و آن خانه بدوش را با گستاخی تمام خطاب کرد: " در جستجوی گنج باش و تو  ثروتمند خواهی شد!"

بعد ناپدید شد.

مرد جوان که بسیار فقیر بود و چیزی برای از دست دادن نداشت فورا اطاعت کرد و رفت تا به دنبال گنج بگردد.

او تمام قاره ها را طی کرد.

او از تمام دریاها و اقیانوسها  رد شد.

او تمام جزایر را گشت.

او تمام صحرا ها را درنوردید.

او با همه جور آدمی، با اعتقادات مختلف، با هر سنی و با هر رنگی   ملاقات کرد. اما هرگز به گنجی که مشتاقش بود دستش نخورد.

در بازگشت به همان جایی آمد که عازم شده بود، پس از مدت بسیار، بسیار طولانی، او با ناامیدی بسیار از جستجوی های بسیارش بدون آنکه بتواند چیزی بیابد سنگ را یافت.

آن شهاب دوباره هویدا شد درخشید و گفت:

"ببین چگونه تو اکنونثروتمند شدی

 با این سفرها

با این مشاهدات

با این ملاقات ها

با  آرزوهای مشترک و...

گنج تو دوست من

همان زندگی توست!"

 

TON TRESOR, C’EST TA VIE

Il était une fois un jeune homme très pauvre. Il n’avait que ses yeux pour voir le ciel et l’horizon. Il n’avait rien que ses mains pour cueillir ce qu’il pouvait trouver pour se nourrir.

Il n’avait rien que ses jambes pour courir les chemins et gravir les montagnes.

Lors d’une nuit d’été pleines d’étoiles, assis sur un rocher sur le bord du sentier, alors qu’il se lamentait sur son existence misérable et qu’il rêvait de fortune, une étoile filante, sans doute égarée se posa sur la cime d’un if tout proche et s’adressa au vagabond d’un air tout effronté

« - Cherche le trésor et tu deviendras riche ! »

Puis elle disparut.

Le jeune homme très pauvre et n’ayant donc rien à perdre obéit aussitôt et partit se mettre en quête du trésor.

Il parcourut tous les continents.

Il traversa toutes les mers et tous les océans.

Il fouilla toutes les îles.

Il sillonna tous les déserts.

Il fit la rencontre de toutes sortes de gens, de toutes les idées, de tous âges et de toutes les couleurs.

Mais jamais il ne put mettre la main sur le trésor convoité.

De retour à son point de départ, longtemps, longtemps plus tard, il retrouva son rocher, plein de désespoir d’avoir tant cherché sans pouvoir rien trouver.

 

L’étoile filante réapparut alors et lu dit :

« - Regarde comme tu es devenu riche aujourd’hui de tous ses voyages,

De toutes ces découvertes,

De toutes ses rencontres,

De tous ces rêves partagés …

Ton trésor mon ami,

C’est ta VIE !

http://www.philosophie-poeme.com/ton-tresor-c-est-ta-vie-a121028574

در جستجوی قدرت

 

پس ازگذراندن  چهارده سال طاقت فرسا به استغفار تنها در جنگل، مرد بالاخره توانایی راه رفتن بر روی آب را یافت ، سرشار از شادی بدنبال یافتن استاد رفت و به او گفت:" استاد من اکنون می توانم روی امواج آب راه بروم".  استاد با سرزنش به او گفت" ننگ بر تو! چهارده سال کار برای رسیدن به این! آنچه که تو یافتی دو سو بیشتر نمی ارزد. هر کسی می تواند با پرداخت دو سو به کشتیران از رود خانه بگذرد. و تو برای رسیدن به آن چهارده سال هزینه کردی"!

La recherche des pouvoirs

 

     Après quatorze années passée en dures pénitences dans une forêt solitaire, un homme avait enfin acquis le pouvoir de marcher sur les eaux. Rempli de joie, il alla trouver son guru et lui dit: "Maître j'ai maintenant le pouvoir de marcher sur les flots". Son guru le réprimanda en lui disant : "Honte à toi! Quatorze ans de travail pour arriver à cela! ce que tu as obtenu ne vaut pas deux sous. N'importe qui peut passer la rivière en donnant deux sous au batelier, et il t'a fallu quatorze ans pour arriver à cela"!

http://www.philosophie-spiritualite.com/